Alle inzendingen, jaar 2010, week 48

De 39-jarige Julian Assange is de oprichter van de klokkenluiderssite WikiLeaks. Van geboorte is hij Australiër en de blanke Australiërs waren van oorsprong gevangenen van allerlei allooi, die Engeland dumpte in het verre Australië. De cirkel lijkt rond, want deze mega-klokkenluider zit nu...

Ik voel de stilte in mijn hart op de dag dat het licht brak. Ik had het in mijn handen, maar nooit gedacht dat het zo breekbaar was. Achter de eerste blikken wist ik dat er meer zat, maar dat is nu verdwenen. De scherven zijn gesprongen en de datum 25-11-09 staat nu in mijn arm gekrast. Diep...

In de lunchroom aan het tafeltje naast me, zit een man alleen. Hij roert bedachtzaam in zijn cappuccino. Naast het kopje ligt een cellofaan zakje met een luxe kaart met enveloppe. Hij pakt voorzichtig het zakje en kijkt lang naar de voorstelling op de kaart. Zijn ogen glanzen; de kaart is vast...

Al dagen verkneukelen de weermannen en weervrouwen zich op radio en televisie. Eentje kondigt er een beetje sneeuw aan, de volgende doet er meteen een schep bovenop. Het wordt steeds kouder en gladder, ja we gaan echt barre omstandigheden tegemoet. We gaan een ongekend strenge winter krijgen. Het...

Soms wou ik dat ik er niet meer intrapte. In loze beloftes. Een onbewaakt ogenblik en ik stink er weer in. Nee, ik doel niet op loze beloftes van bazen die je salarisverhoging toezeggen en zich hier vervolgens niet aanhouden en ook niet op gouden beloftes van (ex)vrienden en –minnaars. Daar...

Papa? Ja, jongen? 's Nachts slaap je, he? Ja, jongen. En als je opstaat doe je een grote boodschap op de wc? Eh, ja jongen. En dan ga je ontbijten? Ja, jongen. En dan ga je met de auto naar kantoor? Ja, jongen. En daar zit je dus de hele dag achter een bureau? Eh,...

Als klein kind leer je om te dromen. Een prachtige uitvlucht, aangezien het leven vol tegenslagen zit. Op een gegeven moment begin je te leren dat dromen ook werkelijkheid kunnen worden. Dat je elke kans moet pakken die er is en dat zelfs een kansloze kans een kans op zich is. Alleen soms hoe hard...

De oester Haast dier en haast nog plant ben ik de oester. Naar mij reikt niet de kleinste kinderhand. Maar niemand weet wat ik van binnen koester en wat zich slapend door mijn donker plant. Van golf tot golf gevonden en verloren en aangespoeld en weer verspeeld door 't strand. Maar in...

Aan Betsy Het heugt mij als de dag van gistren. Op het mos In hartverovrend achtelooze houding lag Uw rijzige figuur, wijl de anderen het bosch Langzaam doordwaalden. 't was een vreeslijk heete dag. Gij hield mijn veldflesch aan uw rozenlipjes, droog Van 't lachen. Diep-gemoedlijk, als...

Onterecht worden ook de stress, de emoties en de onvrijheid die het gevolg zijn van de multiculturele samenleving beschouwd als uitsluitend een privéprobleem. Door de indringende aanwezigheid van politieke reclame voor zo'n samenleving en de eindeloos herhaalde idee dat alle mensen broeders...

De menselijke figuur leent zich, zo meent Carmiggelt (1963) in 'Weet ik veel', niet voor waterdichte regelingen. Hoewel Carmiggelt een Nederlander is, raakt hij daarmee toch de ziel van onze op de keper beschouwd protestantse natie. Een natie van schriftgeleerden die telkens weer probeert...

Lichtgetinte scooterklootzakjes, 1,70 lang met bontkraag en donker gekleed. Bron: Opsporing verzocht. De berichtgeving staat er gekleurd op.

De ultieme bewering is de bewering die verwijderd wordt.

Een levendige winteravond vol geluiden in Breda. Ja, op donderdag kan er tot negen uur gewinkeld worden. Langs de hoge, slanke toren lopen veel mensen, zoekend naar aanlokkelijke etalages of gezellige cafés. Maar laten we ons nu bezighouden met het licht dat de Bredase toren zo innig omhult. Voor...

Hoera! Juf Femke heeft haar kinderen op onze school aangemeld. Laat de kinderkens maar tot mij komen. Ik zal mijn uiterste best doen om ons schoolaanrecht blank te houden, maar ik kan natuurlijk niet garanderen dat onze leerlingen ook niet eens zwart zullen kijken. Kind, je hebt groot gelijk, ga...

De bespreking was afgelopen en we liepen naar de garage. Josien rekte zich kreunend uit. ‘Wat een stel zeikerds.’ Ik grijnsde. ‘Nou, jij hebt je anders ook kranig geweerd.’ ‘Ja, een mens moet wat terug doen. Maar we hebben onze zin gekregen. Trek in een borrel?’ ‘Goed idee.’ De...