Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

FEBRUARI

Terwijl de katers vroegtijdig hun hofmakerij in onze tuin beginnen en onderlinge rivaliteit wordt uitgevochten met imponerend geblaas en gekrijs; terwijl de winter nog steeds voortduurt en iedereen klaagt over virussen en bacteriën die afwisselend de kop opsteken en kleine lokale epidemieën doen ontstaan; terwijl de nieuwsberichten al maar meer somber lijken en de dagen toch stilaan beginnen te lengen; terwijl dit alles mij in de sofa doet neerploffen met een zucht waarbij ik denk ‘ik ga slapen en word pas wakker in mei wanneer het tromgeroffel van de bedevaarders naar Scherpenheuvel me zal wekken’…Terwijl dus, is de tuin en de natuur druk bezig met de opbouw van de lentesymfonie.

Het tuinpodium is al lange tijd opgesteld.
Weliswaar kaal maar solide staan hagen en bomen als wachters klaar om straks een frisse achtergrond te leveren voor de show.
De muzikanten laten op zich wachten. Ze sluimeren dicht tegen elkaar aan en slapen hun roes uit. Binnenkort zullen ze ontwaken en door de tuindirigent worden aangepord om de instrumenten te stemmen.
Wanneer het buiten warmer wordt treden de muzikanten met mondjesmaat aan. Ze keuvelen en wisselen nieuwtjes uit. Soortgelijke instrumenten nemen in groep plaats op het podium.
Soms laten de ouderen het afweten. Hun plaats wordt onmiddellijk ingenomen door de nieuwe generatie.

Ineens is het zover!

De tuindirigent geeft het teken. Hij heft zijn armen omhoog, kijkt in het rond, wijst eventjes vermanend naar de eerste viool die weer zit te fezelen met haar buur, hij spert zijn ogen open en geeft het startsein.
De lente evocatie begint!
Het tuinpubliek houdt de adem in want het wachten duurde lang.
Langzaam en op zweverige toon wordt het crescendo bereikt. Ritmisch groeit de tuinsymfonie onder leiding van de dirigent, die eerst met felle blik de muzikanten aanspoort tot een krachtig fortissimo, om nadien met langzame gebaren aan te manen tot rust.
Zachtgroene tinten vervagen en voor het oog van de toeschouwer ontvouwt zich een prachtig kleurenpalet. Harmonieus vloeien hoogte, laagte, kleurschakeringen en vormen in elkaar over.
Spelend wiegen de tuinmuzikanten heen en weer, de orkestleider vooraan. Samen met de lente melodie evolueert het geheel naar een zomers spektakel.
Na afloop is de tuindirigent tevreden.

Februari.
Terwijl stilstand schijnbaar overheerst, waakt de tuindirigent.
Hij wacht af en heeft met de jaren leren kijken naar het lege podium. Hij beseft dat, wanneer de instrumenten worden opgesteld, het niet lang meer duurt vooraleer zijn muzikanten zullen verschijnen.
Terwijl in zijn hoofd de symfonie speelt, dirigeert hij, in zichzelf, stilstaand voor het lege podium.
Hij wacht…

Schrijver: Greet Berghmans, 3 februari 2005


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.2 met 4 stemmen 1.252



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)