Alle inzendingen, jaar 2010, week 36

De rommelzolder van rechts wordt geblindeerd met exemplaren van de Telegraaf.

Het schijnt dat bij de inrichting van de rommelzolder van rechts Ab door Maxime genaaid is. Ab wil er nu niet meer komen.

Afgelopen week dacht ik een zomergriepje te pakken te hebben. Koorts en spierpijn van kruin tot teen dwongen mij in bed te gaan liggen en de transpiratieaanvallen te ondergaan, terwijl mijn spieren zich aan alle kanten lieten voelen. Er ontwikkelde zich geen hoest, geen keelpijn en ook geen kuchje...

Het gaat helemaal mis met Nederland en België. Door al het politieke gekonkel hebben beide landen zichzelf in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd. Hoe komt dat? Los van de specifieke problemen per land kun je doodeenvoudig vaststellen dat de politici zelf de oorzaak zijn. Ja, politiek is macht...

Ik zou hebben kunnen beginnen met de woorden, er was eens……… een oud trots volk, dat woonde in mooie rijkversierde houten wagens, getrokken door glimmende paarden, reizen was hun leven, het zat in hun bloed. Het zou niet gaan over nu, niet over de vorige eeuw, maar het zou begonnen zijn...

Het gezelschap zette zich rond de designtafel waarop in het midden een ontbijtbordje stond met daarop een specimen van het nieuwe product. Een tijdje tuurde iedereen er aandachtig naar. Tja, vlees was het niet, zoveel was wel duidelijk, maar het zou toch als zodanig verkocht moeten worden om op de...

Ik heb het niet zo met logo's die duiden op een mogelijk ongemak met betrekking toy roken of een gezonde levensstijl. Ik wil niet door angst geregeerd worden.

Ik haat tikfouten.....

In menig gelovige schuilt een pyromaan, ik geloof helemaal niks, dus gaat de Donald Duck er aan. Disney is een pedo, ik bedoel kindervriend, Duckstad zal vernietigd worden door het vuur en Katrien zal, slechts gehuld in veren, baklava maken voor Kwik, Kwek en Kwak.

Iemand wegzetten als 'domrechts', daar lusten de zwijnen geen paarlen van. Zo'n persoon is gespeend van realiteitszin en zonder meer regentesk.

Een boekverbranding verbrandt alleen het boek, niet de inhoud.

Ik heb een kwaaie bui. Zo'n donkere, waar luttele momenten geleden een reeks bliksems uit is geflitst, van het soort dat ik nooit wil horen uit de mond van mijn kinderen. De oorzaak van dat innerlijke onweer is de post. Als ze denken mijn humeur rooskleuriger te maken door nu in witte autootjes te...

Wij hadden begin jaren tachtig geen speciale actie nodig om De Schouw te laten blijven. Als krantenjongens tankten we de baromzet gewoon dagelijks naar een hoogte, die evenredig was aan ons alcoholpromillage. Kale Willem blij, Joris blij, Robert-Jan blij en soms waren de klanten ook euforisch...

Dansend op een spoortje licht verglijdt fossiele tandpasta in een dartele droogbloem. Gestolde tijd van de Haarlemse schilder Kees Verwey. Stillevens aan het einde. ”Ik vang de laatste bloei.” Ingelijst een blikvanger voor de Rotterdamse kunstkenner Robin Adèr, ooit conservator bij...

Een slonzige trap naar boven, een scherpe draai naar rechts en we staan voor een woest uitgehakte muur, die gretig gaapt naar twee aanpalende vertrekken. De achterwand van het kleinste kamertje is geperforeerd door hagel uit een luchtbuks; de aangrenzende ruimte aan de straatzijde is met riet...

Laten we het even over Jamie Oliver hebben. Die frisse jonge kok van de televisie. Jamie! Klinkt bijna vriendelijk. Als een soort uitnodiging om toch vooral al zijn kookboeken te kopen. Toevallig zit ik naar zijn laatste boek te kijken Jamie's Amerika. Daar ook al dus. Op de voorkaft...

Het is weer wennen in het nieuwe tv seizoen. En ik mis Nova nu al. Nu hebben we Nieuwsuur. Dat decor! Wie verzint zoiets. Dat moet toch iemand zijn met behoorlijk beperkte verstandelijke vermogens. Dan denk je na de openingsstune dat Twan Huys achter de kassa bij Albert Heijn een commercial...