260 resultaten.
De langstlevende.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 49 Ze is nog altijd te midden van de levenden en heeft haar eenennegentigste levensjaar bereikt. In haar huisje in het dorp verwelkomen kunstvoorwerpen mij nog altijd. Naar Haar vluchtte ik eens tijdens dolzinnige escapades van mijn jonge jaren.
Nu speelt zij piano en wiedt zij het onkruid in haar...
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 47 Hij was lang, slank en elegant en hij droeg een chique jas en pantalon om zijn lange, mooie benen; een leuke Tilburgse senior die mij in dialect te woord stond en met wie ik best een beschuitje zou hebben willen eten. De kou van januari doordrong ons en slechts de weersomstandigheden kwamen ter...
Opnieuw in de inrichting
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 46 Een merkwaardige waterplas, een soort binnenzee of -meer strekt zich uit langs de kant van de weg die leidt naar Biezenmortel. Fragiele, kleine eendjes dobberen en deinen ergens op de woelige stroom. Spoedig zal ik de inrichting bereiken waar mijn broer sinds jaar en dag is ondergebracht en...
Medice, cura te ipse.....!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 45 Waar, in Tilburg, het Sint Annaplein als het ware moeiteloos en onmerkbaar overgaat in de welhaast kosmopolitisch aandoende Korvelseweg met haar vele, al dan niet succesvolle, neringdoenden (blauwe naamplaatjes dragen de naam van het plein en van de weg) was eens, lang geleden, mijn studentenkamer...
Het grootste cliché?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 95 Wie is er tegenwoordig eigenlijk niet "beperkt"?
Gezegd moet worden dat een wereldberoemd filosoof uit de Oudheid, namelijk Seneca, als niemand anders vastgesteld heeft dat zelfs het grootste genie per definitie zijn/haar beperkingen kent: "Nullam umquam exstetit magnum ingenium sine aliqua...
Bij de kapper (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 50 De stad leek te huilen. Als uit blinde, nietsziende gevels staarden de huizen mij aan. Mijn haar lag als een wilde, ruige vracht op mijn schedel en het donkerblond van mijn jonge jaren was nog niet geheel verjaagd door grijze lokken die aarzelend als ontdekkingsreizigers op een onbekend continent...
Het verstand verloren?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 De naam is genoemd, het woord is uitgesproken; het ijzingwekkende en gruwelijke woord "dementie". Daarmee is de ziekte benoemd, is het etiket op het voorhoofd gedrukt, schijnt het voorheen onverklaarbare een verklaring en duiding te hebben gekregen en daarmee schijnen bevreemdende verschijnselen...
Om de triomfen van de liefde?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 47 Enthousiaste en liefdevolle verplegers staan mijn broer bij. Toen in dit risicovolle seizoen een vroege en onverwachte zomer was neergedaald over de wereld bezocht ik de man die sinds jaar en dag veroordeeld is tot het gezelschap van verplegers, telkens anderen, die elkaar in een nooit eindigende...
"Peerke Donders" revisited
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 201 Het is een mistige, vochtige dag, kort vóór Kerstmis 2021. Onze auto zet koers naar Café-Restaurant "Peerke Donders" waar de serre ons als het ware "verwelkomt". Er is daar een "tropisch hoekje" ingericht met op de wand een afbeelding van kleurige, vrolijke papagaaien met loodgrijze kromme...
De tovertafel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 62 Een "tovertafel" is een "instrument" dan wel een "stukje speelgoed" dat dementerenden en verstandelijk beperkten behulpzaam kan zijn en waar zij veel plezier aan kunnen beleven. Lichtvlekken en voorstellingen worden geprojecteerd en dansen op een tafel en de "patiënt" probeert ze als het...
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 54 Het regende een beetje. Een gedeelte van de Korvelseweg was opgebroken en een ondergrond van donkerbruin zand was aan de oppervlakte zichtbaar. Enkele zeer stoere heren hielden zich ermee bezig met behulp van voertuigen die wellicht de naam "pallettruck" verdienen het zand om te woelen en op te...
Zijn troost
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 49 ....en in dat schamele boekwerkje uit het bescheiden bibliotheekje van mijn arme vader, die ik zozeer liefhad en zozeer betreur, trof ik toen ik het toevallig opensloeg de foto aan van de man die mijn vader zozeer vereerde: professor doctor Van S. die in het onderhavige werkje schreef over De...
A face in the crowd......
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 65 Het assortiment bij de "Jumbo" aan het Sint Annaplein in Tilburg kan men niet onderschatten: in de met talloze artikelen overladen zaak waren de plastic huishoudhandschoenen na enig zoeken echter wel te vinden, zij het dat ik niet leef in een wereld of sfeer waarin "huishoudhandschoenen" een...
Verweesd, verjaagd en verloren???
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 60 Ik spreek haar aan met de naam die haar gegeven is (door liefhebbende ouders???), haar naam die nu bijna door niemand meer uitgesproken wordt: "Trudy ben je weer op pad???" De dag duurt te lang in het flatje en nu bivakkeert Trudy in de restaurants. Is zij weggejaagd bij de GGZ??? Zij heft haar...
Mijn "busvriendin"
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 54 Ze verbergt haar lange, zwarte haar steevast onder een sjaal, gewikkeld om haar hals en kijkt met zwaar opgemaakte ogen de wereld in. Inmiddels is half Tilburg door haar luidkeelse "redevoeringen" in het voertuig ervan op de hoogte hoe het ervoor staat met haar gebit en van al haar...
What's in a name?
