Alle inzendingen van Fred

Ik geef toe, ik heb ook gekeken afgelopen zaterdag. De nieuwsgierigheid won het van verstand. Zoals verwacht waren daar de vooraanstaanden die spraken van de overledene niets anders dan goed. Hypocriet, want de dode was in leven behoorlijk arrogant en hoofs. Herenclublid Marcel had geen gefakete...

De kolenkachel snort allang niet meer, met de dubbele beglazing en de thermostaat is de ijsbloem verdwenen, het glas wordt nooit meer zo koud als het was. Weg is de verwondering, die prachtige schildering op het raam, je blies er tegen aan en de warmte van je adem stilde in een druppel ijs....

Alleen deze keer dan, omdat het kan. Sowieso al een hekel aan het woord, noem het toch gewoon kolom. Want dat is het, opvulling ter linker- danwel ter rechterzijde van het nieuws. Links uitlijnend doe ik u nu kond van mijn eerste en laatste kolom, het gaat over leven, zet u maar...

Zo, dat is lekker. Gewoon even helemaal niets. Geen journaal, geen BNR, DWDD-loos en zelfs even niet creatief met wat dan ook. Oh, wat houd ik van dat niet te omvatten niets, en dat is niet zomaar niets. Neen, het is iets niet, velen van u willen dat niet. Transparantie, dat willen we wel.....

Een raar fenomeen, slapen, niemand ontkomt er aan. Of je nu links of rechts bent, minimumlijer of bonusbinnensleper, binnenschipper of buitendijkwachter. De nacht heeft uiteindelijk macht over dagelijks bestaan. Een mening doet er niet toe als de slaap toe slaat, je kunt eenvoudigweg je ogen niet...

Het hek staat open, daarachter ligt een kathedraal van zinderende platanen, schilferend om en om gerangschikt langs een plaveisel dat gloedvol boven zich uit lijkt te stijgen. De hitte is voelbaar. Hier liggen duizend dromen die niet zijn uitgekomen, hier liggen mensen met onuitgesproken wensen....

Koot en Bie, wie was er destijds geen fan van. Ik herinner me nog dat nummer "Ouwe lullen moeten weg" van deze heren onder de noemer The Rules. Inmiddels hebben zij een respectabele leeftijd bereikt, ergo, Koot en Bie kunnen bij de vuilniszak op de stoep. Na tienen, uiteraard.

Ik ben de angst voorbij, machthebbers hebben mij niet langer in hun macht. Er worden vuige spelletjes gespeeld door politici, media, paarse broeken en sprookjesboek verspreiders. Godvrezend, het Woord alleen al. God die zag dat het goed was, andere opties waren des duivels. Verbijsterd werd er...

Als ik alles zat ben, dan luister ik graag naar John Denver met My sweet lady.

Eergisteren ben ik er aan begonnen, rundvlees met een mooie roomwitte rand ingepeperd met zout en nootmuskaat. Ongemanierd gemarineerd met een flinke scheut ketjap manis. Een dag later. Winterwortel in beetklare stukskes beetgaar gekookt, twee rode uien aan snippers gesneden. Prachtvlees...

De donkere dagen komen er weer aan. Bij uitstek een tijd voor de geurtjesfabrikanten om mij te wijzen op de onwelriekende wasems die opstijgen uit de diverse gaten en plooien van mijn lijf. Ik zou last hebben van voortijdige zweetlozingen, ik zou baat hebben bij heractiverend deodorant. En daar...

Huil maar niet, kleine Eva, die krokodillentranen van jou kennen we zo onderhand wel. Als jij niet van die appel had gegeten, dan huppelde ik nu in m'n blote kont door het paradijs. Dan waren alle dieren vrienden, bestonden er geen ziektes of enge aandoeningen, had men nog nooit gehoord van...

Je wist het me altijd zo duidelijk te zeggen. Spreek met twee woorden, was je handen als je naar de wc bent geweest en voor het eten, eet met je mond dicht en kijk alsjeblieft uit onderweg, op tijd naar bed want je moet er morgen weer vroeg uit, poets je tanden en je schoenen, zit niet met je...

Ik heb zin om iets te schrijven, maar ik weet niet wat. Iets liefs voor mijn katten want het was dierendag, iets moois over de zonsopgang, iets triest over een zorgenklant die maar weer naar bed ging want er was niets vandaag. Een stukje over een domme linkse rechter of over CDA'ers die voor -...

