Inloggen

Alle inzendingen van Katty

45 resultaten.

Sorteren op:

Met weemoed ...

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.461
Met een soort van weemoed voel ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen. Een stukje van mijn...
Katty17 augustus 2016Lees meer…

Vakantie-stilte.

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 852
Een natuurplekje (Badefols sur Dordogne),een oord van heerlijk zweemzoete stilte en in mijlen-omstreken geen mens te zien. Tijdens een 2 ingelaste stilte-dagen schreef ik deze beleving... De dageraad glijdt hier over de wouden en heuvels en kleurt de wakker wordende natuur-wereld van indigo naar...
katty23 augustus 2014Lees meer…

Wintervoorbode

hartenkreet
3.9 met 27 stemmen 742
Kale takken tikken in de wind tegen elkaar als klapperende botten. Kristallijnen korrels dwarrelen omlaag en kussen de bevrozen mossen. De vlijmscherpe winterwind bespeelt verkleurde herfstbladeren als muzieknoten. Hun breekbare melodie vormt de ijskoude wintervoorbode. In de ijle heldere...
Katty1 februari 2012Lees meer…

Gegrepen uit het dag-dagelijkse leven ...

verhaal
2.8 met 6 stemmen 367
FB staat zo vol van de 'positiviteit', soms schijn positiviteit... schrijnend hoe velen zich verbergen achter de opgehangen beelden. Het is natuurlijk ook waar, dat ook dat deel een stuk reflecteert en deel uit maakt van ieders leven. DEEL of DEELTJE.....? En dan ga je leren lezen tussen de...
katty12 oktober 2014Lees meer…

Tussen eb en vloed

hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 327
De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en...
katty13 oktober 2015Lees meer…

Stilte voor de storm

verhaal
4.6 met 12 stemmen 307
In elkaar gedoken, gehurkt, elke spier van haar lichaam gespannen, tuurt ze in de verte en gaat met haar scherpe ogen de horizon af. Haar lichaam is amper bedekt met een lendendoek en glimt in de zon. Daardoor kan men zien wanneer ze één enkele trage beweging maakt om haar houding te...
Katty28 januari 2010Lees meer…

Ochtendstilte (3)

hartenkreet
3.3 met 16 stemmen 304
Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van...
Katty24 november 2011Lees meer…

Aan mijn mam

hartenkreet
3.5 met 14 stemmen 303
De tijd maakt zich zichtbaarder wanneer men ouder wordt, en de jaren doen met een mens wat geen pen kan verwoorden of verklaren. Het is de tijd die het lichaam betast, die diepe groeven maakt op het gelaat en ons wegrukt uit dit leven. Het is dezelfde tijd die mij hielp om jou te beschrijven in...
Katty25 november 2011Lees meer…

Ochtendstilte (2)

hartenkreet
3.5 met 28 stemmen 287
Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren. Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote...
Katty26 oktober 2011Lees meer…

bewering
3.4 met 29 stemmen 250
Midden in een levensstorm ben je Zelf de bedding van het kolkende water!
Katty16 februari 2012Lees meer…

bewering
3.8 met 29 stemmen 217
Ik heb mijn zolder vol weten afgestoft om te ontdekken dat er slechts lege omhulsels van illusies lagen opgestapeld.
Katty16 februari 2012Lees meer…

bewering
3.9 met 25 stemmen 206
In emotionele naaktheid ontmantelt zich de schijnwereld van illusionaire verborgen waarheden.
Katty2 april 2012Lees meer…

kwetsbaarheid

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 203
Ik voel mij geborgen in de kom van het malse bekken dat mij omringt als vloeiend duinzand in water. Water als oneindige wisseling in zachte eb en vloed van de zee. Ik wentel mij in jouw schoot en proef helend leven in verbondenheid. Het is de bron, oase van schroom, mysterie, bevangenheid en...
Katty12 december 2012Lees meer…

Herfstgedragen

hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 200
Herfstgedragen zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven...
Katty11 december 2012Lees meer…

zwijgzaamheid...

