identiteitsplicht

‘s avonds laat op straat aangehouden,
zonder paspoort, en voor verdere ondervraging gevangen gezet
in een eenzame opsluiting, eindeloos wachtend
op nader bericht
van het justitiële apparaat.

geen bewijs van bestaansrecht op zak, geen teken van een genoteerd leven..
maar de reden van leven bekommert haarzelf nu over dezelfde vraag.
die mij al zolang kwelt.
(wie ben ik, die hier zit? )

wat is ze mooi.

haar blik is als duizend bevredigende vernederingen,
die brandend langs mijn gelaat naar beneden gaat,
afkeurend en vol walging, van mijn smerig naakt.

haar woorden vloeien als beknellende kwellingen,
die als ketens mijn vrijheiden ontnemen,
me vastgebonden achterlatend in mijn eigen poel van verraad.

de gevallen engel, eens puur en rein,
gedegradeerd tot de laagste rang der dieren,
waarin zijn lijf brandt in helse vuren.

het sado machosistisch spel waarin ik ,als geheel onderdanige slaaf ,
braaf haar bevelen tot in perfectie besmaad,
in de hoop dat mijn verblijf, hier in haar gevangenschap,
zolang mogelijk zal mogen zijn,
dat ze haar lusten in vol genot op me zal botvieren.

ah, kon mijn verblijf hier maar tot in de eeuwigheid duren.

identiteit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 5 stemmen 1.161