Meisjes en jongens gescheiden, achter glas mochten wij de strapatsen van het kazuivel aanschouwen. Aanbidden werd aanbevolen door de lagere school, want katholiek. Ik weet nog goed wanneer ik dissident werd, ik was een jaar of elf, twaalf. Eindelijk mocht ik plaats nemen in het schip, zat naast...

Dit is eigenlijk geen hartenkreet, zelfs geen verhaal of relaas, maar bittere werkelijkheid. De eerste keer dat ik haar ontmoette begon ze de dag, 's middags, met een biertje, koud uit bed. Vergezeld van een zelfgefabriceerde mentholsigaret, want dat luchtte op. Dat sigaretje was haar Mascotte,...

Deze wereld is vergeven van doemdenkers, betweters, radicalen en sussenden, puristen en vrijdenkers, graaiers en onnozelen, godvrezenden en naaktlopers. Al deze entiteiten zullen sterven, ze weten dat ook, mijn afvraag is wat er nu zo stellig moet worden bewezen. Ik ben blij met mijn ei, ik...

Coverdale/Page - Pride and joy, er is wel degelijk leven geweest na Led Zeppelin.

Die koets is niet echt van goud, welnee. Verduurzaamd grenen wellicht met een laagje fineer en daarna in de gewenste kleur gespoten. Voor het zoveelste jaar achtereen vervoert dit vehikel een regentesk vrouwmens met een kattenmand op haar hoofd, iets ander past niet over dat betonnen kapsel. In...

Tsjee, moeilijk hoor, een stukkie schrijven. Ruim- danwel engdenkend, moet dat deftig of hoogdravend ? Als ik beweer dat Avon en Litera zusjes zijn van Regilio, neem ik dan heel ruim een loopje met u ? Afsluitend verneem ik dat de besneden mens zeer in z'n nopjes is met de fiets met verlaagde...

Schrijven met licht, een goudbrokaten wolkenrand trekt de zee naar het strand, maar aan de rand van het duin duistert donker en sinister het binnenland. Het late rood van de dag omspoelt mijn voeten met zand en zout water, onthutst kijk ik om, want het wordt steeds later. Ik bouw hier mijn...

Dit stukje gaat over zorg, over hulp in de huishouding voor mensen die wel zelfstandig kunnen wonen maar voor wie sommige taken te zwaar zijn geworden. Indertijd specialiseerden diverse instanties en bedrijven zich in het verlenen van die zorg, voornamelijk (herintredende) vrouwen en later ook...

Velen weten niet van het bestaan, dat schitterende golvende en wuivende groene plekje in een onmetelijke zee van scherp, schurend zand. Waar palmen uitnodigend schaduw strooien, waar een zilveren beek dorst lest met hemels vocht en tijd niet is. Kokosnoten gevuld met moedermelk, rankende...

Ik had er niet om gevraagd, maar plop, daar was ik dan. Ontvloden uit de vochtige dijen van een vrouwspersoon die ik later 'mama' ging noemen. M'n pa leerde ik kennen toen ik zo'n zes jaar was en hij van z'n werk kwam. We hadden het niet breed, vlees was er niet bij anders had ik hem al eerder...

Verdwijnen, dat is een niet-meer-werkwoord, sterk vervoegd een zwaktebod op het leven. En toch zou ik het prachtig vinden als mensen zouden vragen 'waar Fred is gebleven' het antwoord zou zijn 'die is doodgewoon verdwenen'. Ik ben even weg.

Het wordt mij steeds duidelijker, deze wereld is een poppenkast. Wajang met stokjes, getrokken aan touwtjes en zelfs vol de hand er in, de mensen worden bespeeld door abjecte figuren op de achtergrond. Dat zijn de dezelfde personen die in de Middeleeuwen de honderdste, tiende en twintigste penning...

Een buitje hier, een depressietje daar, we worden nat of steken een paraplu op. Maar niet in Pakistan, ondanks de jaarlijkse moesson hebben ze zoveel bomen gekapt dat men het bos niet meer zag. Een land op de helling en iedereen wilde aan de rivier wonen, dat gaat problemen geven, daar kan je je...

Soms denk ik "laat maar", en dan reageer ik ook niet.

Poezenkind vindt het maar helemaal niks dat ik weer aan het scherm gekleefd zit, arrogant kijkt ze vanaf de monitor op mij neer.

U moet mij niet serieus nemen.