Alle inzendingen van E van Dam

Eenmaal weg bij deze niet normale persoon was ik alles kwijt. Samen met Marga naar het ziekenhuis geweest; zelfs daar schrokken ze van mijn gezicht. Maar er was niets anders aan te doen, dan koude kompressen er op te leggen. En later moest ik dan terug komen om te kijken of er iets blijvend was...

TROTS, wat ben ik TROTS! Nog maar eenentwintig lentes telt zij, mijn dochter. Ze is de jongste van drie. Helaas zijn zij niet te samen met mij opgegroeid. Maar dat doet geen afbreuk aan mijn gevoel. Het gevoel om een trotse moeder te mogen zijn. Ze woonde al zelfstandig, studeerde hard voor...

Wonderen zouden ze echt bestaan? Wie gelooft er nu nog in wonderen. Ik als ik zo vrij mag zijn. In de herfst zoek ik naar paddestoelen enkel en alleen omdat ik anders niet meer in kabouters kan geloven. Anders is het met de wonderen gedaan. Wonderen hebben altijd al bestaan. Waar komen...

Waarschijnlijk ben ik niet de enige die reageert op deze manier: over de verschrikkelijke gebeurtenis van gisteren in Apeldoorn. Daarom wil ik als eerst mijn medeleven geven aan de slachtoffers en hun nabestaanden. Maar wat ook erg is, dat hiermee de vrijheid die er nog was tussen het...

Hoeveel kan een mens verdragen en wanneer wordt het teveel. Ben ik nu te gespannen omdat ik mijn waterlanders niet meer onder controle heb. Maanden is het goed gegaan en nu is het ineens weer mis. Hoe komt dat toch? Kon ik er maar een antwoord op geven, dan kon ik er meteen wat aan doen. Maar ik...

Nog niet zo lang geleden stond ik voor een vrij moeilijke beslissing. Aan de ene zijde gaat het over de tegenwoordige maatschappij en de andere zijde hoe je daar dan tegenover moet staan en in hoever je eigen gedrag acceptabel is. Veel makkelijker gezegd: ik voel mij niet meer thuis in de...

Na een paar spannende dagen was het zo ver: ik ging naar mijn internetvriendin, die ik heb leren kennen van www.nederlands.nl . Het blijft altijd een beetje eng als je elkaar alleen maar via de e-mail kent. Maar we hebben al een tijdje contact met elkaar en het moest dus wel gaan. Alleen het was...

Als mijn vriend Paul zijn hond uitlaat, wenst mij altijd goedenacht. Nu was het afgelopen nacht zo, dat er op dat moment een egel over straat wandelde. Mijn kennis over egels gaat niet verder, dan dat zij in de winter een winterslaap houden en in het bos thuishoren. Dus niet midden op een...

Een bladzijde uit het dagboek van een lapjeskat. Als kat woon ik nu al zo'n jaar of drie bij mijn nieuwe baasje. Het bevalt mij wel en het zou helemaal te gek geweest zijn, als de kater van de hoek wat in mij zag zitten. Ik vind hem wel een toffe bink. Je kent dat wel: hoog op de poten, flink...

Toen ik vanmorgen op stond, wist ik het meteen. Het was weer terug. Moeizaam stond ik op alsof er een rem op mijn bewegen was gezet. Dit kon toch niet? Dit was toch niet waar? Het lijkt wel of ik elk spiertje in mijn lichaam kon voelen. Mijn hoofd gonsde. Heel mijn wezen doet pijn en zin, zin had...

Of dat het vandaag aan de dag beter is dan vroeger daar heb ik zo mijn twijfels over. Dat het een weggooi-maatschappij geworden is, daar hoeven we geen seconde over te twijfelen. Nu mijn leven weer een beetje in orde is, spaar ik braaf om nieuwe dingen aan te schaffen. Zover als mijn budget het...

Hoe kan ik nu zo dom zijn? Je hoort het wel eens op de televisie, over het ongewild een contract afsluiten. Je hoort hoe mensen worden omgepraat en daarom antwoord ik altijd als er iemand belt, direct met: nee, dank u wel. Maar nu ben ik er dus zelf toch ook in getrapt. Ik heb er heel de nacht...

Ergens in een klein stadje, in een huisje op de hoek van de straat, woont een wat vreemde dame. In eerste instantie valt het helemaal niet op totdat je wat dichter bij komt en alles beter bekijkt. Het huisje heeft een kleine voor- en achtertuin. Wat meteen opvalt is het getjilp van misschien wel...

De eenzaamheid lijkt haar te verstikken. Opstaan om weer te gaan zitten. Alle zin om iets te doen verloren, niet wetend wat ze moet beginnen. Kon ze maar even ergens naar toe. Voor de zoveelste keer pakt zij haar adresboek. Om nog eens door te kijken of er iemand in staat waar zij eens...

Onlangs had mijn alphahulp een klein ongelukje met een emmer water. Met ramen zemen valt de emmer van de trap in mijn huiskamer op mijn vaste vloerbedekking. Niets aan de hand dacht ik: zo'n grote maatschappij als de thuiszorg zal daar wel goed voor verzekerd zijn. Wat een miskleun van mij: dacht...

