Alle inzendingen over Begroeten

Als de stilte van de vroege morgen nog over de stad ligt en deze beheerst, laat een enkele kerk de slagen van haar klokken horen en ik kan niet ontkennen dat een enkele solitaire, matineuze wandelaar me dan vriendelijk begroet. Het interieur van Café-Restaurant "De Katterug" heeft een nieuwe...

Ik kom uit een familie waar iedereen, ter begroeting, elkaar kuste. Jong of oud, man of vrouw, hetero of homo, wij zoenden er op los, drie keer. Soms wang wang en daarna vol op de mond, maar meestal links rechts links. Tegenwoordig zie je dat niet meer, argwanend worden handen geschud en zelfs dat...

Het tankstation was al onheuglijk lang gevestigd vlakbij de gindse rotonde en 's-nachts had ik al zo vaak mijn blikken kunnen laten rusten op haar felrode neonlicht dat zich langwerpig langs haar gevel profileerde, gepaard gaande met de zinloze tekst "Bonjour" in trotse letters die mogelijk...

...de Postelse Hoeflaan zijn nu weer de gele en paarse krokusjes verrezen en in lange rijen begroeten zij het voorjaar.....

...zo mocht ik mijn gemondkapte mede-passagiers begroeten met de uitspraak: "Allemaal hetzelfde!", doelend op de vermomming, de metamorfose die allen ondergaan hebben, nu zij "gemaskerd" zijn.... Ach, en wat een welwillendheid en mensenliefde gaat er uit van de elektronische tekst op de...

.....en ik ben teruggekeerd; na lange jaren ben ik teruggekeerd; terug naar het huis; naar het huis dat daar op me wachtte al die jaren, gelegen te midden van die landelijke omgeving. En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn...

...in mijn weke, kwetsbare bovenarm waarna buiten de herfstbomen mij weer zullen begroeten......

Een eenzame en vervallen berkenboom schijnt maar nauwelijks het leven te houden en zij draagt lijdzaam haar bladertooi vóór het paviljoen waarin mijn broer is gehuisvest. In Nederland is er zorg voor iedereen en in de gangen van het paviljoen verwijzen naamplaatjes met foto's en geboortedata...

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide...

...uit dit luttele woord..... De arts, die nog tekenen van een zekere jeugdigheid in haar gezicht draagt, maar die gepokt en gemazeld is door haar lange medische carrière, zal me vandaag begroeten met de woorden: "Dat is lang geleden" Zij zal mijn opbollende buik die de driehoek begrenst...

...likken elkaar schijnbaar vriendschappelijk en begroeten de wandelaar met een opgewekt, luid gemekker. Het vredige, arcadische tafereel betekent een ontspannende oase, even een ludieke afleiding voor de voorbijganger, als hij of zij op weg is naar bijvoorbeeld de tandarts, een andere...

...en zo verschenen zij beiden op het toneel, op het "podium" van mijn leven dat al door zovelen bezocht was en dat zij ook eens weer zouden verlaten. Zo deden beider persoonlijkheden zich aan mij voor, die ik zou willen kenschetsen als respectievelijk uiterst filantropisch en misantropisch en...

Lang, lang geleden sloeg ik je gade in het park. Als een standbeeld stond je, gekleed in je groene regenjas, achter de kraam waarmee je je godsdienst moe probeerde te propageren en aan de man te brengen. Waarom toch moesten mijn blikken zich, letterlijk en figuurlijk gesproken, jarenlang op jou...

...werking van de "Prednison-tabletten" drong zich als vanouds op. En zo moet ik de nieuwe dag begroeten; de dag die lonkt en lokt en die ik boven alles liefheb.......

...vervaard, dus met een brede, superbrede lach begroeten we de dag, alsof er niks aan de hand is. Dan zetten we de televisie even aan, omdat we willen weten wat er afgelopen nacht is gebeurd natuurlijk en omdat we (willen) hopen dat er ineens alle grenzen open zijn, alle vliegtuigen de lucht...

Voorbij is het even niet thuis zijn. Om verlopig ook niet thuis te komen. Voorbij is het zwerven, niet wetend waarheen. Voorbij is het overleven, niet wetend hoe het leven te leven. Voorbij is het vechten, zonder kracht. Voorbij is de donkerste, allerlangste nacht. Ik begroet de nieuwe...

