Alle inzendingen van Jeroen Splinterman

Het heeft denk ik met de herfst te maken, de geuren die de bomen loslaten om bladeren te laten dwalen. Of met de dwaalgeest van mijn ziel die de horizon aftast. Op een middag lig ik plotseling weer depressief op bed, ik krijg herinneringen door in mijn brein. Mijn vader is weer agressief, tijdens...

Met een schuldgevoel liep hij rond. De beelden te erg voor woorden. Prachtige authentieke mensen, zonder huis in een door een aardbeving getroffen land. Bekende Nederlanders hadden makkelijk praten, zelf geld genoeg om rond te komen, maar hij stond al maanden rood. Werkeloos en door de crisis...

Waar reken je iemand op af? Op de binnenkant of op de buitenkant? Waar reken je jezelf op af? Op je uiterlijk of op je innerlijk. Het is niet altijd makkelijk jezelf te zijn, wanneer het pijnlichaam van de geest weer om erkenning vraagt, het onverwerkt verdriet, de onwelkome gebeurtenissen, uit...

Ze doen geen vlieg kwaad, de homo's in Orlando. Ze dansen, drinken, flirten, zoenen, praten. Ze vermaken zich met muziek. Een gewapende haatcrimineel dringt de discotheek binnen, begint om zich heen te schieten, gijzelt mensen. Vanuit de discotheek wordt om politiehulp gesmeekt via mobiele...

Ik ben geen voetballer. Ik weet wanneer de bal rond is, en of een speler buitenspel staat, maar het leer en het gras heb ik zelf nooit besnuffeld. Ik ben ook geen teckel. Ik weet dat het een hondje is, die het gras graag een plasje laat ruiken, maar ik loop zelf liever niet aan de lijn. Ik doe...

In een wereld vol met buzzwoorden ben ik naar het dorpshoofd gegaan in het gebouw aan de hoofdstraat, waar de mensen doorgaans dachten dat denken niet vanzelf ging. Ik vroeg de kalende man, met een baard en een staart: “Valt er nog iets te beleven in het dorp?” Waarop de wijze man antwoordde:...

Het is een warme voorjaarsdag, ik loop door het park, ga glimlachend op een bankje zitten. Naast me zit een oude man, hij heeft een baard, oude kleren draagt hij, en hij heeft een fles whisky in zijn hand, van een goedkoop merk dat ik herken uit eerdere tijden. Hij vraagt of ik een slokje wil. Ik...

Vele verhalen later, en met een natte kus van de oude zwerver op mijn bezwete voorhoofd, keer ik, enigszins ontdaan door de terugtrekkende zon, terug naar mijn woning die niet ver van het park is te vinden door de rozenstruik met gele rozen die naast de deur groeit. Ik heb de taal van de goot...

Toen ik daags na Pinksteren in het wandelpark liep, om mijn nieuwe wandelschoenen te testen voor mijn wandel maatje met wie ik door de dierentuin zou gaan lopen in de toekomst, zag ik bij een boom een lege whiskyfles liggen die verdacht veel leek op de fles die ik tijdens mijn ontmoeting met een...

Mijn beste vriend Rob uit Utrecht heeft al jarenlang te maken met de gevolgen van een tekenbeet en de daardoor veroorzaakte ziekte van Lyme. Hij is nooit meer de oude geworden en heeft een slechte gezondheid waardoor hij vaak ziek is. Zijn twee huisdieren Jana en Kylian waren jarenlang zijn...

Vreemd dat je nu pas begint te lachen. Er is niemand die een grap heeft verteld. Er is ook niemand die probeert grappig te zijn. Jouw lach klinkt lachwekkend, hoge tonen bereiken de wolken. Alsof je op de wolken loopt. Ben je verliefd? Of is het gewoon een binnenpretje? Ik meen jouw stem te...

Leegte is een cyclus in het land van het cynisme. Ik roep U aan om mijn schreeuw te begrijpen. Omdat ik daarmee eindig in wat ik voor elkaar kan krijgen. Ik verander niets aan de woorden en ik blijf in onbekende verbazing. Dichter bij de zee mis ik de meeuwen met het extreme subjectivisme waarmee...

Ik luister naar de klassieke muziek zoals die hoorbaar was die ochtend toen we samen waren in de gesproken brief, van toen je nog leefde op het groene gras. De vogels in de bloesembomen laten dat heimwee-geluid weer horen. De prille lente doet dappere stappen om ons te overtuigen dat alles...

De lentezon laat een helpend licht over de oude stad schijnen. Er is een gezellige drukte op de terrasjes. Luidkeels vertelde grappen over de zomerse temperaturen gonzen door de stad. Het gezin en de maatschappij zouden de mens moeten beschermen. Als onderdeel van het geheel. Maar stel je voor dat...

Er zijn mensen die telkens hetzelfde verhaal vertellen, maar eigenlijk niet veel zeggen. Je hoort over ze op de radio. Je ziet ze op de televisie, je leest over ze in het nieuws. Ze praten, doen dingen, ze zetten woorden op papier, maken kunstwerken, haken truien. Maar je bent ze snel weer...

Onze liefde was nauwelijks zeven maanden jong, toen je me vroeg voor een vakantie aan de kust. We boekten geen reis, we reserveerden geen hotel, we stopten wat noodzakelijkheden in een rugzak, een drinkfles, een schrijfschrift, een campingservies en een kleine tent. En we gingen met het paspoort...

Natuurlijk heeft de helpende zon voor een deel een aandeel in de wederopbouw van het zelfvertrouwen. De zon laat zich niet buiten sluiten. Hij vindt altijd zijn weg al is deze door een heel kleine opening van hoop. Daar houden mensen zich aan vast, die dunne rode draad. Een herfstkind tekent...

Stel je voor, je bent niet die schatrijke vrouw die op een Tropisch eiland ronddwaalt om mannen te versieren of die goed onderhouden student die in de avond een biertje drinkt terwijl hij aan zijn liefje denkt. Denk je eens in, je bent niet die succesvolle zakenman die zijn geweten heeft verloren,...

Kom je bij me, nu de storm in jouw hoofd is verdreven. Er komen nieuwe wolken boven de steden. We moeten stelling nemen, meningen verkondigen, er is een nieuwe storm op komst. De temperatuur loopt op. Een vlinder dwarrelt naar het zwoele Zuiden. Er ademt schoonheid in het vakantieland. Palmen...

Lieve Greta, bedankt voor de enthousiaste speech en de lans die je breekt voor mensen met een beperking in het autistische spectrum. Je zag er niet vrolijk uit in die omgeving waar je veel indrukken kreeg te verwerken. Maar ik zal de beschouwingen over jou als persoon achterwege laten. Daar zijn...