Omdat in dit geval mijn kinderen voor een week weg waren, heb ik dat weekend niets gedaan, behalve huilen en mij afvragen hoe ik het nu moest doen. Ik ben alleen nog wat kleding voor mijn kinderen gaan halen. De man die zich zo overantwoord had gedragen wilde ik nooit meer zien. Ik ben op...

Het was 10 uur in de ochtend, op een vrijdag. Ik zal het nooit meer vergeten. Toen de man (die ik al 15 jaar kende) mij vertelde om te vertrekken. Het had verschrikkelijk gesneeuwd die nacht. Ik had mijn Lada ingeruild voor een Volvo, maar dan nog. Tot 3 keer toe heb ik gevraagd of hij wel...

De eenzaamheid maakt de dag net zo lang als de nacht, met het enige verschil dat het licht is. De uren van de dag veranderen niets, je doet de verplichte dingen, maar het gevoel is wrang. Je zit thuis in je huis en hoort de klok: die tikt de uren net zo langzaam rond als de uren van de...

Op de weg terug van een controle in het ziekenhuis regende het nogal. Met een gangetje van vijftig ging ik naar huis. Mijn neus tegen de voorruit geplakt, omdat ik anders niets kon zien. Plotseling zat daar midden op de rijbaan een poes;ik kon nog net op tijd remmen. Mocht ik gedacht hebben dat...

Toen ik net naar buiten wandelde, mijn achtertuin in, zag ik ineens iets zitten wat ik nog nooit in die maat en kleur was tegen gekomen. Snel ging ik naar binnen om mijn fototoestel te pakken, hopelijk zat er nog wat stroom in mijn batterijen. Het was nog net voldoende om een foto te...

Hoe jammer het is, de romance die ik met mijn buurman wilde opbouwen is mislukt. Het ging niet en wat er niet is, dat is er niet. Dat wil niet zeggen dat ik het niet jammer vind, ook al ben ik degene die gezegd heeft dat het niet ging. Het brengt verdriet met zich mee en helaas weer wat meer...

Hoe het komt, dat mag Joost weten. Maar ik ben er zeker van. Dat het leven niet voor iedereen een pretje is. Voor velen zit er een onvoorspelbare valkuil in. Op zijn simpelst gezegd. ('Genept door het leven') Niet dat iedereen het op deze manier ervaart. Gelukkig maar, anders is het bestaan...

Dank uw wel meneer de verzekeraar van ons ziekenfonds C.Z.! Met een hoge eigen bijdrage van 150 euro is aan de kleine mens weer eens niet gedacht. Na nog steeds niets gehoord te hebben hoe uw dit wou innen, ben ik zelf maar eens na gaan denken. Ik denk slim te zijn, want als chronisch zieke...

Ik kon mijn oren niet geloven, toen er een spotje op de televisie kwam dat begint met de woorden "Na de laatste klap vond ik het genoeg. Zo kan het niet meer, ik zei: ik wil hier samen uitkomen". Ik dacht even dat ik misselijk werd, wat is dit nu voor een raar iets. Iedereen die ooit...

Het vorige was een moeilijk deel voor mij. Dit deel is nog moeilijker. Nu was het dus al zo ver gekomen dat er zogenaamd incest bij mijn kinderen was gebeurd. Mijn kinderen 5, 4 en 2 jaar oud. Hoe komen ze daar bij! Maar ik geloofde het ook nog in het begin. Totdat de stichting van de...

Mijn buurvrouw, ik zou zo graag willen vragen hoe het met haar gaat. Ik zou zo graag vertellen hoe het met mij is. Het taalverschil is zo groot, dat wij elkaar niet begrijpen. Soms praten wij met handen en voeten, soms begrijpen wij elkaar totaal niet, soms ontstaat daardoor een misverstand. En...

Over bomen en struiken, over alles wat er maar in een woud voor kan komen. Vooral veel magie. Op een dag fietste ik een stuk buiten Antwerpen toen ik ineens oeroude bomen zag staan. Vervuld van hun grootte en vorm zette ik mijn fiets neer en wandelde dat ongeloofwaardige bos in. Rondom mij...

Vogels: beseffen wij mensen wel eens hoe het zou zijn, als er geen vogels meer waren. Wij beschouwen het als iets wat thuis hoort in ons dagelijks beeld. Maar wat als ze er niet meer zouden zijn, beseffen we dan wat we zouden missen! Dat zou met een pen niet te beschrijven zijn. In de...

Hoe jammer is het dat men niet eerlijk kan zijn over het beleven van je leven. Een ieder die mijn verhalen van mijn dagelijkse beslommeringen leest weet dat ik een zwaar verleden achter de rug heb.. Nooit heb ik er bij stil gestaan dat het verleden, zoals ik het beleefd heb, in de weg kon...

Ben niet meer wat ik geweest ben, voel mij zelfs oud. Maar wil nog graag mee doen, met alles wat niet meer gaat. Waarom is het leven niet echt gegeven, zoals wordt verteld. Je moet er persoonlijk hard voor knokken en dan word je ook nog nog eens met het natuurgeweld elders...