Alle inzendingen over verre

Als je Groningen los ziet kun je het omhoog liften en over zee per helicopter naar verre einders wegtrekken. Het ontstane gat stroomt vol en waar het borrelt heet 'de Jammerbel van Slochteren'.

Van verre en van nabij bestaat spirituele filosofie vaak uit een te hoog gehalte aan spiritus. Rammelende premisses, onverzekerde warrants en valse conclusies steken het gezonde verstand in brand en doven de gelovige geest tot slavernij.

Als een schrijver met de pen in zijn hand sterft, roep ik altijd: goverdomme, jammer, ik niet. Maar toen ik hoorde dat Jos in zijn slaap was overleden, dankte ik God. Want er staat geschreven dat Hij zijn dierbaren in de slaap tot zich neemt. Dus moet Jos, gelovig of niet, wel een dierbare...

We zijn er mooi klaar mee.

...verschijningsvormen, uitgevaardigd door een...

De Oranjes maken veel en verre privé-reizen op kosten van de staat. Vermogend als zij zijn krijgen ze toch forse toelages uit de belastingkas. Nederland claimt een democratische rechtsstaat te zijn. Daarom kunnen de Oranjes pas geloofwaardig een staatshoofd leveren als zij uit zichzelf afstand...

Ik crash op de kortsluiting tussen de vele lijnen, die verstrengeld liggen rond de omhelzing van het non-verbale, waarbij de naaktheid van het lichaam, in maanlicht, op het rimpelend vijveroppervlak weerkaatst en zilverig doorschijnend wordt. "Je me sens nue comme un verre vide...!"

Uit verre verten ben je gekomen; uit de verste verte..... In de nacht ben je gekomen; om afscheid te nemen? Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou. Is het afscheid gekomen in de nacht? Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je...

...melancholiek stemt en hem doet denken aan die verre, voorbije tijd van zijn jeugd in het verre land achter de horizon...

...de bomen verkleuren in het late seizoen. Mijn verre jeugd ligt diep verzonken in een peilloze kloof; de aanzetten van grijsheid tasten mijn haardos als met voorzichtige handen aan. Loutering is mijn deel geworden en de wijsheid die ik wens mag mijn bezit worden. De Dood, die Gigant,...

...verwachting in. Je zou zijn teruggekeerd uit het verre, tropische land dat altijd zo tot mijn verbeelding heeft gesproken en daar zou je ineens staan in al je onovertroffen schoonheid en we zouden opnieuw diepzinnige gesprekken voeren, ik zou opnieuw mijn wang tegen je mooie gezicht met de lieve...

...leven, aan onze liefde en vriendschap. In het verre land ben je onvindbaar. En ook mijn verwarde hart en verstand kunnen niet meer vinden, niet meer opsporen wat wij eens deelden. Gezonken is het in een diepe put, in de krochten en spelonken van vergetelheid, van voorgoed vergeten, van...

...stonden de twee monumentale eikenhouten ledikanten, erfstukken van een tante. Een smal gangetje scheidde de bedden. De zusjes; mijn zusje en ik brachten er de winternachten door in die verre, voorbije jaren en op de beslagen ruiten tekende ik sprookjestaferelen en ik vertelde mijn...

...een leven is hier niets waard, daar, in dat verre Nicaragua en die uitspraak zei me indertijd meer, dan de ietwat verbolgen reactie van F, immers leven, wonen en zijn we hier, in de beschaving en moeten we omgaan met juist die dingen die ons hier bezig houden. Het is altijd prima om te...

...dat in de nacht uilen aan het geopende raam zouden verschijnen en ons mee zouden nemen naar verre, magische, ongekende oorden....

...tot een eind zou komen. De bezetters uit het verre Europa hadden de Maja-kalender ontdekt. En zij wisten dat in 2012 alles voorbij zou zijn. Wat zij echter niet wisten en niet konden weten was dat er nog een Majarol was. Alleen zijn volk had dit manuscript gezien. Niemand van buitenaf wist van...

