Alle inzendingen, jaar 2013, week 39

Wierook en kaarsen koester ik dag en nacht in mijn ritueel om toegewijd aan mijn taak en de wereld te zijn. De deur staat open, wat wil zeggen dat iedere beweging gezien zal worden. Alles in mijn leven is nu deel van een veel groter geheel geworden! Eindelijk.

Lichaamstaal. Bij een vraag buigt hij zich vriendelijk naar voren en kijkt de vraagsteller belangstellend aan. Als de vraag is gesteld, werpt hij zijn hoofd en schouders schuin naar achteren, als een roofvogel die de buit binnen heeft. Háp! Dan schudt hij kort met zijn politieke veren naar rechts...

De kop boven dit stukje klopt niet. Eigenlijk zou er Roosevelt moeten staan. Hij beweerde immers een eeuw geleden dat een echte man vijftig mijl zou moeten kunnen lopen. Kennedy citeerde hem slechts en langzaam werd de Kennedymars een begrip. Voor mijn verjaardag krijg ik een Kennedymars cadeau....

Amerikanen die verontwaardigd zijn over penispaaltjes en moslims die proberen een Miss-verkiezing te verbieden: deze week werd weer eens duidelijk dat de wereld steeds truttiger wordt. De vrije geest, de frisse wind van de jaren zestig ligt heel ver achter ons en kwijnt steeds verder weg. Het gaat...

Wie het onderscheid tussen taal en geest niet kent, wordt honderd procent door zijn pen verwend.

Wie dit leest, kan beter zelf iets gaan schrijven.

Literatuur is het spanningsveld tussen wat er staat en wat er niet staat.

Wij vrouwen zitten in de kantine nog wel eens lekker aan een wijntje. En ik moet zeggen, als het Merlot is die nog geen week open staat, dan kan het nog een echt lekker wijntje zijn ook. En tijdens zo’n wijntje dwalen onze gedachten nog wel eens af. Vooral als het er meer dan drie...

Toen wij weer thuis waren stak Mien een kaarsje aan, terwijl de tranen over haar wangen gleden. Haar zeventig jarige zuster had nog maar een korte tijd te leven. Ze leed aan een ernstige vorm van K. Wouter, die vaak tactloos overkomt zei tegen zijn vrouw: ''Dacht je dat van een kaarsje opsteken...

Een zenuwachtig gevoel dwingt mij elke dag te gaan wandelen, de natuur maakt mij rustiger. Het was een hete dag en de weidse hemel was hier en daar bedekt met stapelwolken. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen om mijn dorp achter me te laten. Ik bevond mij in het mooie landschap van Drenthe en nam...

'Ja hoor zo kan ie wel weer, Koos Postuma', voegt Mw. T mij regelmatig toe. 'Het is Postéma', werp ik tegen. 'Voor mij is het Postúma', houdt zij vol. Een verbastering die de afstand weergeeft die zij in acht wenst te nemen tot relieken uit vroeger tijden. Groot geworden met...