Alle inzendingen over landschap

Op de grens, halverwege de jaren '80 van de vorige eeuw, volgde ik een opleiding op een school die inmiddels ter ziele is gegaan. In een vat met louter positieve herinneringen, al heb ik daar een jaar moeten overdoen, zijn er twee zaken die er gunstiger uitspringen. Los van klas, leraren/leraressen...

Het hooggebergte laat zich moeilijk bedwingen. Het kost de nodige zweetdruppels en tranen om een bergtop te beklimmen. Zeker als je een bergtop wil bereiken die net iets boven je kunnen ligt. Alpinisme is dan ook niet zonder risico’s. Bereid je daarom ook goed voor. Maar als je dan eindelijk d...

Verzengende hitte in deze onmetelijke zandbak. Zandduinen en daarachter weer zandduinen zover je kijken kon, geribbeld en rood van kleur met de trillende lucht in de wijdste verte. Op mijn hoofd een witte zakdoek waarvan drie hoekpunten waren geknoopt en de vierde hoekpunt als een soort van klep...

'Hemelwaterinfiltratiegebied' stond er op een bord aan de ingang van een nieuwbouwwijk in Linne. Zo'n bord waar normaal op staat 'spelende kinderen' u weet wel. Erboven een plaatje van een wolkje waar druppels uitvielen, een huisje en naast het huisje een stuk grond met een kuil erin. Dat ...

Het Ruimtelijk Planbureau heeft een rapport uit: De staat van de ruimte. Eerlijk gezegd wist ik niet dat we een planbureau hadden voor de ruimte. En uit het rapport blijkt ook eigenlijk wel een beetje dat er niet zo veel ruimtelijk gepland wordt. En dan krijg je gekke dingen: over de inrichting ...

Ik sta op de dijk, langs de kant van het fietspad. Daar op het hoekje van de dijk, waar het ingepolderde, het nu ogenschijnlijk uitgestorven vakantiedorp ligt. Het bankje, nat van de regen, nodigt niet uit om erop te gaan zitten. Het weer is druilerig. De miezerige regen sijpelt langs mijn regenjas ...

Een sprookje De man heeft de heuvel beklommen. Hij staat nu op de top met zijn aangezicht naar het noorden, waar hij vandaan komt. Hij wil terug naar zijn geboortegrond, maar kan niet. Hij gaat zitten en ziet het onbevlekte landschap. Ziet hoe hij gevormd werd in de streek van melk en honing. De ...

In mijn vroege jeugdherinneringen siert een weelderige treurwilg de tuin van onze buren. Elk voorjaar kwam de knoestige stam met zijn afstaande takken als een gapend spook tot leven. Dan leek het of de boom moeizaam zijn stramme wortels krulde en strekte, vastberaden om de harde winterbodem los te w...

Merkwaardig, nu vandaag een week geleden stond ik in het portaal van de balkondeur. Twee hoog op het zuiden. Roerloos naar een windstille leegte van tuinen, huisjes, vogels, bloemen, groen, te kijken. Vooral een soort arcadische lading - in mij en de omgeving. Ik was alleen. In huis was alles uit. ...