Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Potgietersingel

Hoe opgewonden kan ik raken
lief,
als ik naar jou verlang
'k droom je
op een zachtgroen laken...

De eerste regels van een gedicht. Ik schreef ze hem omdat het allemaal alweer zolang geleden was. Een uitnodiging dus. Er zit een land tussen ons, zaken die gedaan en vliegtuigen die gehaald moeten worden. Hij reageerde met een enthousiaste mail vol toeters en bellen. Ik juichte. Echter, er was één probleem,
we zouden niet veel tijd hebben. Maar dat kon mij niet schelen, als we elkaar maar even...
De afspraak staat, vrijdag tussen de middag.

Een zwoele lome zomerdag, zo'n dag waarop je alles gewoon moet laten gebeuren, maakt niet uit wat. Ik wachtte hem op bij de ingang van het park, nerveus. Het leek wel of er iemand met een kriebeltak in mijn buik bezig was. Ik raakte steeds opgewondener. Moest er bijna nodig van. Mijn gedachten waren onrustig, wat moet ik nou hier, in het park met iemand waar ik zo naar verlang en waar gaan we... Mijn opgewondenheid maakte mij allengs zenuwachtiger.

...denken doe ik
alsmaar denken
verlangen naar
waar blijft de tijd
'k wil zoenend...

Daar komt hij aan. Hij ziet er wel weer patent uit, zijne heerlijkheid, zo noem ik hem altijd stiekem. Als hij mij ziet staan gaat hij sneller lopen, sneller dan hij al deed, zijn gezicht straalt. We omarmen elkaar en beginnen lacherig van opwinding te zoenen. Er groeit iets tussen ons. Wat een goddelijk gevoel is...hij valt me in de rede en verontschuldigd zich voor zijn nu al opgewonden zijn. Laat je gaan zeg ik het is er de dag het uur het weer en alles voor, laat je gaan! Hij kijkt me glunderend aan en zoent me weer. We storen ons niet aan de wandelaars die om ons zijn, we zien ze niet eens. Onbeschaamd laten we ons gaan, wij zijn onder ons en dat willen we weten en voelen. Genietend lopen we over het grindpad onder de kastanje en eikenbomen door, armen zover als mogelijk om elkaar heen. Even voorbij de vijver staat een bank, maar deze is bezet. Drukke dag hier. De sensatie die ik nu voel is...sensueel streel ik mijn lief. Welwillend trekt hij mij naar zich toe en zegt met opgewonden, bijna strenge stem 'lieverd toch'!
Even verderop slaan we af en gaan naar het meest schaduwrijke deel van het park. Een aantal bomen hangt gewillig over het water. Je kunt over de stammen lopen en gaan zitten, midden in de gracht. Onder de bomen zijn veel ingelegen plekjes. Bij een boom aan het einde van dit pad, laten we ons naar beneden glijden, en vlijen ons neer tussen het groen aan de waterkant. Even nemen we de omgeving in ons op als een stel ondeugende kinderen die iets gaan doen wat eigenlijk niet mag. Vanaf deze plek hebben we uitzicht op de stadsfontein die daar in het midden van de bocht van de gracht ligt. We zien hoe het water als door opwinding omhoog gestuwd wordt en het met een klaterende ontlading terug geeft aan de gracht. Het staccato zal ons niet storen gedurende de tijd die wij hebben. Het stads verkeer raast in volle vaart aan de overkant van hier. Ik kan met een gerust hart zeggen dat het hier aan alle kanten leeft. Langer dan één minuut duren mijn observaties en gedachten niet. Onze monden zoeken elkaar en de handen gaan waar wij ze graag hebben. Op subtiele wijze ontdoen we ons van onze schaarse zomerse kleding.
Ik spreid mijn wikkeljurk met de binnenkant naar boven, als plaid. Ik vraag of zijne.. zijn overhemd aan wil houden, geopend, want dat vind ik zeer opwindend. Wij strengelen onze benen om elkaar heen, en worden nog warmer dan wij al waren.

Warm lichaam
zacht en rond
mijn lippen spelen
met jouw mond
ik blijf strelen
jouw fijn lijf
en voel...O heerlijkheid
laat je gaan...ik...


Bij het strelen van de erogene zones raak ik zo opgewonden, dat ik bijna alle controle over mezelf verlies. Waar ben ik? Zijn heerlijkheid waar...kamasutra.
De zevende hemel. Ongelofelijk hoe hongerig...Lusten kennen geen grenzen.

Over het grintpad hoor ik voetstappen. Mijn opgewondenheid wint het van de
nieuwsgierigheid of iemand ons kan zien. Eden zo dicht bij huis! Verlangens verlangens. Nog even...

Plots klinkt het carillon van de Onze-Lieve-Vrouwe kerk, ze slaat één uur. We schrikken, of nee, hij schrikt, heeft nog een kwartier. Een kwartier, dan moet alles weer netjes in de plooi zitten. Getverdegetverdegetve..., wat doen we, lappen we de plichten aan onze hielen of...geen schijn van kans. De wereld draait niet alleen om Eros. Hevig opgewonden kijken we elkaar aan, daar zitten we dan, met onze kloppende organen...bijna, bijna...wat nu? ik wil hem niet los laten. Even nog dan? Getverde... dit is geen kamasutra sh... Teleurgesteld staan we op, strijken wat zand en ander groen van onze huid en kleden ons aan. Eden sluit haar poorten. We zeggen niks, kijken elkaar met nog opgewonden halverwege de hemel staande blikken aan. Volgende keer...dan?
We fatsoeneren ons uiterlijk, klauteren omhoog en lopen naar de uitgang van het park. Afkoelend zeg ik dat deze ontmoeting een beetje weg heeft van zo'n verleidelijk roze suikerspin die je op de kermis koopt, je hapt erin en weg, beetje bedriegelijk, iets en toch niets. Hij hoort me lachend aan en zegt,'zo ervaar jij dat'!
We nemen afscheid met een lange tedere zoen en zeggen elkaar gedag en tot mails. Ik kijk hem na, hij gaat zoals hij is gekomen, blij.

Ik slenter richting binnenstad naar huis, lijzig schop ik de steentjes weg die voor mijn voeten komen. Dan schieten de laatste woorden van het gedicht mij in gedachten...

opnieuw begin ik
met mijn dromen
ach een week
duurt niet zo lang...

Schrijver: Christien Damman, 30 maart 2003


Geplaatst in de categorie: erotiek

3.0 met 26 stemmen 3.680



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
herodin
Datum:
2 april 2003
Email:
herodin4netscape.net
Ero - zoals het bedoeld is..
Wat seconden goedmaken kan niet
in uren worden verhaald.
Naam:
Candy
Datum:
31 maart 2003
Email:
candice_17_whotmail.com
:) gut wat schrijf je dat toch mooi!!! All hail this allmighty woman!!!
Naam:
Jeroen Swaan
Datum:
31 maart 2003
Email:
hyronimusbirdhotmail.com
Heerlijk stukje Proza Christien,
vol spanning, humor en zelfs een mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)