Verhalen over natuur

Ach veel mensen zullen zich er niet echt druk om maken en het waarschijnlijk niet eens merken maar levend op het platteland, merk je het wel degelijk. Weidevogels? Je ziet ze al een aantal jaren steeds minder. Dit jaar heb ik in de naburige weilanden geen kievit of grutto gezien. Trouwens die...

Wat ik ooit wel eens eerder gezegd heb is dat er aan mij geen bioloog verloren is gegaan. Het is het slag mensen dat, althans de echte biologen, al vanaf hun geboorte doortrokken zijn met biologenbloed. Het zijn van die baby’s, die zodra ze een blik de wereld inwerpen, gelijk op die typisch...

Zelf had ik er nog nooit eentje hier dichtbij mijn huis gezien. Wel al eens een vos gespot(eindelijk) – reeën, een boommarter, zang- en roofvogels – allemaal rond en in het naast het huis liggende bos en tuin. Zo’n jong bos, wat dicht begroeid is en te klein om door te lopen; waar je...

Mijn vrouw was met het mooie weer diverse spullen aan het luchten en van al die inspanningen ‘s middags even op de bank gaan liggen rusten. Terwijl ze uit het raam ligt te kijken heeft ze, langs het pad naar ons huis aan de slootkant, nog net een boom in het vizier en valt daarna met dit beeld in...

Zittend in de tuin en al de bedrijvigheid daarin aanschouwend, van de mieren, bijen, vogels en de planten, bedenk ik maar weer eens hoe mooi de natuur toch in elkaar zit. De bloemetjes die zich mooi maken en/of lekker geuren om zich te laten bezoeken door bijen, vlinders en andere insecten en...

Komt mijn vrouw vanavond, nadat ze haar hondjes zo tussen de buien door even snel heeft uitgelaten, aanzetten met een klaverblaadje. ‘Kijk,’ zei ze, ‘moet je eens zien. ik heb hier een klaver-blaadje, wist je dat die zich ‘s avonds ook te ruste leggen?’ Natuurlijk wist ik het niet, zo...

Tussen de middag ga ik even met de honden naar het Blauwe Bos hier vlakbij in de buurt. Het is dan meestal het minst druk. De gezinnetjes zitten dan meestal thuis aan tafel – heel normaal op vaste tijden, aan de maaltijd. Het bos wordt dan meestal bezocht door de vrije jongens en meisjes en het...

Ik heb kort geleden het gedicht ‘mensen als ook bomen’ naar gedichten.nl opgestuurd. Even kijken wat men er van vindt. Ik heb het gemaakt na het lezen van het boek ‘het verborgen leven van bomen’ van Peter Wohlleben. Een toepasselijke naam voor een schrijver die het bijzondere van de...

Vandaag heb ik een haiku opgestuurd naar gedichten.nl, niks schokkends, hij luidt als volgt: LEVENSLUST vogels zijn levens- genieters en de vlinders levenskunstenaars Het duurde niet lang of er werd op gereageerd: wat bedoelt u daar nou eigenlijk precies mee; het klinkt dan wel mooi en...

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en...

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een...

Niet echt vrolijk weer gehad van de week. Net iets te nat, net iets te veel wind. Maar vandaag is het raak, oké de wind is nog wel nadrukkelijk aanwezig, maar na een paar rondjes over het land met de honden, voel ik dat het voorjaar op het punt staat los te barsten. Nog een week of twee drie en...

Soms zie je dingen in de natuur verschijnen die er niet horen, althans niet in onze omgeving. Vooral op insectengebied komen er steeds meer wezentjes onze kant op die hier niet thuis horen. En we kennen de oorzaak – laten we de opwarming de schuld maar geven. Iemand of iets moet de schuld hebben...

Tussen de middag is het me weer een keertje gebeurd. Nee, nee, niks ernstig, eerder iets bijzonders. Ik werd overvallen, echt waar, ik kan het even niet anders noemen, ik werd overvallen in het bos, door de stilte. Nota bene het was tegen een uur ‘s middags. Ik ga meestal rond die tijd, vaak nog...

Teder streelde de vrouw de goudbruine haren van haar kleine wolfje. Ze waren beiden oud geworden. De vijftien jaren die ze nu bijeen waren, waren voor de vrouw een periode van overleven geweest. De kleine wolf had haar als een levende engel door de jaren heen geloodst. Als een kompas. Het had de...

ik zeg het wel vaker, in de natuur worden wij weer-spiegeld of wij zijn een weerspiegeling van de natuur, we spiegelen elkaar. Het is maar hoe je het bekijkt. Mijn vrouw is gek op bloemen, planten en is dan ook zo eentje die veel in de tuin aan het wroeten is. Ach ik vind het ook prachtig –...

