Te wijs te mooi te fragiel

(voor Veronica Forest-Thomson (1947 - 1975))

Jij bent geboren als Veronica Elizabeth Marian Forrest-Thomson op 28 november 1947 in Brits Maleisië. Jouw vader was de rubberplanter John Forrest Thomson en jouw moeder was Jean. Jij bent in Glasgow, Schotland, opgegroeid. Nadat jij oorspronkelijk als Veronica Forrest publiceerde, koos jij voor deze achternaam. Jij studeerde aan de Universiteit van Cambridge en de Universiteit van Liverpool, waar jij het proefschrift 'Poetry as Knowledge: The Use of Science by Twentieth-Century Poets' schreef. In Cambridge bloeide jij op als dichteres en critica onder de voogdij van de dichter/hoogleraar Jeremy Halvard Prynne (1936, Kent) en Graham Hough. In 1978 verscheen het aangepast als 'Poetic Artifice: A Theory of Twentieth-Century Poetry', jouw bekendste, kritische werk. In 1967 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Identikit', in 1971 'Language-Games' en in 1976 'On the Periphery'. Net als Ludwig Wittgenstein beschouwde jij poëzie als een taalspel. In 1968 behaalde jij een BA aan de Universiteit van Liverpool op Brownhlow Hill en in 1971 een PhD aan het Girton College in Cambridge, in 1869 opgericht door Sarah Emily Davies en Barbara Leigh Smith als het eerste vrouwencollege in Cambridge.

Op het Girton College was jouw eerste promotor de dichter/docent Engelse literatuur Jeremy Halvard Prynne, geboren op 24 juni 1936 in Londen. Jouw Cambridge-vriendinnen waren de dichteressen Wendy Mulford (1941, Wales) en Denise Riley (1948, Carlisle). Wendy was met de dichter John James (1939 - 2018) getrouwd, met wie zij een dochter kreeg. Later trouwde zij met de componist Gordon Crosse. Zij is een Jungiaans analiste en in 1972 heeft zij de uitgevery Street Editions opgericht. Zij schreef een biografie over de schrijfster/dichteres/musicologe Sylvia Nora Townsend Warner en de dichteres Mary Kathleen Macrory Ackland, die bijna 40 jaar een liefdesrelatie met elkaar hadden, al was het onrustig, daar Mary ontrouw en toenemend alcoholistisch was. Wendy schreef samen met Sarah Louise Maitland (1950, Londen) het boek 'Virtuous Magic: Women Saints and Their Meanings' (1998). Jij doceerde later aan de universiteiten van Leicester en Birmingham. Leicester University zit aan University Road en bij het Victoria Park en is opgericht in 1921. Birmingham University is opgericht in 1825 als de Birmingham School of Medicine and Surgery door de chirurg William Sands Cox. De klokkentoren van de universiteit 'Old Joe' is de hoogste, vrijstaande klokkentoren ter wereld en is geïnspireerd op de Torre del Mangia in Siena.

De schrijver David John Lodge was van 1960 tot 1987 professor in de Engelse literatuur aan Birmingham University. Met zijn vrouw Mary Frances Jacob kreeg hij twee zonen en een dochter. Sir Malcolm Stanley Bradbury was zijn beste schrijversvriend. Malcolm doceerde van 1961 tot 1965 aan de Universiteit van Birmingham en met zijn vrouw Elizabeth Salt kreeg hij twee zonen, Matthew en Dominic. De zangeres Christine Anne Perfect-McVie ging ook naar de Universiteit van Birmingham op Pritchatts Road. In 1971 trouwde jij met de schrijver/academicus/criticus Jonathan Culler, geboren op 1 oktober 1944 in Cleveland, Ohio. Van 1969 tot 1974 was hij Fellow in Frans en Director of Studies in Modern Languages aan het Selwyn College aan Grange Road, tegenover Sidgwick Avenue. Aan Selwyn College, een onderdeel van de Universiteit van Cambridge, studeerden o.a. de homoseksuele schrijver/dichter Ralph Nicholas Chubb, Justine Picardie en Eleanor Williams. Van 1974 tot 1977 was Jonathan Fellow van het Brasenose College op Radcliffe Square in Oxford en universitair docent Frans. In 1974 zijn Jonathan en jij gescheiden. Hij hertrouwde met de deconstructivistische critica Cynthia Chase. Hun zoon was William Culler-Chase. Cynthia was ook professor Engels en Vergelijkende Literatuurwetenschap aan de Cornell University (Professor Emerita).

