De echte man
De heersers van het heelal waren eens op Aarde en daar vernamen zij van het bestaan van mannen. Omdat nergens op hun andere werelden dat soort wezens voorkwamen, wilden ze weten wat die mannen dan wel mochten zijn. Ze vervoegden zich bij de wijze Hulda, die er om bekend stond dat ze alles wist en ze vroegen haar wat een man was.
Zij antwoordde: "Echte mannen zijn onvervaard en moedig, willen het goede doen en het kwade nalaten. De rest zijn wormen".
Met die inlichtingen gingen ze op zoek en kwamen onderweg een herderin tegen met haar hond.
"Pardon", zeiden de heersers, "mogen we wat vragen? We zijn op zoek naar een wezen dat onvervaard en moedig is, geneigd tot het goede doen en nalaten van kwaad".
"Oh, dan bedoelen jullie vast mijn hond. Hij staat me altijd trouw bij en verdedigt mijn schapen dapper tegen wolven en ander ongedierte", antwoordde de herderin. De heelalheersers stemden zich tevreden dat ze een echte man hadden gevonden en togen toen weer naar huis.
Jaren daarna kwam er eens een kosmonaut aan in het paleis van de heelalheersers. Hij had overal in de kosmos rondgezworven, dus keek hij nog maar van weinig op. Toch bevreemdde het hem bij de heersers daat ze hem steeds aanspraken als 'smerige worm' en zijn teckel van alle eerbied voorzagen. Door een loslippige bediende, die altijd in was voor een praatje, werd hij op de hoogte gesteld over de oorsprongen omtrent dit gebruik. De kosmonaut legde zich er maar bij neer, want de spijs en hulde zie hond kreeg waren genoeg voor beiden. Doch de egards voor het dier kwamen plotseling tot een einde toen de teckel een al te opdringerige heerser in zijn kuiten beet. De kosmonaut en zijn hond werden onvriendelijk uit het paleis verwijderd en de heersers van het heelal besloten: "Wel de echte man is kennelijk ook een fabelwezen". Eerder hadden zij dat namelijk ook al van de echte vrouw ondervonden.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: filosofie
heelalheersers
1.395
Geef je reactie op deze inzending: