De kiezer begrijpt het wel
dagcolumn
3.7 met 3 stemmen 
17 Zaterdag besluiten de PvdA en GroenLinks te fuseren tot een nieuwe partij. Boem. Klaar. Er komt één lijst bij de volgende verkiezingen eind dit jaar. Alleen in een paar gemeenten, zoals Groningen, blijven er twee partijen uitkomen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 die er na komen.
In het Dagblad van het Noorden lees ik een verontschuldiging van GroenLinksers en PvdA-ers. Ze zijn er nog niet aan toe. De kiezer zou het wel begrijpen. Het valt wel uit te leggen. Zeggen ze. Misschien is…
Een boom kiezen
column
3.2 met 5 stemmen 104 Als de kersenbloesem op z’n hoogtepunt is, noemen ze dat in Japan mankai, las ik. De schrijver van het stukje vroeg zich af of de bloesemboom die hij onderweg zag, door zijn schoonheid de omgeving mooier maakte of juist de lelijkheid van alles benadrukte.
Even later wandelde ik over de heide. Geen kersenbloesem hier, misschien een krentenboom. Die ruikt lekker, met zijn tere witte bloemetjes.
Het was droog, windstil. Degene met wie ik liep, had een verrekijker.
“Kijk,” zei ze.…
Onder het toeziend oog van Christus de Verlosser
beschouwing
2.0 met 1 stemmen 39 (voor Ana Cristina Cesar (1952 - 1983))
Jij bent geboren op 2 juni 1952 in Rio de Janeiro. Jouw ouders waren de theoloog/socioloog/journalist/schrijver Waldo Aranha Lenz Cesar (1922 - 2007) en de lerares Maria Luiza Cruz. Waldo was een presbyteriaanse theoloog en mede-oprichter/directeur van het tijdschrift 'Paz e Terra' en de gelijknamige uitgeverij. Hij was presbyteriaan en ouderling van de Lutherse parochie van de Barmhartige Samaritaan in Rio de Janeiro. Zijn vader en opa waren predikanten.…
Herinnering aan Vader (vervolg)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 6 Ver, verscholen in de tijd, ligt de herinnering aan de man die mijn Vader was; mijn eerste leraar en mentor die goedwillend over mij waakte; met wie ik op de foto sta; een fragiele baby in de armen en handen van Hem, die ik later zo goed zou leren kennen
Muziek begeleidde zijn leven; hij dook weg in romantische fantasieën die het verdriet om de zeer zwak begaafde zoon en om de haat en het gepest van de collega's op kantoor nauwelijks konden vergoeden
Door Vader maakte ik kennis met Mozart,…
autobiografie
4.0 met 8 stemmen 115 Samen met mijn beste vriend en twee jonge krakers was ik druk met het opzetten van de eerste weggeefwinkel van onze stad, toen mijn moeder mij kwam storen met een vaag verhaal.
De weggeefwinkel was mijn initiatief, want ik had er voor het eerst een gezien elders in het land en ben dolenthousiast teruggekomen. Waarop mijn vriend de jonge idealisten vond en deze boden me een ruimte aan in hun kraakpand. Ik bedelde de spullen bij elkaar in de buurt waar ik toen met plezier woonde. Spoedig kwam…
Eigen
verhaal
4.5 met 2 stemmen 20 Ze slenteren gearmd over de boulevard, links het meer. Hij ademt zwaar maar zegt niets. Er staan bankjes in de schaduw, allemaal bezet. De zon hangt hoog, wit en scherp uitgesneden tegen de trillende lucht. Het water eronder is als gerimpeld melkglas. Een boot trekt een platte, glinsterende streep.
Het ruikt naar warm hout, steigerplanken, vis en algen, af en toe een vleug zonnebrand van passerende toeristen.
