Hoge Raad faalt: gekend onrecht (234)
dagcolumn
4.9 met 231 stemmen 
6.993 In de herhaling op maandag: totdat een nieuw proces zal plaats vinden.
---------------------------------------------------------------------------------------
De juridisch zeer geschoolde dames en/of heren van de Hoge Raad laten het vonnis in zake de Arnhemse Villamoord voor wat het is. Mensonterend. Motivatie: Het Arnhemse hof had zich ooit gebogen over de politieverhoren en had die als betrouwbaar (!) bestempeld...
Je hoeft geen jurist noch psycholoog te zijn om na het zien van de verhoren -…
Versnelde mindfulness
column
4.3 met 3 stemmen 44 Het gebeurde op een onbewaakt moment. Want wat voor leven leid je als je altijd maar op je hoede bent? Ik liep met grote stappen omhoog op de roltrap, op Amsterdam CS.
Ik vind het eigenaardig als mensen massaal stilstaan op een roltrap. Vooral op een station waar iedereen haast heeft. Tenzij je slecht ter been bent, ga dan op z’n minst rechts staan. Als je je trein wil halen en je blijft lopen op een roltrap, dan haal je 'm ook. Anders sta je je tijd te verdoen.
De roltrap schokte even,…
De zuivere stem van de engel Divna Ljubojevic
beschouwing
3.8 met 5 stemmen 66 Jij, Divna Ljubojevic, bent geboren op 7 april 1970 in Belgrado, Servië, net als de zangeressen Jelena Karleusa en Ana Ignjatovic. In 1945 werden 3 familieleden van jouw vaderskant door de communisten vermoord. Vanaf 1980 ging jij met jouw ouders naar de missen in het Vavedenje-klooster en was jij daar speciaal koorlid. Vanaf jouw 10-de kreeg jij zanglessen van de Zusters van Vavedenje in het klooster van de Intrede van de Allerheiligste Theotokos in de Tempel nabij Belgrado, met Moeder…
Geen kaartje of telefoontje meer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 4 Een kaartje hoef ik niet te sturen, die komt nooit aan, immers ziet niemand in de hemel nu nog een brievenbus staan! Een postzegel hoef ik niet te kopen, evenmin zie je een postbode met: post voor ‘daarboven' lopen, al ben je jarig vandaag!
Gisteren dacht ik: morgen en vandaag denk ik de hele dag: ik wilde maar dat je gewoon nog te bereiken was, want: je bent jarig! Al staat de tijd stil wat jou betreft (dat neem ik tenminste aan) denk ik de hele dag: hoe vaak je telefoon zou gaan, want…
autobiografie
4.5 met 2 stemmen 72 Een onverwacht bericht van Yuriy liet Bjarne schrikken. Even leek hij zich bewust van het verhaal over de ezel en de steen. Wat waren mooie woorden verraderlijk. Had hij zich toch weer laten misleiden? Gedachten spookten door zijn hoofd. Hij haalde diep adem en las het bericht nog een keer:
“Kirgizië, 23 oktober 2024
Hallo, mijn lieve en geliefde Bjarne Gosse,
Elke ochtend en elke avond denk ik aan de dag dat we samen zullen zijn. In mijn hart leeft het beeld van onze verbintenis, als twee…
De criminele gravin van Kasteel Rhijnauwen
verhaal
3.3 met 6 stemmen 37 Kasteel Rhijnauwen op de Rijnauwenselaan 14 nabij Bunnik staat er tegenwoordig glansrijk en onberispelijk bij, maar dat was in 1661 wel anders, toen gravin Aleid van Lichtenberg er woonde, samen met haar aantrekkelijke dienstmaagden Wendeloet van de Passe, Gradda van Citters en Cisila Gülcher. Aleid was een meesteres in occultisme en magie. Haar bevriende magiër was baron Pan Pantoffel, die in Kasteel Bergestein nabij Amerongen woonde. Hij is haar echter niet tot het bittere einde bevriend…
Betogers lijken hardleers
bewering
5.0 met 1 stemmen 32 Je mag niet afgaan op het uiterlijk van personen, maar als ik dat wel doe bij de betogers in hartje Amsterdam tegen de vluchtelingen-instroom, dan vrees ik dat we te maken hebben met hardleerse mensen.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