...gekoesterde droom waar te maken: de droom van verre reizen, van wonderlijke, nog ongeziene oorden. De beide dochters, de zussen, betraden al de arena van de volwassenheid, betraden al met de bonte studentenschare de aula. Voor ieder van hun "meisjes" brachten de ouders een armbandje mee uit...

....En zo staat me nog het een en ander bij uit verre, schemerige jeugdjaren dat zich echter slechts in vage, schimmige, onduidelijke contouren aan mijn bewustzijn manifesteert. Het speelgoed waarmee we speelden, de spannende jeugdboeken uit de schoolbibliotheek die we lazen. Zoveel zou ik op...

...en grafvelden uitgestrekt tot aan een verre horizon en weer doorkruisten we haar, via het "schelpenpad" dat diep in haar doordringt. Het voorjaar was nog koud maar mijn hortende en rochelende ademhaling kon ons nauwelijks storen. Mijn trouwe vriendin aan mijn zijde probeerde...

...verzamelde paarsblauwe geurige steeltjes van de lavendel in een envelop voor een verre vriend.

...in de wereldwinkel koopt, niet lekker vind, verre van. Ik weet een karaktervolle en krachtige koffie met een subtiele bitterheid te waarderen, maar ik zou nu wel een iets meer geestrijk drankje lusten. Daar kikker ik van op, dat weet je." "Ja, dat weet ik," denk ik dan, "even toch."...

Al bijna vijf miljard jaar is de zon het stralende middelpunt van ons zonnestelsel. Dankzij haar licht en warmte is het leven op de aarde ontstaan en wordt het in stand gehouden. Ze schijnt uiterst stabiel, met maar heel kleine schommelingen in haar lichtkracht. Toch is dat niet altijd zo geweest....

Nu de wind de bomen aan mijn venster in beweging zet en de blaadjes weer vallen, heb ik eindelijk het kaartje verstuurd waarop ik al zo lang geleden je Afrikaanse adres had genoteerd. Het kaartje toont een welige weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in...

...beschikken om de indrukken, die men op verre werelden opdoet, te kunnen verdragen. Maar als je je onder mijn bescherming stelt, zal ik alles in goede banen leiden. Ik wist, Peter, dat je zo ver zou komen, en heb je opgewacht. Als jij dat wilt, zal ik je planeten laten zien die sterk...

De eerste kerstkaart lag in de brievenbus en de envelop toonde een zwart, lopend schrift, maar dan in drukletters en deze bevatte een foto van het gezinnetje van mijn lesbische nicht en haar vriendin en van hun twee kinderen, glimlachend en door de fotograaf in een harmonieuze pose afgebeeld. Men...

...van vertrouwen, zozeer hopend op de bestendigheid, op de toekomst, die nu plotseling geen bestaansrecht meer heeft. Je bent gegaan, naar verre, onbestemde continenten en horizonten, voorgoed, voorgoed. Septemberregen tikt tegen mijn ramen. De straten liggen blinkend voor me.

(voor Madelon Lulofs (1899 - 1958)) Je bent geboren als Magdalena Hermina Lulofs op 24 juni 1899 in een hotelkamer in Hotel Oranje in Soerabaja, Nederlands-Indië. Jouw vader was Claas Lulofs (1873 - 1922), een aspirant-controleur bij het Binnenlands Bestuur van Nederlands-Indië. Jouw moeder...

...het lachen en van het verdriet, van de ervaring en van de wijsheid. Hij kwam eens met een blinkende stalen vogel uit het verre land waar zijn voetsporen liggen.... Nu wacht hij bij de Halte Sweelincklaan nog op mij.

...uit alsof je kruin mij wil beschermen als degene die ik voor altijd moet missen, die in het verre land ons bondgenootschap is vergeten.....

...of een helse nachtmerrie van ongeluk en heimwee. Hun graven en verleden liggen in het verre land dat eens hun toekomst betekende....