Alle inzendingen van Christina Kremer

We glijden in hoog tempo af. Dat is wat ik vind. Waar we jaren geleden nog discussieerden over het recht om niet te werken op zondag op grond van geloofsovertuiging, zijn we nu bijna zover dat we ons kruis onder de trui moeten gaan dragen. Het moet niet gekker worden! In Rotterdam staat een...

Ik hoef hier niet te zoeken naar een plek waar ik mijn eend kan parkeren. Er is niets. Ik krijg een beetje pijn in mijn onderbuik en voel een spons in mijn hoofd. Zelfs het geluid van mijn portier als ik deze dichtgooi, klinkt hier anders. Een beetje dof. Het is vroeg en toch voelt het alsof de...

Muziek is belangrijk voor me, dat weten sommigen. Ik laat emoties graag vergezeld gaan van passende muziek om zo op die wijze anderen deelgenoot te maken van mijn nogal instabiele persoonlijkheid. Nog een reden is dat ik me niet snel iets laat vertellen, maar voor muziek ben ik wel gevoelig. Dus,...

Het geluid van sirenes komt van alle kanten. Ik wil dat het niet echt is, maar het is wel echt. Hij omhelst me en zegt dat het wel goed komt. Hij rent weg en ik ren mee. Hij wordt kwaad en stuurt me terug. Ik moet huilen, hij moet me beloven dat hij geen domme dingen doet, dan ga ik. Hij lacht en...

Je bent gestorven. Toch nog. Iedere keer dacht ik dat het wel goed zou komen. Maar wie ben ik nu eigenlijk om te denken dat ik kan regeren over leven en dood? Ik keek vaak naar je, streelde je. Je was mijn enige. Soms hield ik je even vast op de momenten dat ik voor je zorgde, wetende dat het...

Ik lig op mijn rug in het natte gras, doe alsof het lente is. Het vocht trekt langzaam door mijn kleren in mijn huid, maar ik heb het niet koud. De zon is waterig en schijnt op mij, ze voelt warm en aangenaam ook al is ze nog niet op haar best. Ik tuur naar de lucht boven mij, door mijn oogharen...

Onthoud mij, geef me een plek in je hart. Als het niet anders kan is een plek in jouw hoofd ook goed. Zeg me maar wat je denkt. Ik zag je gaan, met gebogen schouders, een schril contrast met je opgewekte glimlach. Ik probeerde de mijne te rechten, ik wilde niet dat je ging. Mijn tranen komen...

Haar hand trilt, ik weet dat ze tegen haar zin de papieren tekent. Ik baal dat ik het zolang heb uitgesteld, misschien hierom. Mijn schuldgevoel overheerst en zolang ik niet de daad bij het woord voeg voel ik me beter. Je ziet het nergens aan en zij gelooft het niet, maar ik heb hier wel...

Ik leg mijn koude handen tegen mijn wangen en kijk mezelf aan. In mijn ogen probeer ik te lezen hoe ik mij voel. Mijn buik rommelt wat als ik mijn bekken kantel. Mijn schouders trek ik naar achter, dat ziet er al minder zielig uit vind ik. Ik tover de mist weg met mijn elleboog, ik wil dat deze...

Heup scheef, hoofd schuin. In haar ene hand een sigaret. Van achteren zie ik hoe ze achteloos haar hand laat wapperen terwijl ze praat. Zo dirigeert ze elk gesprek, ook als ze met mij speelt. De laatste tijd is ze druk met zichzelf. Ze ziet me nauwelijks staan, rent me voortdurend voorbij. Soms...