Beschouwingen

Onaf

Volgens het vrouwtje moet ik beter op mijn woorden letten. Ze doelt daarbij op mijn vleugjes tekst die ik af en toe op een site als deze afscheid. Soms is mijn kijk op de wereld iets te somber voor mensen die daar gevoelig voor zijn. Met anderhalve man en een paardenkop bezoekers valt het wel mee met klagende lezers. Mijn strengste recensent is trouwens het vrouwtje.

In een onlangs gepubliceerde beschouwing ”Jaarlijkse Verdenking 1” beschreef ik een nogal onbenullig type, dat de indruk maakte een onaf knutselwerkje te zijn. Even terug scrollen als u de context niet kent. en Dat was dan tot daar aan toe, maar in het vervolg van mijn bespiegeling stelde ik dat niet duidelijk was waar dat knutselwerk toe diende. Dat laatste was volgens het vrouwtje kwetsend bedoeld. En wie ben ik om het vrouwtje tegen te spreken? Maar eerlijk gezegd weet ik het nog steeds niet.

Wat dat onaffe aspect betreft heb ik wel verrassend nieuws, dat mijn opmerking schijnt te bevestigen... Vandaag namelijk kwamen de media met de mededeling dat een Nederlandse vrouw 1,49 kind krijgt. Volgens rekenmeester Bartjens betekent dat dus, dat er - naast een volledig kind - een tweede onaf wurm is. Wat er ontbreekt is 0,51 kind, een half dikkerdje.

Ik zie mij al bij zo’n bevalling tegen de verloskundige zeggen:"Baker (met één k), graag nog een halfje kind. Wit of bruin, dat maakt niet uit. Als het dan maar wel af is".