Alle inzendingen over Schrijnend verleden

...schoen, laat zien wat de vlijtige wasvrouwen doen. Ze wassen, ze wassen, ze wassen de hele dag. Ze strijken, ze strijken, ze strijken de hele dag! Anno 2017 gelukkig verleden tijd, behalve de linnenkamer in ziekenhuis of hotel wellicht. De was- en strijkvrouwen in landen als India en in vele...

We waren destijds het flatje gaan bezichtigen; mijn goede oude moeder die niet meer te midden van de levenden is en ikzelf. Men noemt de flatjes in de Nassaustraat in Tilburg ook wel "Russische flatjes". Hun balkons worden gesierd door een vlechtwerk van steen en ze stammen uit de vijftiger jaren...

...huisje herinneren me aan Haar, maar het meest schrijnende en navrante dat tot mijn stervensdag in een envelop met het opschrift "Famous Artists Schools" in mijn vitrinekast bewaard zal worden is haar schrijfwerk voor genoemde "school". De envelop bevat voorgedrukte brieven met...

...en daarna zal spoedig de indrukwekkende hoogbouw van de randstedelijke metropolen, die wellicht terecht kan duiden op een vileine megalomanie, in zicht komen. In schrijnende tegenstelling daarmee zal op station Den Haag centraal een koele, kille stem door de luidsprekers weerklinken en...

...ligt opgesloten met sinds kort een flagrante, schrijnende wond; een donkerrood plakkaat op het voorhoofd, veroorzaakt door de onstuitbare, onvermijdelijke zelfbeschadiging waaraan hij ten prooi is gevallen. Ik breng hem de onnozele, kinderlijke boekjes met de bonte kaften en getiteld:...

...alle verzorgingshuizen schrapten in het recente verleden. En er voor al die solisten op leeftijd in die ruime woningen gewoon geen passende woningen zijn. Helemaal schrijnend is de al lang geleden voorspelde tragiek van overbelaste mantelzorgers en de verregaande eenzaamheid van al die ouderen...

...me opdrong, schijnbaar "uitgehongerd" door een schrijnend gebrek aan sexuele en overige contacten, zoals sommige, zeer eenzame mannen plegen te doen. Ik hield me afzijdig, ging niet in op de al te uitbundige, overdadige belangstelling. De loempia smaakte voortreffelijk en later dronken we nog...

...en veelzeggende voorwerpen, die ons hun verhaal vertellen, in dit geval een verhaal over een verpletterende crisis, over schrijnende armoede en kunstenaarschap, over verdriet, verwondering en over nooit vervagende herinneringen

...en veelzeggende voorwerpen, die ons hun verhaal vertellen, in dit geval een verhaal over een verpletterende crisis, over schrijnende armoede en kunstenaarschap, over verdriet, verwondering en over nooit vervagende herinneringen

...en veelzeggende voorwerpen, die ons hun verhaal vertellen, in dit geval een verhaal over een verpletterende crisis, over schrijnende armoede en kunstenaarschap, over verdriet, verwondering en over nooit vervagende herinneringen.....

...elke tijd in het verleden en toekomst z’n mankementen had of zal hebben. Het perfecte leven zullen we nooit meer bereiken. Hadden we in een heel heel ver verleden, waarvan we niet eens meer precies weten hoe het toen is gegaan; maar met onze grijpgrage vingertjes van die, achteraf bekeken,...

...niet gelovig, doch een visite aan de katholieke kerk deed mij Gregoriaans tot rust komen. Een verleden meerstemmig, een altaar en een lam.

...citaat uit 'Afkes tiental.' een in het verre verleden geschreven boek door Nienke van Hichtum. Onder haar eigen naam Sjoukje Bokma de Boer een tijd getrouwd met Pieter Jelles Troelstra. Troelstra was toen al vooruitstrevend en ruilde zijn vrouw in voor een jonger exemplaar. Het was een geluk...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

Thuis spraken we het dialect van zuidelijk Brabant: we zeiden "oew" en "hedde gij"; een taal die we ons als kinderen razendsnel eigen maakten, te midden van de buurt- en klasgenootjes met wie we knikkerden, rolschaatsten en de zweep om de felgekleurde tollen sloegen, maar onze Friese oma, die...

