Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kleine vlinder

Het proza is een fragment uit het boekje KLEINE VLINDER.
KLEINE VLINDER is geschreven in de vorm van een fictieve brief.
Annemarie van Galen, een vrouw van ong.50 jaar blikt terug op de dood door een verkeersongeluk van een ,,hartsvriendinnetje."
Toen het gebeurde waren de meisjes 13 jaar.
Als kind mocht de vrouw niet rouwen. Alle tastbare herinneringen - briefjes, foto's, de rouwkaart e.d.moest zij aan haar ouders afgeven. Verdriet en rouw moesten verzwegen en bedekt worden. Met alle gevolgen van dien...
KLEINE VLINDER heeft als ISBN 905798 0827.
In het fragment neemt de schrijfster van de brief afscheid van het verongelukte vriendinnetje.

,,Daaar lig je," dacht ik.
Zo had ik je dus gekend, met dat gezicht en met die handen.
Ik had geluisterd naar je verhalen en gekke woorden en opmerkingen. Ik had ruzie met je gemaakt en samen hadden we het gauw weer goed gemaakt.

Je was het,Els. Maar je ademde niet, je bewoog niet, je sloeg je ogen niet op.
Wat was je ver van me vandaan. Wat was je vreselijk dood.
En nou zouden we elkaar nooit meer zien.
Er was zo'n gevoel van radeloosheid in me. Binnen in me was iets kapot gegaan en dat deed zo' n zeer.
Ik heb lang naar je gekeken, verbijsterd.
Je was heengegaan uit deze wereld. Vreemd en onbegrijpelijk. Heengegaan.
In het huwelijk van Ewoud en mij zijn kinderen ter wereld gekomen. Bij alle dankbaarheid vonden we het vreemd en onbegrijpelijk.
,,Hoe wonen dood en leven in elkaar", las ik eens.

Schrijver: Kees van Baardewijk, 7 februari 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.2 met 24 stemmen 3.785



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
herodin
Datum:
30 april 2003
Email:
herodin4netscape.net
Verwerken vind ik verwerpelijk, bewerken is een beter woord. De gebeurtenis een vorm en plek geven. Het gaat niet weg, het blijft.
Als iemand het gevoel zou kunnen weghalen, zou ik weigeren.
Naam:
barbara (barbbie)
Datum:
11 februari 2003
Email:
babssbredahotmail.com
VOND UW TEKST VAN DEZE SITE ERG DROEVIG.
OMDAT HET IN DIE TIJD ZO IS GEGAAN.
GEEN AFSCHEID KUNNEN NEMEN VAN IEMAND DIE JE LIEF IS,
IS HEEL MOEILIJK
VOORAL OP LATERE LEEFTIJD.
HEB ZELF 3 EN EEN HALF JAAR GELEDEN MIJN DOCHTERTJE VERLOREN DOOR EEN AUTO-ONGELUK
ZE WAS OOK PAS 8 JAAR OUD
HEB WEL DE HELE KLAS ER BIJ BETROKKEN
AL WAS DIT VOOR MIJ ERG MOEILIJK.
TOCH BEN IK ER BLIJ OM DAT IK DIT VOOR DIE KINDEREN HEB KUNNEN DOEN.
IK HOOP DAT U HET ZO VERWERKT HEBT.
NOG VEEL STERKTE.
WEET OOK NIET OF DIT BIJ ANNEMARIE AAN KOMT
HEB TOCH MIJN HART GELUCHT.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)