Verhalen

Liefde is...

Een regenachtige namiddag waarop de aankomende schemer uitnodigt tot...
Eef zakt onderuit op de bank, zijn bestaan is tot nul komma nul gereduceerd. Hij weet niet hoe het te ontsnappen. In no time is hij van de wereld, vertrokken naar dromenland waar hij graag toeft.

'Ik ben verliefd!' roept hij, 'hartstikke verliefd!'
Ik zag haar en dacht 'jij, jij die daar gaat in vol ornaat, jou moet ik hebben, hoe dan ook.'
Hij knikt zijn uitspraken nog eens na. Zwijmelt bij de gedachte aan eindeloze nachten met haar. Hij zal haar strelen en zich nimmer vervelen.
Hardop roept hij: 'ik tel de uren tot de morgen, omring u met mijn goede zorgen. Wacht maar, wacht maar af...Het beste is nog niet goed genoeg voor haar. O boy, haar flanken, die vleugels...

Ik zal haar de wereld laten zien, haar lichten laten schijnen, maar niet te lang. Je moet zuinig zijn op kostbaarheden. Koesteren moet je ze. Onderdak en warmte bieden, zo af en toe een accessoire.
Kerel wat een leven. Hij draait zich breedgrijzend en hoofdschuddend om. Hoelang heeft hij hier niet op gewacht. Jaren! Jaren lang ploeteren en zwoegen om deze klassieke schoonheid de zijne te maken. Hoe dan ook. Het uur der waarheid komt nabij.
Vanavond tussen zeven en acht zal hij oog in oog staan met haar. Wat zal hij zeggen. Wat ben je mooi? Wat heb ik lang op jou gewacht? Hij neemt een slok bier.

'Hé slaapwonder', schreeuwt zijn vrouw. Hij schrikt wakker kijkt haar aan en vraagt hoe laat het is.
'Net zolaat als gisteren om deze tijd,' antwoordt zij.
Hij snuift, trekt z'n schoenen aan en zegt een eindje te gaan wandelen.
'Ga maar sigaretten halen,' galmt ze.
Link kijkt hij om, dag droom.
Dag cadillac.