Jij was afhankelijk van slaappillen en jij was zwaar alcoholistisch. Jij had grote kritiek op de poëzie van Philip Larkin, die jij een onbelangrijk dichter vond. Jij schreef: 'Zijn techniek is exact, zij het niet opwindend; het voldoet aan de verwachtingen van de lezer, leidt hem de wereld in en nodigt hem uit om er nog eens over na te denken. Maar meer dan dat doet het niet.'. Over Ted Hughes schreef jij: 'Hij wil mysterieus zijn zonder het zijn techniek te laten beïnvloeden.'. De geniale criticus/dichter/professor Sir William Empson (1906 - 1984) was getrouwd met de beeldhouwster Hester Henrietta Crouse, met wie hij twee zonen kreeg, William en Jacob. In 1930 verscheen zijn hoogst invloedrijke, kritische werk 'Seven Types of Ambiguity'. Hester's minnaar was de dichter Peter Duval Smith (1926 - 1969), die kort met de schrijfster Jill Neville getrouwd was, met wie hij een dochter kreeg. Met Peter kreeg Hester een doodgeboren kind en de zoon Simon Peter. William senior's minnares was Dr. Alice Stewart. Peter is in Saigon vermoord. In Cambridge had jij ook contact met de dichteres/schrijfster Anna Mendelssohn. Graham Hough (Goulden) (1908 - 1990) was dichter/criticus/hoogleraar Engels aan de Universiteit van Cambridge.

Jij overleed in jouw slaap op 26 april 1975 na een accidentele overdosis voorgeschreven medicijnen en alcohol. Jij werd 27 jaar. Jonathan Culler werd de executeur-testamentair van jouw literaire nalatenschap. In november 2019 gaf hij deze functie door aan de dichter/academicus/PhD Engelse literatuur Gareth Farmer, van wie in 2017 zijn wetenschappelijke monografie 'Veronica Forrest-Thomson: Poet on the Periphery' verscheen.


Literary Historian

I remember them saying,
these poems, their something
for someone at sometime
for me too, at one time.

That got in the way;
so I sent them away
back into history -
just temporarily.

They won't come back now.
I can't remember how
the words spoke, or what
they said,
except:
We are all dead


Through the Looking Glass

Mirror, mirror on the wall
show me in succession all
my faces, that I may view
and choose which I would like as true.

Teach me skill to disguise
what's not pleasing to the eyes,
with faith, that life obeys the rules,
in man or God or football pools.

Always keep me well content
to decorate attitude and event
so that somehow behind the scene
I may believe my actions meant;

that one can exercise control
in playing out a chosen role;
rub clouded glass and then,
at will, write self on it again.

But if, in some unlucky glance,
I should glimpse naked circumstance
in all its nowhere-going-in,
may you crack before I do.


Not Pastoral Enough
(homage to William Empson)

It is the sense, it is the sense, controls,
Landing every poem like a fish.
Unhuman forms must not assert their roles.

Glittering scales require the deadly tolls
Of net and knife. Scales fall to relish.
It is the sense, it is the sense, controls:

Yet languages are apt to miss on souls
If reason only guts them. Applying the wish,
Unhuman forms must not assert their roles,

Ignores the fact that poems have two poles
That must be opposite. Hard then to finish
It is the sense, it is the sense, controls;

Without a sense of lining up for doles
From other kitchens that give us the garnish:
Unhuman forms must not assert their roles.

And this (forgive me) is like carrying coals
In Sheffield. Irrelevance betrays a formal anguish.
It is the sense, it is the sense, controls,
'Unhuman forms must not assert their roles'.

Veronica Elizabeth Marian Forrest-Thomson

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 11