Islamofobie? Neen: islamomisie
dagcolumn
4.0 met 1 stemmen 
16 Waarom wordt weerzin tegen de islam of homo's als fobie aangeduid terwijl we wel spreken van Jodenhaat?
Een fobie is immers een onbedwingbare angst, die als psychische aandoening wordt erkend. Het Grieksige achtervoegsel 'fobie' geeft zo'n ziekte een erkend wetenschappelijke status. Algemeen bekend zijn agorafobie (pleinvrees), claustrofobie – of je daaraan lijdt, wordt steeds gevraagd als je de benauwende medische scanner ingaat – en arachnofobie (spinnenvrees). Hieraan leed mijn moeder.…
Wurgende machteloosheid over allerlei geweld
column
4.2 met 10 stemmen 286 ‘Vier punten voor gewone seks en tien voor anaal’, zo las ik vorige weekend in een reportage in NRC. Onder meer over vrouwelijke studenten, welke object zijn voor de creatieve treiteraars van oudere medestudenten. Veel hierover in een uitvoerig verhaal over misstanden in een studentencorps in een van de grote steden. De soms bizarre grofheden van het ontgroenen blijken daar meer te zijn verschoven naar de studentenhuizen. Deze panden zijn soms smerige verblijven, waarbij de jongerejaars…
Oerendhard høkersleven
beschouwing
4.0 met 2 stemmen 34 Buuz'n Berend, ofwel Bennie Jolink, de leadzanger van de Achterhoekse boerenrockgroep NORMAAL, is van 6 september 1946, de datum waarop hij te Hummelo ter wereld kwam.
NORMAAL is Nederlands oudste streektaalrockband. Bennie Jolink volgde lessen op de middelbare school te Doetinchem, werd aangenomen op de Academie voor Kunst en Industrie te Enschede en was leraar bij Scheppende Handen, een kunsteducatiecentrum te Hengelo in de provincie Gelderland.
Bennie Jolink is een van de oprichters en…
Panorama vanuit mijn hoge venster
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7 De langgerekte stenen muur waarop ik uitkijk vanuit mijn hooggelegen venster is als een muur van een klooster of van een fort en deze wordt onderbroken door houten poorten en deuren van garages. Klimop leunt er op sommige plaatsen tegen, als het ware zoals een zwak, hulpeloos persoon steun zoekt bij iemand die ouder, wijzer en meer ervaren is.
Daarachter de bouwsels van de mensen waarover het late zonlicht dat ik observeer, soms speelt; de schuurtjes, veranda's en serres die men daar eens…
autobiografie
4.0 met 1 stemmen 33 De vriendelijke huisarts van het nabij gelegen plein had vragen over het medicijngebruik van Bjarne. Het was hem opgevallen dat de vijftiger Bjarne Gosse geen enkele therapie voor zijn dikwijls verwarde gemoedstoestand had voltooid tijdens zijn leven. Het leek hem verstandig Bjarne door te sturen naar een instituut, waar mensen met kennis over de geestelijke gezondheidszorg werkzaam waren. Na een aarzeling stemde Bjarne tenslotte toe.
Het ging niet echt slecht, maar misschien was er…
Ben 4. Een igma of gewoon gek
verhaal
4.0 met 1 stemmen 14 Inderdaad, net als titels in mijn andere stukjes slaat deze als een tango op een varken. Houden zo!
Zoals u weet interviewde ik voor een hobbyblad in 2003 de prijzenwinnende kleinveefokker Leen Snikkelorem (in "Schertsverhalen", Deel 3).
Leen attendeerde mij op een wel heel speciale fokker: Ben, een massazaaddonor. Hij zou in de jaren 1985-1987 een spermaoffensief hebben ontketend. Niet een onderwerp dat je bij een eerste ontmoeting met iemand aansnijdt. Een omzichtige benadering van…
Stop de Nederlandse steun aan het misdadige Netanyahu-regime
bewering
5.0 met 2 stemmen 23 Het is de hoogste tijd dat de Nederlandse regering haar steun aan oorlogsmisdaden van het Netanyahu regime staakt, zeker nu de helft van alle Nederlanders vindt dat Israël genocide aan het plegen is op de bevolking van Gaza.
