Alle inzendingen over reizen

Even voor Alkmaar, als je vanaf Amsterdam komt, zag ik de rode toppen van de daken van de Sint-Adelbertabdij in Egmond-Binnen, waar ik nogal wat voetstappen heb gezet en gelukkig uitgewist. In gedachten kon mijn geest zo naar de witte wasbak in de hoek van mijn vroegere cel gaan of naar de waterput ...

De Heusdenlaan strekt zich uit in een buitenwijk van Tilburg en zij is bereikbaar na een lange tocht met het Openbaar Vervoer. De nacht ligt over de stad en in het voertuig dat haar weg schijnbaar eindeloos schijnt te vervolgen wissel ik kennelijk erotische blikken uit met een man op de achterbank d...

Al vanaf vroeg in mijn huidige cyclus van aardse dienstbaarheid, vond ik het spoor terug waarmee ik me in verschillende eerdere incarnaties had beziggehouden. Van mijn eerste zakgeld kocht ik een boekje dat ik bij Het Witte Boekhuis op een hoge plank had zien staan en dat me aantrok alsof het de...

In de vroege morgen stond ik onder een waaier van waterstralen mijn oude, vervallen en Rubensiaanse lichaam te masseren, toen er aangebeld werd. De postbode bracht mij een forse envelop waaruit een nietig blikje tevoorschijn kwam met daarop een fotografische afbeelding van de Tower Bridge waarover e...

Midden op het eiland Java staat de tempel Boroboedoer, waar eens een geheimzinnige, maar geluidloze stem omheen waarde. Deze onhoorbare klank kreeg lust om te vertrekken. Ze zweefde over de zee, langs de kusten van de Indische Oceaan, naar het Westen toe. Onder het reizen kreeg ze allerlei ingeving...

Subtitel: ritueel in Ulaan Bataar Sjamanisme, citaat, is het manipuleren van bovennatuurlijke machten door een sjamaan die contact kan maken met geesten en de geestenwereld, veelal om op die manier door geesten veroorzaakte ziektes te genezen. Marcel Proust, een eind 19de- begin 20ste-eeuwse m...

Soms ben ik 's nachts in het labyrint van de straten. Ramen rijgen zich aaneen in eindeloze sequenties. Een bleek licht valt over het geheel. Ik ben me ervan bewust dat ik in Amsterdam ben. Het kan ook zijn dat er zich een fantastische zeegroene lagune vertoont tussen strenge, Victoriaanse huizen....

Ik zal de naam van het hotel niet noemen. Een fictieve naam dan maar: Saturnus hotel. Dit hotel (onder een andere naam dus) bestaat echt, want ik heb hier voor twee weken een kamer gehuurd. Mijn huis wordt gerenoveerd en ik verdraag het lawaai van de werklieden en hun drilboren niet, vandaar dat ik ...

Elke donderdagmiddag neem ik een taxi naar Sanur, een klein stadje aan het strand in het zuiden van Bali. Ik koop een Indonesisch krantje en dan ga ik altijd naar het cafeetje waar Ayu werkt. Haar volledige naam is Anak Agung Ayu, wat wijst op adellijke afstamming van de koninklijke familie van Klun...

Bron: Wikipedia -Croatian War of Independence Hoewel ik in zekere zin aan het kortste eind trok, bleek ik in de finale toch het langste deel van het touw in handen te hebben. Hetzelfde gold in de eerste helft van de jaren '90 van de vorige eeuw voor de winnaar van de Homeland War die vanaf 199...

Voor wat betreft duur is ons leven, al worden wij 100 jaar, slechts een fractie van de tijd. Als de zon schijnt, is er schaduw. Is er schaduw dan schijnt de zon, net als bij volle maan en straatverlichting. Is er zee dan kabbelt deze of is woest. Zwalpt zij dan is zij beheerst. Is zij daarentegen de...

Van Moskou naar Beijing met de trein, de Trans Mongolië Express, de toeristische variant van de Trans Siberië Express. 7865 kilometer met de trein. Ja, dat leek haar wel wat. Zeven dagen en nachten opgesloten in een coupe van amper twee bij drie, samen met twee wildvreemden. Van bloedhitte naar i...

Vannacht heb ik raar gedroomd. Ik las in een reclameblad een advertentie, waarin een man en een vrouw gevraagd werden een ruimtereis te willen ondernemen naar de planeet Mercurius. De hele onderneming zou ongeveer vijftien jaar duren, maar voor de voedselvoorziening zou een kleine supermarkt ...

Subtitel: Nomadische ruitervolken De weidegronden inspireren zowel reizigers als de lokale bevolking; de eerste groep verliet tijdelijk de slang, terwijl de dorpelingen hun waren aan de reislustige best wel hongerige T.S.E*.-reizigers probeerden te slijten, dat overigens moeiteloos ging. Het sp...

