Hoge Raad faalt: gekend onrecht (244)
dagcolumn
4.9 met 233 stemmen 
7.582 In de herhaling op maandag: totdat een nieuw proces zal plaats vinden.
---------------------------------------------------------------------------------------
De juridisch zeer geschoolde dames en/of heren van de Hoge Raad laten het vonnis in zake de Arnhemse Villamoord voor wat het is. Mensonterend. Motivatie: Het Arnhemse hof had zich ooit gebogen over de politieverhoren en had die als betrouwbaar (!) bestempeld...
Je hoeft geen jurist noch psycholoog te zijn om na het zien van de verhoren -…
Van bakken tot breken
column
4.0 met 9 stemmen 99 Tussen de oorverdovende herrie door keek ik op mijn laptop naar ‘Heel Holland Bakt’. Onze badkamer werd verbouwd vanwege lekkage.
“Kijk mevrouw, hier, ziet u? Hier is de leiding geraakt. Er is een plug tussen geschoven, maar uiteindelijk is het beton van deze muur verzadigd geraakt. En daar”, wees de loodgieter, “bij de wastafel hebben ze per ongeluk…”
Ik knikte stom.
Op zoek naar geruststelling kwam ik uit bij de bakkende, onbekende Nederlanders. Ik verdween in het scherm.…
De poëtische zus van Vincent van Gogh
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 (voor Elisabeth van Gogh (1859 - 1936))
Jij bent geboren als Elisabeth Huberta (Lies) van Gogh op 16 mei 1859 in Zundert. Jouw ouders waren de Nederlands Hervormde predikant Theodorus van Gogh en Anna Cornelia Carbentus. Jouw opa Vincent Ferdinand Jacob van Gogh was ook een predikant. Jij was de vierde van zeven kinderen. In 1852 werd de oudste broer Vincent Willem doodgeboren. Op 30 maart 1853 werd Vincent Willem geboren, op 17 februari 1855 jouw zus Anna Cornelia, op 1 mei 1857 Theodorus…
Ontmoeting op een vroege wintermorgen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 19 Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-Katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben één van hen.
Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de begraafplaats vereert met lichtgele, lila en witte chrysanten en waarop de kou van november als men pech heeft door iedere jas heen dringt en de botten bereikt.
Aan de hand van de 'medestandster' bevindt zich een…
autobiografie
4.0 met 2 stemmen 67 Bjarne begon harder te lopen, maar het geklik dat hij achter zich hoorde leek steeds dichterbij te komen. Alsof het gelijktijdig versnelde met Bjarne, die een biertje had gedronken. Het geluid herhaalde zich nogmaals. Bjarne keek om en zag iemand op krukken die haast had. Bjarne stak de weg over maar even later liep de man op krukken weer achter hem. Kennelijk moest hij via dezelfde route als Bjarne die besloot een bezoekje aan de straatboekenkast te brengen.
Een lijvig boek:
De verzamelde…
Loofbomen in Nederland
verhaal
5.0 met 1 stemmen 39 Kom je bij me, nu de storm in jouw hoofd is verdreven. Er komen nieuwe wolken boven de steden. We moeten stelling nemen, meningen verkondigen, er is een nieuwe storm op komst. Het is maar de vraag of het almaar cultiveren van psychische aandoeningen tot een betere werkelijkheid in deze schimmenwereld zal leiden. We zijn aan vakantie toe. De wind komt uit het westen. De temperatuur loopt op. Een vlinder dwarrelt naar het zwoele Zuiden.
Het vliegtuig loopt vertraging op. Er ontbreekt een tas uit…
Plaisier: een nieuwe favoriet!
bewering
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 Sportminnend Nederland veerde vanavond op bij de onverwachte overwinning van Wesley Plaisier op Gerwyn Price: toptien en 5 jaar geleden wereldkampioen. En dit nog wel met 3-0.
Goed dat we na de pijnlijk falende Barneveld (ga toch demonstraties gooien, Barney) een nieuwe favoriet kunnen begroeten.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
