Alle inzendingen over Jan de Borst

...parelt zichtbaar als op het glas waarin zijn 'borst vooruit' een ontstemd 'tssssss' tussen tanden bruist. Sandra Burgers is geboren in 1969 te Vlissingen, een wat spookachtige kustplaats met weidse vergezichten, minus de oude binnenstad, die wel heel hartverwarmend is en natuurlijk het...

...deze vorm een blijvertje is die niet meer van onze platte schermen is weg te denken.

...deel van) de basis van mijn start destijds op zowel www.gedichten.nl als www.nederlands.nl.

...en gekleed in blote kont, koppel en speer. Heerlijk, je kan toch alleen maar houden van zulke mensen?

...Hij gooide de telefoon neer. ‘Ze wil zestig procent van mijn uitkering, anders krijg ik Mitzie nooit meer te zien.’ De drie grachtbewoners nipten bedachtzaam van het bier. ‘Daar moeten we wel wat aan doen.’

...dat valt wel mee, hooguit een paar haarscheurtjes. Haarscheurtjes? Nou laat Geert Wilders dat maar niet horen.

...spanning tussen hen. Eva pronkt nogal met haar borstenpaar en dat maakt menige man knettergek van begeerte. Toch was het hoogst gênant om te zien hoe Jan Eva de les las en haar grofweg onderschoffelde. Hij was totaal geen partij voor haar. Zijn geraffineerde aanval maakte een uiterst...

...slecht te willen geloven. Ik ben benieuwd wat mij nog meer te wachten staat. Uw edele dienstvaardige, JAN m.d. Pet

...nachtkaars uit gaat? Het moraal van het verhaal is dus: geniet van elkaar en vraag regelmatig of de relatie nog wel swingt. Blijf praten. Succes.

...het is koud buiten. Ik verheug me op de avond en op de film. Jane Eyre draait, in de nieuwste versie.

...we nog kunnen doen voor iemand die zo naar erkenning en geborgenheid zocht, hij die zo eenzaam was, op aarde, op zee en onder ons. Wie zei ook al weer dat een profeet in zijn eigen geboorteplaats niet wordt geëerd?

...om over Woudrichem, voorwaarts te marcheren naar de stad der Kruikenzeikers. Dat is voor Katrijn glashelder. Misschien zal zijn trompettergeschal daar meer zielen kunnen bekoren.

...BS syndroom.’ ‘BS?’ Deur knikte. ‘Ja. Barmhartige Samaritaan.’ Ze nam weer een diepe trek. ‘De heilige met een dubbele agenda.’ Weer dat PC-Hooft toontje.

...me rustig. De golven spoelen mijn ziel schoon. Ik laat je achter me en loop door naar het nieuwe onbekende en ik zie wel hoe het allemaal er uitziet als ik daar ben.

...gelijk kunnen zeggen en ik had het Ik Frans Borst kunnen noemen. Maar ik kom er ook niet iedere dag voor uit wat voor persoon ik geweest ben. Daar komt nog bij dat die Cremer een mietje was vergeleken bij wat ik heb geflikt. Man man. Nee aan een vergelijking met hem valt voor mij geen eer te...

...het bekende licht in de tunnel ben ik zeker 4 maal om doorgeven. Kogels messen. Ik zit onder de littekens, ook geestelijk. Dus vraag ik me steeds vaker af of ik niet een engeltje op mijn schouder heb zitten met een reet ter grote van Karin Bloemens' ass. Bij voorbaat dank schat. Doodsangst,...

...zijn rem staan. Ze zijn niet helemaal goed hoor, klappen. Dat tekent wel hoe moe de mensen waren. En blij dat ze er zijn. Dat ze zelfs een paar brandwonden op de koop toe zouden nemen. Als ze dat vliegtuig maar uit zijn. Niet te geloven. 'Relaxt' is mijn motto. Komt allemaal wel goed. Als je...

...adelaar in het midden. Strepen op de schouder en borst. Links én rechts. Het valt mee dat hij ze niet op zijn voorhoofd heeft gezet. Wat een loser zeg. Die mensen zo behandelen. Dáár zou ik wel eens een keer alleen mee willen zijn. Zou hem manieren leren. Het leken wel kopspijkers. Die...

...ook, gelukkig was een licht zetje tegen zijn borstkastje voldoende om hem te doen zwijgen, al was ik net zo mager als hij. Toch, dit gezeik gemengd met die hitte en die verschillende stinkende geuren deden mij tollen, en ik was blij dat ik bij mijn Blue Birdje was aan gekomen. Het beeld...

...zou er een zuigerveer uitklappen, en met niet meer gereedschap bewapend dan een schaartje heeft onze bijrijder onze motor toen gerepareerd. Bizar, maar dat komt nog wel. 5

...lag ik gewoon op sterven in een of andere hut of villa, dat lag aan de situatie, en was ik compleet overgeleverd aan de zetter en de dosis daarvan. Ergens ver weg hoor ik stemmen galmen. "Zou hij het kunnen hebben, zou het niet te veel zijn?"

...snel ademend door dat pijpje en vloekend alsof ik een vrouw in bevalling was. Wat een teringzooi zeg! Ik vervloekte mezelf, de Heroïne, en vooral Bali. Alleen die naam al. Ik had het kunnen weten, ik geloof niet in toeval.

...Dat het leven hard is en oneerlijk verdeeld bleek maar weer eens keiharde waarheid.

...besloot het mijzelf te vergeven en actie te maken voordat ik mijzelf helemaal onder scheet.

...in het rood van de pij en mijter en het goudgeel van de staf. Zie ginds komt de stoomboot..

...redder in nood mijn gemoedstoestand misschien naar een ander level dan deze konden tillen.

...mij zitten. De hele kamer trilde. De dames kijken mij verschrikt aan waarop ik mijn schouders ophaalde. "Weet ik veel." "Wisselen!" wordt er keihard geroepen.

...als Minister van binnenlandse zaken en economie. "Zo is het genoeg Ed," sist mijn vader hem toe uit een mondhoek.

...ik verdomme nou toch maar beter opgelet dan had ik tenminste geweten hoe ik moest bidden. "Lieve Heer.."

..."Bolland," met die mond vol. Wees ik op mijn borst. "Bolland!" "Bolland!" Alsof Bolland en Bolland mij nu konden helpen. Marco's ene broekspijp was nat geworden waaruit ik begreep dat hij in zijn broek geplast had, daar over nadenkende in een flits liep er bij mij ook een beetje los wat...