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 199
Je kust mij mijn zwijgzaamheid in en rukt mij uit de greep des Tijds waar gedachten afwezig zijn en tijdloosheid wiegend als een dwarrelend blad aan onzichtbare koorden blijft hangen boven het aardoppervlak.
Katty12 december 2012Lees meer…

HAPI

hartenkreet
3.1 met 10 stemmen 194
Het zachte volle holle van jouw beweeglijkheid, gelegen in mijn schoot , brengt een ongelooflijk gamma van trillingen en een wervelende ontspanning te weeg. Het helende werk van de voor het oog onzichtbare scheur, van de nauwelijks merkbare craquleuze tot bijna wagenwijde kloof, ga je in het...
katty12 oktober 2013Lees meer…

Ochtendstilte

hartenkreet
2.9 met 30 stemmen 192
Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en...
Katty15 september 2011Lees meer…

Herfstmijmering

hartenkreet
2.9 met 12 stemmen 190
De bomen verliezen hun felgekleurde jassen en staan in hun kwetsbare naaktheid. Herfstbladeren vormen nog slechts een dik tapijt van confetti over moeder aarde. Dampen dansen; een voortjagende deken van dikke wolken blaast een verloren zomer voorbij. Langzaam valt de sluier rond het nevelland...
Katty17 november 2012Lees meer…

Ik wilde wel , maar jij niet ...

hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 189
Jouw hand lag in de achterkant van mijn nek. Haar warmte is nog voelbaar aan de onderkant van mijn schedelhuid. Jouw vingers zochten een weg door mijn haren, alsof ze op zoek waren naar de gedachten die door mijn hoofd dwaalden . Misschien weet je het nog niet, maar toen je mijn hand aanraakte...
Katty23 juli 2016Lees meer…

In vrede met ....

hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 186
Wanneer ik de wanhoop van de wereld in mij voel groeien omdat ik er mij luttele seconden werkelijk mee verbind, word ik bij het minste geluid in de nacht wakker en voel de angst voor wat ikzelf en mijn kinderen in deze chaos van het leven zouden kunnen vinden en meemaken. In mijn gedachten,...

Het leven haalt me in ....

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158
Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen. Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan...
Katty Wijns28 november 2013Lees meer…

Woorden

hartenkreet
1.8 met 4 stemmen 156
Woorden - ze zijn zo snel gevormd, uitgesproken, geschreven. Een spel van letters die zich aan elkaar rijgen: kort, lang, snel, langzaam, toonloos of vol gevoel en emotie. Woorden - ze wortelen zich soms in je geest en zijn wel of niet van betekenis. Woorden - sommigen gebruiken ze overdacht,...

bewering
3.0 met 6 stemmen 150
Wanneer jouw schaterende klater-lach weergalmt in de lucht is het jouw eigen echo die jouw levensvreugde bezingt.
katty1 augustus 2013Lees meer…

Ik las in mijn zelfgeschreven boek

verhaal
3.2 met 5 stemmen 147
"Blijf gewoon, nu maar even gewoon heel stil staan" fluisterde ze aarzelend, net alsof ze in een trance was. Het leek als dat het heldere buitenlicht zachter werd en ons omhulde met een warme oranje avondgloed. Het gras aan de oever rook geuriger dan daarvoor en de lucht voelde warmer aan....
katty1 augustus 2013Lees meer…

Overlijden van onze trouwe Cavalier (metafoor)

hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 145
Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind. Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe,...
katty24 juni 2014Lees meer…

Straten van gebroken dromen..

verhaal
2.8 met 6 stemmen 142
Het mistige tranendal vertroebelt de zich los-wrikkende beelden uit de wurggreep van verborgenheid. In breekbaarheid gaan gedachten zich openvouwen en de zegels verbranden van het verleden, terwijl ze wandelt door de straten van gebroken dromen waarin haar jeugd is vervlogen... Adembenemend...
katty11 januari 2013Lees meer…

Lonkend leven

hartenkreet
4.3 met 17 stemmen 131
Tokkelend druppelen muzieknoten binnen in duizend en één gedachten. Ze vormen de beelden van woordeloze zinnen, de voeling van onuitgesproken emoties die wachten. Ik wandel mee op de notenbalk van spelende akkoorden van hoog naar laag, van staccato naar andante. Ze dansen met mijn hart om zo...
Katty7 maart 2012Lees meer…

Het geluid van de regen.

column
3.5 met 11 stemmen 131
Heb net de auto op de oprit geparkeerd (inkopen gedaan), dat de regen in grote pletsende druppels naar beneden duikt. Ik heb geen zin om uit te stappen. Het voelt even goed in deze kleine ruimte ... en ik luister en luister. Ook de regen heeft zoveel geluiden, kent zijn eigen ritmes van traag,...
Katty25 juli 2016Lees meer…

Het (zomer)weer.

verhaal
2.0 met 2 stemmen 130
De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje...
katty12 juli 2014Lees meer…

Even

hartenkreet
4.5 met 11 stemmen 129
Vlekjes zonlicht knipogen door het dikke bladerdek, glinsteringen spelen in een heldere waterplas. Tranen verdampen, een glimlach tekent zich op haar verhard gelaat. Geluidloosheid van stil boomgeruis doet haar wegzinken naar een verloren bodemloos moment waarin een waterdruppel open spat en...
Meer laden...