Feestje
dagcolumn
4.0 met 2 stemmen 
34 Als ik op een feestje ben, heb ik altijd voldoende gespreksstof. Laatst heb ik weer heerlijk staan kletsen over de toestand in de wereld. Prima naar mijn zin gehad.
In een zelfkritische bui vroeg ik me echter de volgende morgen in bed toen af wat ik nou eigenlijk had gezegd. De gesprekken nog eens de revue latend passeren merkte ik dat ik inmiddels best veel stokpaardjes heb. Bijvoorbeeld dat je in de Palestijnse kwestie niet per se een kant hoeft te kiezen. Dat we geneigd zijn om dat wel te…
Het achtste uur
column
3.0 met 3 stemmen 44 Ik zou het niet in mijn hoofd gehaald hebben hem het etiket 'dikkerd' op te plakken, want wie weet wat dat als het hem ter ore gekomen was aan gevaarlijke rancune opgeleverd zou hebben, maar hij was wel degelijk buikig met verder een opgewekt rond gezicht met een verfijnd brilletje en bovenop een uitdunnend, donker krullend laagje haar. Met een solide drive vanuit de heupen deed hij achter de school op het veld af en toe sportief mee aan een partijtje voetbal. Klein van stuk. Net in de 50, denk…
De zuivere stem van de engel Divna Ljubojevic
beschouwing
4.3 met 3 stemmen 24 Jij, Divna Ljubojevic, bent geboren op 7 april 1970 in Belgrado, Servië, net als de zangeressen Jelena Karleusa en Ana Ignjatovic. In 1945 werden 3 familieleden van jouw vaderskant door de communisten vermoord. Vanaf 1980 ging jij met jouw ouders naar de missen in het Vavedenje-klooster en was jij daar speciaal koorlid. Vanaf jouw 10-de kreeg jij zanglessen van de Zusters van Vavedenje in het klooster van de Intrede van de Allerheiligste Theotokos in de Tempel nabij Belgrado, met Moeder…
Ontmoetingen in de stad/Vervolg
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 19 Ik was op de wekelijkse markt op zoek geweest naar een T-shirt, maar mijn naspeuringen waren zonder resultaat gebleven.
We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Aan haar bovengebit ontbrak op een zeer prominente plaats een tand. Haar grijze lange haar hing neer tot op haar schouders. Ze droeg goudkleurige oorbelletjes en haar kleding bestond uit een merkwaardig en disharmonieus samenstel van een wonderlijke grijs-geruite strokenrok, een bont T-shirt met roze en groene motieven en een blauw jasje.
…
autobiografie
4.5 met 2 stemmen 29 De hoeveelheid gedichten die er op het internet was te lezen was gigantisch. Het was een heidens karwij om het kaf van het koren te scheiden. De correspondentie met Yuriy had Bjarne een kompas gegeven. Hij zocht telkens gedichten uit die op de een of andere manier van toepassing waren op de situatie van dat moment. Het was geen wedstrijd, maar een zoektocht naar belevenis en betekenis die Bjarne graag met Yuriy deelde. Beter dan in een kroeg over voetbal, vrouwen, bier of politiek praten, of…
Hanse Panse Kevertjes
verhaal
4.0 met 2 stemmen 20 Een tijdje geleden zag ik een minuscuul kevertje op de muur met het karakteristieke langwerpige slurfje. Ik had het nog nooit eerder gezien. `Grappig', dacht ik in eerste instantie welwillend en diervriendelijk als ik ben en koesterde het nieuw ontdekte leven: `laat maar lopen, kan geen kwaad'.
Maar de zwarte stipjes op mijn vloer, die eerst aan mijn aandacht waren ontsnapt, want al gauw neerkomend op ingelopen vuil, bleken bij nadere bestudering allemaal identieke kevertjes te zijn;…
bewering
4.0 met 2 stemmen 39 Trump creëert tegenstanders, geen vrede.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