Ik was afgelopen week in een hotel waar ik een nacht verbleef. Het hotel lag prachtig in de bossen. Ik kwam niet voor de luxe of de stijlvolle kamers. Ik wilde gewoon in rust kunnen slapen zonder afleiding. Nadat ik me had geïnstalleerd op mijn kamer, besloot ik een boswandeling te gaan maken. H...

De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met ...

Het is in godsnaam maar te hopen dat Derk Bolt niet zo terugkeert uit Noordoost-Colombia als Otto Warmbier uit Noord-Korea...

Maar hij vond toch iets beters. Aan de kant van de weg lag een weggegooid vloerkleed met een touw eromheen. Andreas wikkelde de stoomfluit in dat kleed. Aan het touw sleepte hij zijn last achter zich aan. "Waar zal ik terechtkomen?" dacht de stoomfluit. "Moet ik maar voort blijven hobbelen over ...

Een mooi koopvaardijschip voer zelfbewust en doelgericht over de wijde oceaan. Over enkele dagen zou het weer in zijn thuishaven aanleggen. In het grote ruim lagen heel wat waren uit verre landen. Die zouden straks kapitalen opbrengen! Zo nu en dan liet de stoomfluit zich vol trots horen. Bij zonn...

KAPITEIN FOP OP OUDE ZEESTOMER VER VAN EIGEN HOKJE MET PIL FOPPE zat in zijn leunstoel naar muziek te luisteren en dronk koffie met pafke. Hij dacht na. Hij was nu bijna vijftig en had niks van zijn leven gemaakt. Een keer wilde hij nog op vakantie om dan voorgoed het gordijn dicht te trekken na...

Ooit had ik het reusachtige plan om dwars door Afrika te gaan reizen. Die reis zou zo'n negen maanden gaan duren en ik had me voorbereid door een bezoek aan het Tropenmuseum te brengen en door mij in te lezen. Het kostte een flinke duit en ik had een reisverzekering bij Elvira of zo aangegaan, ...

Mijn eerste bezoek aan Parijs in 1973 was magisch en in extase kwam ik thuis in mijn ouderlijk huis; totaal onder de indruk van onder meer de gouden plaquette bij het "Palais de Chaillot" (L'artiste se sent créer/Son oeuvre engage tout son être/Sa peine bien-aimée le fortifie...) Op mij, klei...

DAGJE AAN ZEE MET FOP Foppe kan erg weinig maar heeft wel fantasie. Voor zijn moeder moet hij een verhaaltje schrijven over zee want daar woont hij nu ver van mama af. Hij fietst van franeker naar harlingen en stopt heel vaak onderweg wegens moeheid. Aan zee ziet hij boten naar de eilanden hij st...

In de laden van mijn oude, eikenhouten bureau, dat mijn moeder voor mij kocht toen ik te midden van mijn familie nog de erenaam "studiehoofd" droeg en zestien jaar oud was, vond ik een lichtgroene kaart, waarop de trotse zwarte tekst in zwarte letters prijkt: "Bergsteigen und wandern im Tuxertal...

Op Station Utrecht Centraal, wandel ik het hippe huiskamer-café binnen van het bekende koffiemerk. Dit heb ik tot nu toe weten te vermijden. Door vertraging van het eerste openbaar vervoermiddel is er een kwartier over, voordat het volgende me uiteindelijk naar huis zal brengen. Ik wacht op mijn...

De noodrem mag nooit misbruikt want hierop staat een straf, doch schroom bij nood nooit het gebruik want de doodstraf is er af.

We waren weer met een klein gezelschap vertrokken uit onze stad in het voertuig waarvoor wellicht de benaming "bejaardenbus", door mijzelf gemunt, toepasselijk is en iedereen die er wel eens geweest is zal toegeven dat de bebouwing radicaal verschillend is zodra men het bord met de trotse naam "V...

Op 7 oktober zat de kou al in de lucht. Tijdelijk nam ik afscheid van Tilburg, van "mijn" Tilburg; van de Noordhoekring en van de Hart van Brabantlaan en van de helblauwe neonletters die de aanduiding "Résidence Noordhoek" weergeven, van de Westermarkt waar het fruit, opgetast op de marktkramen...

"Ach,ach," mompelde de man. "Wat heb ik vandaag de studenten verteld? O ja, over de Griekse wijsbegeerte. Daarna iets over de eerste sterrenkijkers, die ruim vierhonderd jaar geleden werden gemaakt. Vol vuur was ik aan het woord. Maar een meisje herinnerde me er opeens aan dat ik het vandaag over...

Ergens, boven de golven van de oceaan, verhief zich een heel grote, hoge rots. Misschien kon je het beter een eilandje van stenen en keien noemen. Tussen die rotsblokken groeide geen enkele plant, zelfs geen grassprietje. Op zekere nacht stormde het erg hard. Daarbij klonken de donderslagen van ee...