...en voortzet, kennen de ouderen elkaar en zij begroeten elkaar hartelijk. Vandaag was ik welkom in het kleine huisje waar de piano nog stond, waar de oude, pontificale staande klok uit 1910 de uren nog wegslaat, waar nietige, kwetsbare vogeltjes aan het raam roekeloos pikken aan de neerhangende...

De lentelucht begroet mijn lentemorgen met lentezon. Een lentebloem vreest de nog koude nachten maar laat zich strelen door de beginnende lentedag. De lentezon veroorzaakt de lentekriebels en soms lentekoorts. Het lenteloof luistert naar het lentelied dat spontaan in de lentetijd in mijn...

In een traag tempo ben ik opnieuw "De Heuvel" genaderd: de vermoeidheid doordrong mijn lichaam en geest. Op het terras van "The Talk" heeft men uitzicht op de beide, loodgrijze torens van de Heuvelse Kerk en op het groene, verweerde Christusbeeld, symbolisch voor het Katholicisme dat zo lang de...

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske...

Thuiskomend in het portaal dat toegang geeft tot de trappen die op hun beurt toegang geven tot mijn woning, zie ik dat het plantje dat zolang de muur sierde verwijderd is. Ook was mij al opgevallen dat een andere, onbekende naam, weergegeven in zwarte letters, boven de brievenbus is...

Op het kleine schermpje van de Tom-Tom stond onder meer de naam van het dorp dat we gingen bezoeken te lezen: "Heeze" en inderdaad volgde onze auto het parcours dat ik zo vaak heb afgelegd - en in vroeger tijden met mijn ouders - naar het kunstenaarsdorp bij Eindhoven, domicilie van mijn zozeer...

De Vincent-shop heb ik altijd graag bezocht. Zij is gesitueerd achter de neogotische gewelven van de Heuvelse kerk, in een uithoek en vormt een oase voor armoedzaaiers. Onder het standbeeld van de heilige Vincentius à Paulo kun je hier winkelen en met mijn cadeaubon van twintig euro - een...

In het kleine tuintje van ons arbeidershuisje, dat gesierd werd door welig groen gras en dat gescheiden was van de tuin van de buren door een ligusterhaag, verhief zich van oudsher een berkenboom. Hoog rees zijn stam met de zwart-witte tekening op en zijn fragiele blaadjes ritselden en ruisten in...

Na een lange wandeling door het dorp dat zozeer tot het decor van een lang verleden behoort en dat zo vaak mijn bestemming is geweest gedurende de lange, voorgoed voorbije en vergane jaren, bereikten mijn oude, grijsharige vriendin en ik het metalen, solide hek dat de toegang vormt tot de...

De woontoren van Huize "De Heikant" verheft zich aan de Brucknerlaan. Ze biedt woonruimte aan vele ouderen die vaak de centrale hal aandoen waar, eventueel ter bevordering van het moreel, fleurige bloemen in riante vazen zijn opgesteld. Vriendelijke en voorkomende senioren zijn hier altijd wel...

De taxichauffeur die mij kwam halen moest onvermijdelijk weer in gesprek gaan, in overeenstemming met wat nu eenmaal de onbegrijpelijke modus vivendi dan wel de cultuur of de mores is bij de Deeltaxi. Door de avond bracht hij mij naar mijn Turkse vrienden Ali en Sultan, mijn trouwe kappers die...

Ik begroet haar steevast iedere week bij haar komst met de woorden "liefste schat"; de arme meid die nu al twaalf en een half jaar sjouwt en slooft en sleept met inboedels, die sopt en dweilt, veegt en poetst. Men noemt haar "Ilonka"; haar moeder koos de Hongaarse naam voor haar en ze is nog...

...we de feeërieke klokkentoren van het dorp begroeten en in ogenschouw nemen met daarvoor de Christusgestalte met de uitnodigende gespreide armen. Door de "Regte Heide" is een pad aangelegd, het schelpenpad, belegd met schelpen, speciaal voor invaliden als mijn vriendin. We strompelen voort,...

Op de verjaardagskaart had ik mijn goede wensen voor haar vijfenzestigste verjaardag kenbaar gemaakt en had ik aangegeven dat ik haar de warmte die ik haar zo graag wilde schenken, wilde doen toekomen door middel van een zelfgebreide sjaal. De sjaal had ik gebreid uit zachte, zeegroene en witte wol...