Alle inzendingen van i.broeckx

"Dit krijgt u" had men toegezegd en het was alsof Sinterklaas als in mijn verre jeugdjaren cadeaus zou gaan uitdelen aan onnozele, armlastige kinderen die beschroomd en verlegen de indrukwekkende Goedheiligman onder ogen kwamen. En men toonde in de zogenaamde "modelflat" de met kraakwitte...

De Perzische kat was als een fotomodel te midden van haar soortgenoten, met lang, grijs haar en felle okergele ogen die mij beurtelings verbaasd, hulpbehoevend of liefdevol aankeken. Kennelijk kan een kat ook eenzaam zijn. Vaak raasde Cosmo dolzinnig en alsof waanzin haar in zijn greep had door...

De entree van Paleis Het Loo kan men met recht indrukwekkend noemen met haar hoge trappenhuizen die naar haar zalen leiden en met veel wit marmer. De eeuwen worden hier geconserveerd en overbrugd met talrijke herinneringen aan de koningshuizen die hier resideerden. De zalen zijn pompeus, barok en...

In de tuinen van een groot en pontificaal Nederlands paleis, nu op pompeuze en tot melancholie en somberheid stemmende wijze ingericht, signaleerde ik eens een pauw die daar rondstapte en die noodgedwongen, als genoodzaakt door de Natuur, zijn lange, bonte, rijk gedecoreerde staart meesleepte. Die...

We speelden in die jaren van onze jeugd nog met onze Barbie- en Midge-pop. Midge was het zusje van Barbie; ze had blond, halflang ponyhaar en sproetjes op haar gezicht. Het was een feest als we nieuwe kleertjes voor onze poppen konden kopen. Lucia was mijn beste vriendin. "Rawhide" was op de...

We schrijven juni 2024. Een nieuwe zomer begint en zij legt zich over de oude wereld met een milde, weldadige atmosfeer en een vaak bedekte hemel. De bomen staan in zomertooi en hun takken wiegen in een zwakke bries. Ik ben een zomerkind. Eenenzeventig jaar geleden werd de bonte, veelkleurige...

De avond en het feest voltrokken zich in het pand met de trotse naam "Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat dat sinds de lang vergeten datum verschillende andere bestemmingen gekend heeft en dat nu verbouwd is tot Café-Restaurant. Op de zwart-wit-foto staan de jolige klasgenoten...

In mijn boekenkast bewaar ik nog altijd een serie uitgaven, gebonden in mosgroene kaft van de beroemde negentiende-eeuwse auteur Theodor Fontane, uitgegeven door een eveneens fameuze Duitse uitgever. Zij heeft me deze werken eens geschonken. In haar nadagen, toen het onvermijdelijke levenseinde op...

Of het medelijden, mededogen, meewarigheid of in het uiterste, voor mij welhaast onvoorstelbare geval zelfs liefde of vriendschap betreft, blijft mij in het ongewisse, en ik weet niet wat ik uit hun blikken in mijn richting op moet maken. Het is overal "u" en "mevrouw"; eretitels die niet van...

Als kind had ik me magische, wonderlijke schijngestalten geschapen, denkbeeldige vrienden of kameraden die me begeleidden en vergezelden bij mijn kinderlijke bestaan, in mijn eenzaamheid, kwetsbaarheid, argeloosheid en onnozelheid. Ik noemde mijn kameraden "de Duna's" en mijn grote, fantastische...

De meeste Nederlanders zullen ervan op de hoogte zijn dat de bekende opticien en audicien adverteert met de brillen die men vergoed krijgt uit de ziektekostenverzekering. Men kwam er kennelijk op af zoals vliegen op de honing, want het was bij mijn bezoek druk in de zaak aan de Tilburgse...

Veertig lange jaren waren voorbij gegaan in de inrichting en de verplegers, onder wier hoede hij verkeerde, waren gekomen en gegaan. Ze waren het instituut in- en uitgevlogen als duiven in een duiventil en vaak had hij zich verlaten gevoeld als een verweesd kind of als iemand die door zijn voorheen...

Vaak stokken de woorden in mijn keel of bevinden ze zich als het ware op de drempel van mijn geest of bewustzijn en dan aarzel ik vóór ik ze uitspreek en wel omdat onveranderlijk en kennelijk onvermijdelijk de tegenspraak zal volgen, de tegengestelde mening die haar brein in beslag neemt en die...

In dat lang vergeten jaar, op de eerste schooldag, was het meteen zonneklaar dat de Zusters van Liefde wel een bijzondere voorkeur koesterden voor de blonde tweeling, wier verschijning ze als een regelrecht Godswonder beschouwden. Maar de meisjes van Broeckx, mijn zusje en ik, droegen de...

De bomen aan mijn venster wiegen in een nauwelijks merkbaar briesje. Een nieuwe zomer kondigt zich aan hoewel de hemel nog bedekt is en af en toe naderen enthousiaste vogels elkaar op de kronkelige takken in een voorgenomen liefdesdans. Baarle-Nassau is niet ver van Tilburg en vandaag gaan we...