We mogen niet blind zijn voor het huidige leed in Gaza, want zulke misdaden als daar nu al ruim een jaar plaats vinden, mogen nooit meer gebeuren.
Laatste nieuws:
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Schrijfwedstrijd de Raadselige Roos van Literair Café Venray
De 32ste editie van de Raadselige Roos, de schrijfwedstrijd voor amateur-schrijvers uit Nederland en Vlaanderen van Literair Café Venray is van start gegaan. Wij nodigen iedereen, die van schrijven houdt, uit (weer) deel te nemen.
Dit kan door een verhaal in te sturen vóór 1 januari 2025.
Het thema voor deze editie is ‘stromen’ en is verplicht voor alle inzendingen.
De schrijfwedstrijd de Raadselige Roos is bedoeld voor iedereen, die graag een prozaverhaal wil schrijven en biedt de deelnemers een podium om hun literaire werk door een deskundige jury te laten beoordelen en met dat van andere schrijvers te vergelijken.
Het ‘Reglement Raadselige Roos 2024-2025’ vindt u op: www.literaircafevenray.nl, onder webpagina ‘Raadselige Roos’.
De spelregels in het kort: uw verhaal bestaat uit minimaal 500 tot maximaal 1500 woorden. Het mag niet eerder gepubliceerd zijn en moet in het Nederlands geschreven zijn. De inzendingen kunnen uitsluitend volgens de spelregels en per e-mail worden ingezonden naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl
Evenals in de voorgaande jaren verschijnen de werken van de winnaars van de Vakjury Proza evenals die van de Publieksjury samen met die van alle genomineerden in de bundel Raadselige Roos 2024-2025.
Naast de bundel, die alle deelnemers krijgen, ontvangen de 1ste prijswinnaars een mooie trofee, een juryrapport en boekenbon, de 2e en 3e prijswinnaars een juryrapport, een boekenbon en natuurlijk alle winnaars de traditionele bos Roojse Rozen.
De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking zal plaatsvinden op zondag 6 april 2025 in Hotel Asteria in Venray.
Heeft u nog vragen, bel dan: 06-18938556 of mail uw vragen naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl Raadselige Roos, 27-09-2024
KAIROS van JENNY ERPENBECK heeft de INTERNATIONAL BOOKER PRIZE 2024 gewonnen. Daarmee wint de auteur, samen met vertaler Michael Hofmann, een geldbedrag van 50.000 Britse pond, dat wordt verdeeld.
De International Booker Prize wordt uitgereikt aan de beste roman of de beste korteverhalenbundel die vertaald is naar het Engels en gepubliceerd is in het Verenigd Koninkrijk en/of Ierland. De jury die dit jaar Kairos verkoos bestond uit William Kentridge, Natalie Diaz, Eleanor Wachtel, Aaron Robertson en Romesh Gunesekera.
De andere genomineerde boeken waren:
Not a River – Selva Almada, vertaald door Annie McDermott
The Details – Ia Genberg, vertaald door Kira Josefsson
Het (vertaalde) boek Kairos verhaalt over een liefdesrelatie tussen een studente en een man die wat ouder is en gevestigd is in de samenleving. Hij heeft de oorlog nog meegemaakt en is uit idealisme, hij is socialist, vanuit het Westen naar de DDR getrokken. Zij is geboren ná de oorlog in de DDR, en de verschillen tussen die generaties worden zichtbaar in hun verhouding. Of, sterker nog, zij tweeën symboliseren de geschiedenis van Oost-Duitsland.
Bron: TzumKarel Jong, 29-07-2024
Bezig met laden
Meer laden...