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 63 Mijn trotse naam; de naam van mijn voorouders, geschreven met ckx; de naam mij bij mijn geboorte meegegeven; de naam die ondanks alles vaak voorkomt in het Antwerpse telefoonboek, wordt kennelijk vaak beschouwd als een curiositeit en is vaak aanleiding tot het cliché: "U behoort zeker tot de...
Te midden van gemoedelijke Tilburgers
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 56 Een Regiotaxi spoedt zich voort door de Tilburgse straten. Mijn medepassagier is een echte Tilburger. Met het als een diamant zo scherp geslepen verstand c.q. het boerenverstand c.q. het meedogenloze en alomtegenwoordige eigenbelang en het kritische vermogen van de gemiddelde Nederlander...
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Hij was klein van postuur. De grote koffer op wielen die hij vervoerde, was manshoog en leek me van een gewicht dat minstens zijn lichaamsgewicht vertegenwoordigde. Bruine, vriendelijke ogen boven de mondkap.
"Is this bus going to the central station?" vroeg hij. Ik moest zijn veronderstelling...
Ontmoetingen in het Openbaar Vervoer (vervolg)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 56 Ze droeg een soort tuinbroek met schouderbanden en sneakers en haar blonde haar in een staart en verder alle kenmerken van jong, overdadig en overvloedig leven.
Ze sprak me aan: "Waar gaat u naar toe?" "Ik ga een terrasje pikken en even kijken bij "Portagora", de Kringloopwinkel" was mijn...
Ontmoetingen in het Openbaar Vervoer (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 71 We waren beiden op weg met buslijn zeven. Hij droeg een krullerige haardos, een ringetje in het oor en een gouden kettinkje met medaillon om de hals, mogelijk duidend op bepaalde voorkeuren die mijn volledige begrip en billijking kunnen wegdragen.
Hij was na zijn ongelukkige val nog maar net...
"Catch a falling star"
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 58 Ze zong het lied vaak met luide, galmende stem:
"Catch a falling star and put it in your pocket, save it for a rainy day".
De song moet haar bemoedigd hebben en hoopvol gestemd hebben bij haar diepe verdriet om de ongelukkige zoon, alsof de hoop, het kostbaarste en meest waardevolle...
"De hemel is van jou"
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 66 De foto stamt uit 1963
Op een bank ligt het jongetje dat het zoontje is en het broertje uitgestrekt en met een boek in zijn handen, getiteld:
"De hemel is van jou". De hemel werd het jongetje nooit geschonken, integendeel. Hevige onrust leefde in het kind dat zijn leven zou doorbrengen in...
In de kapsalon (vervolg)
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 52 In het helle, schelle, onbarmhartige en ijzingwekkende witte licht dat reflecteert in de spiegel van de kapsalon vallen me lijnen op in mijn verouderde gezicht die ik voorheen nog niet had waargenomen. Zijn het de sporen, de beddingen, uitgesleten door mijn tranen die als riviertjes over mijn...
In het spervuur van de aandacht
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 44 De zomer is gekomen met milde temperaturen; men zou de atmosfeer en de stemming als mild en behaaglijk kunnen kenschetsen. De stad en haar terrassen ontvouwen zich voor wandelaars en bezoekers en ik ben een van hen. Het is goed toeven bij een kop Earl Grey-thee met twee cupjes koffiemelk, maar men...
De dwingende, onbevredigde eis van haar wezen.....
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 45 De eenzaamheid, die haar nooit tot een gewoonte is geworden, hangt in de atmosfeer als een kwalijke damp die een welhaast verstikkende werking op haar uitoefent. Gewend aan de Indonesische cultuur van haar jeugd als zij is, vloeien de jammerklachten van haar lippen in een stroom die geen einde...
Ontmoeting in de Winkelgalerij (vervolg)
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 50 In de vroege morgen had ze naast mij plaatsgenomen op de houten bank die daar met onduidelijke doeleinden in de Winkelgalerij staat opgesteld vóór de Copyshop en ik liet niet na haar aan te spreken: "Wat hebt u een chique pantalon aan! "Inderdaad bevond zich over de gehele lengte van haar...
Houten molentjes en een gebrek aan medemenselijkheid
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 54 Sinds hij getroffen was door het motorongeluk was hij "veroordeeld" tot de Zorgboerderij waar hij knutselde aan houten molentjes en huisjes.
Zijn liefhebbende broer vond het erger dat de geest van de broer beschadigd was dan dat zijn been eraf was; een voor mij dubieuze gedachte.
Ze moesten...
Ontmoetingen in het Openbaar Vervoer (vervolg)
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 105 Ze noodde me naast haar te komen zitten in buslijn twee op weg van het Stadhuisplein naar het Station. Ik keek in twee glanzende, bruine ogen die mij aanstaarden boven haar mondkap. "Nee, de cursus voor depressieve ouderen waar we samen aan deelnamen had inderdaad niet veel resultaat" bevestigde...
Als de hel losbarst......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 54 Met wat toch wel beschouwd kan worden als haar laatste krachten vouwde zij de vele, zijdeachtige, kleurige sjaals die in schrikbarende wanorde lagen opgestapeld in een muurkast met mijn assistentie nog op alsof dit allerlaatste project nog voldoening en zingeving verschafte....
De dood die niet...
Aan mevrouw S., mijn voormalige lerares
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 102 U gaf me de roman van de wereldberoemde schrijver cadeau, geschreven in de taal die zowel de taal van de "dichters en denkers" is als de taal waarin eens brute Nazistische commando's weerklonken: de taal die als een welluidende melodie van uw lippen rolde.
Mij had u verkozen als uw laatste...