Alle inzendingen van De Hertog

Deze kelner op leeftijd ontkurkte de wijnfles professioneel, schonk onze glazen in, niet te veel, niet te weinig. Eigenlijk precies de juiste hoeveelheid. Schonk ons tegelijkertijd gepast zijn aandacht terwijl hij vanuit zijn ooghoeken de andere tafeltjes in de gaten hield, liep daarna weer terug...

ik heb me mateloos geërgerd aan "het kneuterige" van een camping gerund door een Nederlands stel aan de Drôme in Frankrijk. Te duur (voor wat je krijgt), te vol, te vriendelijk, te bemoederend, te berekend, te gewiekst, het schijnheilige, het oude stokbrood, en alleeen maaaaar Nederlanders, we...

Een dag voordat we zouden verhuizen begaf de uitlaat van onze auto het. We konden er wel mee rijden, maar dan maakte hij wel een hels kabaal. We hadden geen tijd meer om dit snel te laten repareren. We hadden wel andere dingen aan ons hoofd. Zo moesten we de huurwoning in de stad weer in...

Dat van die oude boom, die zo ziek is, maar waaraan je van de buitenkant niets kunt zien. Dat van dat kristalheldere water, dat zo rijk flonkert in de ochtendzon, maar verstoken blijft vis, omdat erin leven onmogelijk is. Dat van die mensen die zoveel praten, maar zo weinig zeggen. Wat zijn ze van...

De droom van eens iets te zullen worden, iets nieuws te gaan doen, me te onderscheiden en het verschil uit te gaan maken. De droom als drijfveer van ambitie, als onuitputtelijke bron van levenskracht. Dat anker, die kapstok waar tegenslag van onderweg zo gemakkelijk even geparkeerd kan worden. De...

Onderweg naar jou buigt de weide voor de wind. Golft het groen als van zijde een van wilde bloemen verweven tint van de lente, van de zomer, van de geur van bloesem, van de kleur van bloei, van de lach van een kind. Onderweg naar jou blijven goden eensgezind, breekt de zon de wolken, stroomt het...

Vorig jaar nog zat ik aan de andere kant van deze tafel en stelde ik de vragen: “waar ben je trots op in jouw vorige baan?” of: “Wat zijn jouw goede en minder goede kanten?” Vandaag was dat, sinds jaren, dus weer andersom. Zo gaat dat. Er is dan ook veel gebeurd het afgelopen jaar. Dit...

We hebben een bok op de kop getikt. Helemaal gratis. Staat prominent in de huiskamer. De tweeling draait hun flanken. Wij draaien mee.

Dat van die oude boom, die zo ziek is, maar waaraan je van de buitenkant niets kunt zien. Dat van dat kristalheldere water, dat zo rijk flonkert in de ochtendzon, maar verstoken blijft vis, omdat erin leven onmogelijk is. Dat van die mensen die zoveel praten, maar zo weinig zeggen. Wat zijn ze van...

“Ik wil dat roze vlees!” en ze wees het stukje vlees op het bordje aan. “Wil je deze?” vroeg ik nog voor de zekerheid. “Ja” zei ze gedecideerd. “Ok, dan bakken we dit stukje vlees in het gourmet-pannetje.” Zo geschiedde het. Glaasje wijn, Bla, bla, slokje, vleesje omdraaien, bla...

De heertjes hertog en hun vriendjes namen vandaag het besluit om over slootjes te gaan springen bij ons achter in het bos. Ik vond dat een goed idee, welke ouder wil zijn kinderen niet over sloten zien springen en besloot ook om mee te gaan. Hondje moest er toch uit. En ze sprongen voor wat ze...

Dag in, dag uit passeren zij de revue. Gereserveerd als altijd. De bolide blinkt in de garage, de bankrekening gevuld. Maar voorbij hun waarheid ligt de wereld open. Pijnlijk broos, zo anders, zo warm, zo koud , zo gemeen en zo dichtbij. Dan doemen er plots beelden op van razernij. Zij stellen vast...

In een oude holle boom bij ons achter in het bos bevond zich een uilennest. Ik wandelde er iedere dag wel even langs. Sloop dan zachtjes onder de boom door, om ongemerkt een glimp op te vangen van twee prachtige babyuiltjes. Wanneer ze mij dan zagen volgden ze me met een strenge blik vanuit de...

Zoals rugbyspelers tijdens de WK-finale met elkaar omgaan, het respect dat ze hebben voor de scheidsrechter, voor de tegenstander, voor elkaar. De teamgeest die er is, dat is kracht! De verbondenheid, die Haka. Deze driehoek is pas een eenheid, dat is kracht, zoals zij met hun poten (down to earth...

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, door kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich vult met marcherende soldaten. Dit is het verkeerde station! hoe roestig zijn deze rails? Hier stoppen, is nauwelijks te...

Acht van gasten van een jaar of vijftien met hun smartphone in de aanslag bevolken mijn huis vanavond. Eerst friet en frikadellen, daarna een toernooitje op de Playstation. Wat chips en cola. En wij zijn verbannen naar de zolder. Vanavond is de woonkamer hun domein. Mijn oudste zoon is dus...

In dit lichttheater heeft de wind vrij spel. Fijnbesnaard dirigeert hij het hoge gras, als die beroemde pianospeler zijn teerhartige compositie. Het gras buigt elegant voor het ritme van dit bewind. Wilde bloemen delen de dans en geven het elastische groen de tint van het heersende seizoen. Wolken...

Nadat het werk enkele weken op de schildersezel stond te drogen kon ik eindelijk aan de gang op het rode vlak. Ik kwam niet verder dan 2 lijnen. Meer dan dat zou het beeld teveel verstoren. Dus ik laat het hier maar bij. Reacties zijn positief, men ziet er een lachende mond of een slapende maan in....

Aan de oever lonkt een boomstronk, grillig. De nevel breekt, als in een sprookje. Zonnestralen besprenkelen licht als feeënstof over het water. Ik ga zitten, gewoon om te kijken. Het is de lente, zij parelt hier, nu. Vlak voor mij daar ligt zij, zo maar voor het grijpen. Even denk ik het helemaal...

Gelikt, gepokt en gemazeld  tekent hij ons land. Villa's financiert hij met de ruime hand, maar voor de minderbedeelden zet hij de hakken in het zand. Met de koffer gevuld met leugens is hij de kroonprins van de stand. Deze koning van het asfalt, man van de gulle glimlach; "Doe eens even...

Terwijl nevel de zon verleidt, de vorst met de voeten vrijt en de wind bladeren, ooit groen als gras, als ieder jaar ontheemd over de grond verspreidt en de nacht, veel donkerder nog dan gisteren, opnieuw een dag in glijdt, verstrijken de jaren. Maar ach, wat maakt het uit? Ik heb een hart warm...

Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje. Zonne-stralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water. Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die...

Men zaaide de zaadjes toen nog met de hand. Rustte wat uit, in het hooi  op het land, soms arm in arm en  geoogste aardappelen trok men recht uit het zand. En 's avonds, aan de keukentafel, onder een lauwe schemerlamp, kwam alles altijd weer terug in zijn verband. En in de nacht straalden...