Tuinhygiëne.
Ik ben niet alleen een tuinmaniak, ik ben vooral een onhygiënisch mens in mijn tuin. Zo beweert mijn dochter.
Ik ben het toppunt van besmettelijkheid, zodra ik mijn vuile jeans en besmeurde trui aantrek om te klussen in de tuin.
Sinds dochter stage loopt in een ziekenhuis staat hygiëne centraal in haar leven.
“Je zou eens moeten weten met hoeveel bacteriën onze handen in aanraking komen. Een microbenbom aan beide armen hebben we… ” Zo verlopen tegenwoordig de tafelgesprekken.
Mijn tuin is een gevaar voor de menselijke gezondheid en dient enkel snel doorkruist te worden om het keuken-compost-emmertje leeg te kieperen. Hoogstens kan je in die tuin een halfuurtje relaxen, best in een zetel die hoog genoeg van de grond staat met al die kevers en spinnen, en zeker in de schaduw van een grote paraplu want ook de zon is des duivels. Die schadelijke UV-stralen, u weet wel, erg kankerverwekkend.
Moet er dan tóch dringend iets gedaan worden in die tuin, zoals grasmaaien of wieden, dan moet men zich degelijk beschermen, van top tot teen. Een stofmasker is volgens haar ook aangewezen, zeker met al de berken in onze tuin die stuifmeel doen neerdwarrelen en waar men als hooikoortslijder erg alert voor moet zijn.
‘Ik heb geen hooikoorts’ heb ik me verweerd.
‘Het is niet omdat je nú geen hooikoorts hebt dat je het later niet zult krijgen, want we hebben geleerd dat allergieën plots kunnen ontstaan na langdurige blootstelling aan bepaalde stoffen, en daar horen stuifmeelpollen zéker bij.’ Ze kent haar les goed!
‘En steeds meer allergieën steken de kop op sinds men ook overdreven met hygiëne bezig is.’ Dat had ik ergens gelezen en ook goed onthouden.
Ze deed of ze het niet hoorde en keek afkeurend naar mijn geschrobde handen en nagels.
“Geef toch toe dat je handen niet om aan te zien zijn. Je hebt toch nieuwe tuinhandschoenen? Die dienen wel om aan te trekken wanneer je tuiniert”, zei ze wijs.
Tja…
Sinds geruime tijd heb ik nieuwe, ongebruikte tuinhandschoenen. Ze liggen steeds op de grond, in de buurt waar ik in de tuin bezig ben. Hun enige functie is supporteren met het tuinwerk dat ik doe.
“Tuinhandschoenen geven me zweterige handen”, verdedigde ik me.
“Talkpoeder”, repliceerde ze.
“Helpt niet”, antwoordde ik terug.
“Je moet er gewoon aan worden. Kwestie van willen, hé ma”, benadrukte ze.
Ik voelde dat ze aan de winnende hand was en smeet de discussie over een andere boeg.
“Jaja, kwestie van willen…Zoals jij nu in de winter met zomertopjes rondloopt en in de zomer je wollen truien draagt”, wierp ik op tafel.
“Dit is totaal naast het onderwerp praten. Het ging wel over hygiëne in de tuin. Ma, je bent off-topic”, webmasterde ze.
“Dit is een nieuwe topic. Andere topic afgesloten”, flapte ik eruit.
Discussie voorlopig opgelost. Of beter gezegd: ‘hoe een moeder haar dochter om de tuin(hygiëne) leidt.’
hotmail.comGeplaatst in de categorie: hobby
Hygiëne
1.131
Geef je reactie op deze inzending: