Alle inzendingen, jaar 2011, week 7

Ben ik dan de enige? Ja, ik ben schijnbaar de enige, zoals zo vaak. Want de hele wereld viert feest. Feest om een overwinning die geen overwinning is. Ik heb het vanaf het begin af aan al met argusogen bekeken, maar er was geen levend wezen dat mij serieus nam. Wilde nemen beter gezegd, want de...

Hoe leger het hoofd, hoe voller de huiskamer.

Tijdens het folderen van SP-krantjes zo vlak voor de verkiezingen hield een jongeman zonder tanden mij staande en gaf mij zijn krantje terug. “Ik moet die politieke shitzooi niet.” “Oh.” “Je moet me dat niet meer in de bus gooien.” “Heb je dan geen sticker van nee/nee, want dan...

Vecht met mij. Sla je arm om me heen en duw en trek aan mijn lichaam. Laat me de kracht voelen van je sterke handen. Laat mijn hand uitglijden over je geoliede rug. Dans met mij en til me op, hoog in de lucht en laat me naar beneden glijden met jouw hand tussen mijn benen. Kus me met je...

Hij ligt niet meer voor mijn voeten op de trap en de deuren van de slaapkamers hoeven niet dicht. Geen bestek afwassen na kaasgebruik en in de zomer kunnen alle ramen wijd open, zonder ijzingwekkende circustoeren op de vensterbank aan de buitenkant. Ook de achterdeur kan open, zonder angst voor een...

Kardinaaltje Aaltje Simonis wordt aangevallen omdat hij een pedofiele priester de hand boven het hoofd heeft gehouden en hem willens en wetens naar Amersfoort heeft verplaatst, maar het roddelcircuit van Amersfoort was destijds allang op de hoogte van zijn duistere verleden, want ik vernam via via...

Ik ben zwaar bedroefd over de actuele mensheid, die helaas uitmunt in liefdeloosheid en door gestoord egoïsme alle ware waarden uitsluit. Mijn chronische depressie is niet voor niets hoor, ik ben net zo walgelijk eenzaam als de Godin, de Ware Bron van mijn leven, het aardeleven heeft totaal...

Eén huis met zwembad maakt nog geen zomer en vele haantjes zullen niet de voorsten zijn!

Majorettes De estafettebruidjes van de harmonie, een roze carré van kneedbare marionetten, elk gezicht plamuur van make-up. Dit bestaat. Dit is hoe men verschil uitbant. Een universele beenmassa van leukoplast, alles voor de heilige gelijkheid. De hoempapa maakt vloeibare muziek, de...

Ik sta geklemd tussen een Duitse dame gekleed in een framboosroze skipak (ik schat jaren negentig vorige eeuw) met een grijze muts op haar geblondeerde haren, en een goed geconserveerde Oostenrijker van een jaar of zestig. Mosgroen jack, snordragend. De geur van zijn after shave prikt in mijn...

De andere kant van de liefde. Jezus was niet altijd zo liefdevol als zijn volgelingen het doen voorkomen. De woorden in de Bijbel zijn rauwer en intelligenter. Jezus sloeg de mensen met hun hele inboedel de tempel uit en Hij had ferme discussies die Hem boos, geïrriteerd, verdrietig maakten....

Het optreden van zangeressen in bikini tijdens het Eurovisie Songfestival moet verboden worden, omdat het een oneerlijke voorsprong geeft op de concurrentie.

Als je weg bent kun je verdwenen zijn, je kunt niet zichtbaar zijn, even boodschappen aan het doen zijn. Misschien ben je wel uit of zoiets. Maar als je weg bent kunnen er ook allerlei mensen over je heen rijden, vrachtwagens, fietsen, snorfietsen en schoenen of laarzen die op je...

Er ligt de laatste tijd een deprimerende humuslaag over het heidedorp Elspeet. In het enige dorpscafé, eigenlijks een toeristenrestaurant, wordt alleen nog maar gesproken over de geheimzinnige inbreker, die het dorp terroriseert. De dorpskrant staat er vol van, iedereen heeft er een mening over,...

Wie bang is voor de Taliban, wordt bang van SGP-behang.

Er zijn net zo veel tekenen aan de hemel als aan de wand.

Naast het treinstation van Gouda staan al geruime tijd twee superhoge kranen, waar je ook bent in deze stad, ze torenen boven alles uit. Ze zijn nodig om het nieuwe stadhuis te realiseren en zo te zien gaat dat tegenwoordig in sneltreinvaart, want na de fundering werken ze nu al ongedurig omhoog,...

de een laat zijn hond uit, de ander zijn lege flessen.

'Alles van waarde is weerloos', is de winnende tekst van Rien, die ik ken, die drie jaar boven een verzekeringsmaatschappij in Rotterdam pronkte in de jaren vijftig. Lucebert moet dat gezien hebben, want hij is ermee aan de haal gegaan, heeft het tot zijn originele tekst bestempeld, maar Rien...

In de Nederlandse literatuur wordt veel te veel gekluund.