Er worden deze dagen weinig andere onderwerpen zoveel besproken als de zon, de hitte, de warmte, het ermee gepaard gaande zweten erbij! Niemand die nog denkt aan een paar weken geleden, toen het stormde, er code oranje werd afgegeven, het water met containers tegelijk naar beneden kwam en daardoor...

Vanavond vroeg zo tussen kwart voor zes en kwart voor zeven nog gauw voor het donker wordt, met de honden een wandeling door het bos gemaakt en al wandelend over een van de paden tussen hoge dennen door besef ik weer eens, of misschien eigenlijk iets wat ik altijd al in een bos heb gehad, dat ik er...

Boven de weidse Oostvaardersplassen hangt manshoog een wazige nevel. Van een waterspiegel is niets te zien. Onzichtbaar voor de andere vogels zit ik samen met Natasja te wachten op het eerste daglicht. Overal om ons heen klinkt de aubade van kwetterende, gakkende koorzang, maar nergens komen ze nog...

Wat zitten we toch in een maf land, waarmee ik niet wil zeggen, dat het elders beter is, maar het toeval wil dat ik afgelopen week een paar keer een stukje gezien heb van Rail Away, een hartstikke mooi programma waar ze dit keer met de trein in Oostenrijk reden. Datzelfde land is afgelopen maanden...

Door Friese heidevelden en wat bouwland omringd, lag een klein dorpje. Dit plaatsje zou ook altijd klein blijven,, maar voor een heel eigen en geweldige bekoring zorgen. De boeren legden wat meer akkers en weiden aan. Die hard zwoegende mensen leefden eenvoudig en tevreden. Hun levenszin werd...

Er was eens een bijtje, die ’s morgens bij het opstaan tot zijn grote schrik merkte dat al zijn streepjes weg waren. Niet één geel streepje was er op zijn prachtige bruine pak nog te vinden. Het bijtje wist zich geen raad van verdriet. Waar zijn mijn streepjes nou toch? Ik heb zo hard gewerkt...

Vol bewondering stond ik stil te kijken naar het grote wonder, te genieten van ‘t schouwspel in het avond’lijke donker. Vol stilte, ademloos genieten van wat voor me lag, opeens vanuit ‘t struikgewas, kwam daar een eekhoorntjespaar. We zagen elkander aan, bleven gedrietjes stil...

Toen ik nog in het dorp woonde ging ik vaak wandelen. Ik hoefde alleen maar de straat uit te lopen en ik was op het platteland met smalle wegen en hier en daar een boerderij en ook mooie woningen, zoals villa's en eenvoudige huizen. Het was al laat in de ochtend toen ik deur achter mij sloot en de...

September laat ons mooi in de steek. Nog steeds geen nazomer weer, maar dan hebben we wel een hogedrukgebied nodig boven centraal Europa, waardoor een zuidelijke stroming tot stand komt met warme lucht uit Spanje. Tot heden is hier ter lande de luchtdruk vaak laag, waardoor de wijzer op de...

Toen we het huis verlieten was het stralend weer. We besloten een wandeling te gaan maken, maar als we naar de weerberichten op de radio hadden geluisterd, dan konden we weten, dat er onweer in de lucht zat. Spoedig waren we het dorp uit en liepen op het smalle grindpad tussen de weilanden. Het...

Vanmorgen vroeg werd ik wakker van getik tegen het raam. Misschien felle regen of een hagelbui, dacht ik. Ik moet het weten en met de snelheid van een slak kwam ik mijn bed uit en slofte naar het raam, schoof het gordijn opzij en keek naar buiten. Een golf van blijdschap ging door mij heen, want...

Kadaverriviertje misschien wel. Grind en kiezelsteentjes en ijzer is de vloer van dit kleine kronkelende kadaverriviertje stromend door armoedige tijden van Drenthe. Liefelijk bent u ook, meanderend naar de eeuwigheid Visjes zijn altijd stil in je water. Heel stil. Behalve de vissenkinderen, in...

Geen mobiel, beiden niet dus, ik word een beetje vernietigend bekeken door manlief maar doorsta zijn blik manmoedig, moet eigenlijk vrouwmoedig zijn, maar moedig is op dat moment een woord dat eventjes niet voorkomt. Want tja HIJ is altijd degene die precies weet waar hij is, HIJ is degene die...

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf...