Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

April

Aprilse grillen.
Meestal lijken die grillen erger dan de maartse buien die ons nog een afwachtende houding doen aannemen in de tuin.
Maart heeft het voordeel om ontluikend te mogen zijn.
Maart is als het eerste zaadje dat in het kweekteiltje de kop opsteekt en nog alle kanten uit kan…, het eerste kiemplantje dat ondergronds naar boven friemelt en de grond met een groen stipje kleurt.
Maart is het probeerseltje, de oefening naar de grote triomf.
Maart schetst met schuchtere potloodveegjes de eerste contouren en zet hier en daar een accentje neer: klinkt het niet, dan botst het maar. Diegene die na mij komt zal wel de brokken lijmen, zo meent maart terwijl hij met een stevige nachtelijke vrieskou alle nieuwe rozenscheutjes in de tuin velt.
Maart mag de eerste wankele stapjes zetten, mag oefenen in ontwikkeling.

April mag niet meer oefenen. Hij moet zich reppen, want alles moet tijdig klaar zijn om de feestmaand mei te verwelkomen. April kán niet talmen.
Hij moet resultaat boeken, het goede voorbeeld geven, en hoge verwachtingen inlossen. April moet kleur bekennen in de tuin en hij heeft het er zwaar mee.
Het ene moment zucht en kreunt april onder een bulderende wind met striemende regen en felle hagelbuien. Een tel later straalt hij in een weldoend zonnetje en loopt hij met flinke groene passen in het rond.
April lengt de dagen in sneltreinvaart en laat de roep van de koekoek halverwege de maand horen. Hij wrijft de slaperige ogen uit van alle winterslapers die nog rustig bleven doordutten.
Hij wenkt naar de trekvogels die volgens de biologische klok, instinctief, terug de oude vertrouwde plek opzoeken.
April levert primeur met de onovertroffen bloesem van rijke boomgaarden en bloeiende krentenstruiken.
April heeft het ontzettend druk en kan niet rekenen op bestendig mooi weer. Hij loopt nerveus heen en weer zoals een overactieve jongeling die duizend en één dingen tegelijk wil doen en niets afwerkt. Hij doet het allemaal in zijn eentje en krijgt de schuld wanneer het spaak loopt door tegenslag. Er wordt beschuldigend naar hem gewezen wanneer zijn dagen gevuld zijn met slecht weer en vrieskou, als waren het verdorven kameraden waar hij steeds mee optrekt.
Hij heeft het ongeluk niet te beschikken over ijsheiligen zoals in mei, die samen broederlijk op pad gaan en daardoor mei onbezoedeld laten.

Mei werkt af waar april zo druk mee bezig was.
Mei zet de puntjes op de i en wordt met lof en eer onthaald.
Mei wordt de hemel in geprezen.
“ Groeizame buien” zegt de tuinier in mei, en wanneer die groeizame buien te lang duren wordt weer een verwijtende vinger naar april opgestoken: ‘verschaft april mooie dagen, dan pleegt de mei de last te dragen’ zegt een oud spreekwoord dat de schuld legt bij april wanneer mei somber is en kil.
April… Of hoe steeds weer dezelfde de pineut is.

Schrijver: Greet Berghmans, 4 april 2005


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.5 met 2 stemmen 1.261



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
j.verstal
Datum:
7 april 2005
Email:
Fijn geschreven, roept van alles wakker.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)