Het tikken van hun stappen op de tegels, een radio in de verte, het zachte zoemen van…
Voor Katz past plaatsvervangende schaamte
bewering
4.0 met 2 stemmen 17 De woorden van Minister van Oorlog van Israel Katz - over zijn voornemen de Iraanse leider Khamenei te laten doden omdat het een moderne versie van Hitler zou zijn - zijn historisch gezien zo onjuist, zo grof en zo moreel verwerpelijk dat alleen stilzwijgen past. Tegen zoveel stupiditeit is verbale argumentatie niet opgewassen.
Laatste nieuws:
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Schrijfwedstrijd de Raadselige Roos van Literair Café Venray
De 32ste editie van de Raadselige Roos, de schrijfwedstrijd voor amateur-schrijvers uit Nederland en Vlaanderen van Literair Café Venray is van start gegaan. Wij nodigen iedereen, die van schrijven houdt, uit (weer) deel te nemen.
Dit kan door een verhaal in te sturen vóór 1 januari 2025.
Het thema voor deze editie is ‘stromen’ en is verplicht voor alle inzendingen.
De schrijfwedstrijd de Raadselige Roos is bedoeld voor iedereen, die graag een prozaverhaal wil schrijven en biedt de deelnemers een podium om hun literaire werk door een deskundige jury te laten beoordelen en met dat van andere schrijvers te vergelijken.
Het ‘Reglement Raadselige Roos 2024-2025’ vindt u op: www.literaircafevenray.nl, onder webpagina ‘Raadselige Roos’.
De spelregels in het kort: uw verhaal bestaat uit minimaal 500 tot maximaal 1500 woorden. Het mag niet eerder gepubliceerd zijn en moet in het Nederlands geschreven zijn. De inzendingen kunnen uitsluitend volgens de spelregels en per e-mail worden ingezonden naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl
Evenals in de voorgaande jaren verschijnen de werken van de winnaars van de Vakjury Proza evenals die van de Publieksjury samen met die van alle genomineerden in de bundel Raadselige Roos 2024-2025.
Naast de bundel, die alle deelnemers krijgen, ontvangen de 1ste prijswinnaars een mooie trofee, een juryrapport en boekenbon, de 2e en 3e prijswinnaars een juryrapport, een boekenbon en natuurlijk alle winnaars de traditionele bos Roojse Rozen.
De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking zal plaatsvinden op zondag 6 april 2025 in Hotel Asteria in Venray.
Heeft u nog vragen, bel dan: 06-18938556 of mail uw vragen naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl Raadselige Roos, 27-09-2024
KAIROS van JENNY ERPENBECK heeft de INTERNATIONAL BOOKER PRIZE 2024 gewonnen. Daarmee wint de auteur, samen met vertaler Michael Hofmann, een geldbedrag van 50.000 Britse pond, dat wordt verdeeld.
De International Booker Prize wordt uitgereikt aan de beste roman of de beste korteverhalenbundel die vertaald is naar het Engels en gepubliceerd is in het Verenigd Koninkrijk en/of Ierland. De jury die dit jaar Kairos verkoos bestond uit William Kentridge, Natalie Diaz, Eleanor Wachtel, Aaron Robertson en Romesh Gunesekera.
De andere genomineerde boeken waren:
Not a River – Selva Almada, vertaald door Annie McDermott
The Details – Ia Genberg, vertaald door Kira Josefsson
Het (vertaalde) boek Kairos verhaalt over een liefdesrelatie tussen een studente en een man die wat ouder is en gevestigd is in de samenleving. Hij heeft de oorlog nog meegemaakt en is uit idealisme, hij is socialist, vanuit het Westen naar de DDR getrokken. Zij is geboren ná de oorlog in de DDR, en de verschillen tussen die generaties worden zichtbaar in hun verhouding. Of, sterker nog, zij tweeën symboliseren de geschiedenis van Oost-Duitsland.
Bron: TzumKarel Jong, 29-07-2024
Bezig met laden
Meer laden...