Eens, lang geleden, was hij, gekleed in zijn slordige, onderkomen, groene colbert, aangeschoven bij de redactievergaderingen. Hij werd mijn vriend en vandaag de dag ontmoeten we elkaar in het statige, feestelijke café van "De Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat dat onlangs...

De gruwelijke en wereldomvattende pandemie is passé; een gepasseerd station, maar een laatste horde moest ik nog nemen. Daartoe moest ik de reis aanvaarden met de bus die vanuit mijn geboortestad haar parcours aflegt door de dorpen en tenslotte Teteringen bereikt, het voorportaal van het...

Welke gedegen en hardnekkig en stug volgehouden wegwerkzaamheden her en der in onze stad nog moeten gaan leiden tot grote verbeteringen ontgaat mij soms, maar ik vind het verbazingwekkend en wonderbaarlijk dat aan de Paleisring, in de nabijheid van het Koningsplein, aan de voet van de flats die...

De vader van mijn celibataire collega C. had haar eens naar het grote kantoor gebracht waar we onze dagtaak volvoerden. Mevrouw was nu als het ware getrouwd met haar werk en ze draaide haar rondjes op de waanzinnige carrousel van wat men een kantoor noemt. Tegenover mij gezeten aan het massieve...

Op de zaterdagse markt is steevast de meneer aanwezig die zijn lieflijke vogels beheert en tentoonstelt in hun kooitjes die in een lange rij staan opgesteld; de arme en zozeer kwetsbare diertjes die hun vleugels niet kunnen uitslaan; waaraan het weidse en wijde luchtruim, hun geboorterecht niet...

Het was weer bij de kassa van de supermarkt waar ik mijn dagelijkse vier bekertjes koffie afrekende. De meneer die mij opvolgde in de rij wenste op te merken dat de genoemde bekertjes erg goed in de markt liggen. Ik verklaarde dat ik er inmiddels aan "verslaafd" ben, waar de forse fles...

Als ik weer eens heb plaatsgenomen op het spiksplinternieuwe houten bankje bij de bushalte aan de Dillenburglaan (een nieuwe tegemoetkoming van de Gemeente Tilburg?) en uitkijk op de al zo lang geleden "gekandelaberde" bomen die desondanks een zomerse kruin dragen, begroeten de overburen mij...

Een lichte, bescheiden regen verraste me vandaag toen ik op weg was gegaan naar de Korte Heuvel om zo mogelijk rond te neuzen bij de Vincent Shop en een roman mee te nemen van een sterauteur waarop ik al eerder een oogje had laten vallen. Onbeschermd trotseerde ik de weersomstandigheden tot ik...

Mejuffrouw H. had me de hand gereikt ter verwelkoming bij mijn intrede in de lagere school. We schreven negentiennegenenvijftig; mijn eerste schooljaar ging in. Tot de lessen behoorde tevens het onderricht in het handwerken onder leiding van zuster T., gekleed in het lange, zwarte habijt; de kap...

Vaak passeer ik met de bus van "Arriva" nog altijd de Professor Cobbenhagenlaan in Tilburg en het lage gebouw van Studentenkerk "Maranatha" waar tegenwoordig "voor de deur" een soort klokkentoren prijkt. Een vriendelijke vrouwenstem kondigt steevast in onze bussen de haltes aan en ze...

Het was bij de bushalte aan de Schouwburgring. Mevrouw droeg een wijnrode "tulband" om het hoofd en zij aarzelde niet een jongeman aan te spreken die een sigaret tussen de lippen geklemd hield. Gezien ons beider longziekte, waarover wij te spreken kwamen, lagen de gevaren van de tabak ook voor...

Lijn vijf bereikte tenslotte haar halte aan de Brucknerlaan, gesitueerd aan de overzijde van de massieve woontoren, genaamd "De Heikant". Wankelend op mijn benen vroeg ik, eenmaal ingestapt, een oudere dame of ik naast haar mocht komen zitten. Mevrouw stond dit van harte toe. De leeftijd had ons...

Nog altijd neemt het een plaatsje in in mijn boekenkast ergens in de rij vol studieboeken en romans, die ooit mijn belangstelling in beslag genomen hebben en die mij boeiden: het kattenboek! Mijn arme, liefste en zo betreurenswaardige ouders, die sinds lang dit leven en deze wereld verlaten...

Een klein busje is sinds korte tijd opgesteld voor het lage, langgerekte pand van de huisartsenpraktijk aan de Umberstraat, in de nabijheid van het troosteloze en desolate Paletplein. In tegenstelling tot de sombere, grauwe omgeving draagt de auto op haar buitenkant kleurige, vrolijke patronen en...

En zo aanschouwde ik op een goede dag vanuit mijn hoge venster, toen een vroege zomer zich al aankondigde, dat enkele heren een lange stalen ladder uitrolden tegen de gevel van de flat aan de overzijde van het plantsoen dat onze woningen scheidt. Het uur van de verhuizing, van het vertrek en van...