...grijs grijs en nog eens jawel grijs. Niet het verleden wat die kleur heeft maar het heden alleen: het grijs verdwijnt zodra het avond wordt, de kaarsjes aangaan, de lampjes en de koffie geurend op tafel geparkeerd. Buiten grijs, net als soms die massa in m'n hoofd, net als bij iedereen....

Omgeven door huiselijke bescherming leven mooie vrolijke bloemen en stengels vol krullende bladeren onbezorgd in een kleine wereld. Ze geuren nog steeds als hun verre voorzaten, die eens tierig bloeiden in wijde, ruige woestenij, rondom de tenten en kudde van aartsvader Abraham. Deze man deed...

Zondagavond 7 januari 2017 keek ik naar het tv-programma 'Kruispunt' van de KRO. Het wekte natuurlijk mijn nieuwsgierigheid, omdat ik de plek, waar de uitzending plaats vond, heel goed kende. De hoofdpersoon was de politicus Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, die na een drukke campagnetijd...

Eens bevatte een statig en kapitaal pand, dat echter haast onopgemerkt onderdeel uitmaakte van de huizenrij in onze Willem II straat een bibliotheek, namelijk onze stedelijke gewaardeerde bibliotheek en in vroege jaren, toen nauwelijks nog een helder bewustzijn van mens, wereld en werkelijkheid of...

...de bedrieglijke façade van triomf en geluk de schrijnende en verwoestende ideologie van de nooit ophoudende jacht naar meer en beter? Perfectie is geen menselijke eigenschap en na iedere kortstondige huldiging op het podium, nadat de driekleur gewapperd heeft en de klanken van het volkslied...

...ik nooit meer zal terugkeren, waarnaar een schrijnend heimwee mij doet verlangen, hing het schilderijtje op een onopvallende plaats. Het moet verloren gegaan zijn bij de verhuizing maar het staat voor altijd in mijn geheugen en verbeelding gegrift. Het behoorde tot de zo unieke collectie...

...in een vakje van zijn portemonnee. Vijftig Euro heb ik betaald voor de vernietiging van een deel van mijn verleden: "mon chèr passé"; onachterhaalbaar, voorgoed verloren.

...komen niet meer voorbij op de Ringbaan West. Het carnaval is weer voorbij en verleden tijd...

...in korte tijd verwerken. De scherven van het verleden worden door de realiteit naar de achtergrond gedreven en op hun plaats gezet. Als de informatiestorm luwt, rangschikken oude en nieuwe herinneringen zich naar hun tijd van ontstaan. De losse eindjes zijn geknoopt, de werkelijkheid hersteld...

...geschonken, verlichtte mijn eenzame uren. De ongenadige tijd vertekent en verheerlijkt het beeld dat oprijst in onze geest van ons verleden en vaak nog denk ik terug aan die mooie, maar door eenzaamheid getekende jaren, doorgebracht in mijn bovenetage

Wanneer je verleden tijd bent, zorg dan dat je voltooid bent.

De stappen die je achterlaat halen je nooit meer in.

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten,...

Een uiterst taaie dennenboom houdt nog altijd stand in "ons parkje" aan de Ringbaan Oost te midden van haar soortgenoten: de esdoorn, de linde en de beuk. Op een oude zwart-wit-foto uit 1958 sta ik met mijn vader, moeder en zusje onder die boom, in de sneeuw, die in dat verre, voorbije jaar zo...

...we weten. Het is de bagage die we meenemen. Het verleden zit in ons gevoel, in ons hoofd en zien we om ons heen. Er is maar één toekomst in het heden waar we ons minder bewust van zijn. Het zijn de zinnen die we horen en uitspreken. Achteloos en makkelijk. Het is een dagelijkse activiteit:...