Alle inzendingen over Hendrik Mars

(voor Josephina Johanna (Fien) de la Mar (1898 - 1965)) Je bent geboren op 2 februari 1898 in Amsterdam. Je vader Napoleon Christiaan - oftewel Nap de la Mar - was acteur en regisseur. Zijn vader Charles, ook een artiest, was fan van Napoleon Bonaparte, vandaar. Je moeder was de actrice...

Het kerkelijke christendom dient zich te ontdoen van starre dogma's, en mensen aan te sporen het geloof in zichzelf te zoeken, zoals Yeshua, die wij als Jesus Christus kennen, ons dat tweeduizend jaar geleden geleerd heeft. --- --- --- "Laat uiterlijke autoriteiten los en ga naar binnen....

...de eigenaar van 'Pension Lulu' uit over ene Hendrik Stalmeester, die bij hem drie maanden op kamers heeft gezeten. 'Heeft u niets vreemds aan hem gemerkt? Verdachte gedragingen of uitspraken?' 'Nee, meneer de officier, deze man was uiterst keurig in zijn gedrag en vriendelijk tegen...

...De Arbeiderspers. Jouw vrienden waren Hendrik Marsman, Jan Campert, Menno ter Braak, Edgar du Perron en Jo Otten. Menno en Edgar waren van hun kant niet echt bevriend met jou, wat je later uit hun gepubliceerde brieven ontdekte. Dat was een genadeslag voor jou. Jouw vrienden overleden in de...

...of misschien zet ik als eerste mens een voet op Mars. Maar waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk zit ik over dertig jaar op een verlaten trap in het zwak verlichte metrostation, met in mijn linker hand mijn laatste centen, en onder mijn rechter arm mijn gitaar geklemd. Ik zit daar dan, in mijn...

...Hinderikus Egenberger, die ook les gaf aan o.a. Hendrik Willem Mesdag, Otto Eerelman, Franciscus Hermanus Bach, Albert Hahn en Willem Zwart. Bach was vanaf zijn 19-de docent aan Minerva, met o.a. Cornelis Jetses als leerling. Bach schilderde de tegeltableaus in de hal van het NS-station...

...1936 sloot de Kielbegraafplaats en werd je in het Schoonselhof herbegraven. Het monument ging mee en kreeg een ereplek. Hendrik Conscience is daar ook begraven en ook hij heeft er een prachtig monument gekregen.

Vijf jaar geleden onderging ik mijn laatste marteling bij een tandarts. Er moesten twee kiezen uit. Ze braken af, zodat er een kaakchirurg aan te pas moest komen om een en ander te corrigeren. Dat leverde mij een kaakontwrichting op waaraan ik nog wel eens moet denken als ik zwaar getafeld heb. Dus...

Marijke Helwegen is mijn heldin. Ze is het boegbeeld van de schoonheidschirurgie, en ze doet dat met verve. Op een luchtige, ontspannen manier. Dat is nog een hele prestatie als je haargrens zo langzamerhand vol hechtingen zit. En het lijkt me nog knap vermoeiend als je niet kunt slapen met je...

Ik droom wel eens iets stouts en in gedachten doe ik dingen die verboden zijn. Geen seks met dieren of met kleine meisjes, maar gewoon even een kogel door de schedel jagen van een nachtelijke herrieschopper of de kerk aan de overkant opblazen als de klokken weer eens door mijn kater beieren....

...vriendin, maar snappen doe ik haar niet. Als Mars en Venus botsen wij regelmatig en dan zijn er ook nog zo wat dingen waar we de hormonen niet de schuld van kunnen geven. Neem nou jouw vakgebied: opruimen. Daarmee ben ik toch echt wel ‘het vrouwtje’ in ons huishouden (en zij het...

Onze nog steeds jeugdig en vitaal ogende minister-president Mark Rutte heeft inmiddels al een flink aantal ferme uitlatingen op zijn kerfstok staan als het om harde en botte uitspraken gaat, die je normaliter in de achterwijken van onze steden verwacht. Zoals in de achterstandswijk Blerick in...

‘Is deze plaats vrij, mevrouw?’ Ik kon het niet ontkennen. Steunend liet de man zich neer op de stoel aan de andere zijde van mijn tafeltje. Hij stak de vinger op naar de ober.’ ‘Een sterke, Johan.’ ‘Komt er aan, meneer.’ Een stamgast dus. Hij nipte van de onmiddellijk bezorgde...

De man Jacob zat op de rots en tuurde uit over een azuur-blauwe zee. De horizon verloor zich in een trillende streep. Een schip met helgele zeilen kwam voorbij. Aan dek zag hij een meisje met naakt bovenlijf. Er naast lag een gebronsde jonge god die met de handen over haar borsten ging. Ze sliep....

De trein stopte piepend en met hels geknars van remmen. Herman schrok wakker. Waren ze er nu al. Hij keek naar buiten. Een klein stationnetje. Tutterode. Tutterode? Nooit van gehoord. Op het perron liep de conducteur heen en weer. ‘Waar zijn we, conducteur?’ ‘We zijn er, meneer.’ ‘Waar...

-Dag meneer. -Dag meisje. -Mag ik even naast u zitten? -Zeker, meisje. -Lekker weertje, hè? -Ja? -Ja, het zonnetje schijnt toch lekker, meneer? -Ja, dat wel... -En de eendjes zwemmen leuk in de vijver. -Mmmm. -En u geeft ze leuk brood. -Mmmm. -Alleen die ene. -Welke, meisje? -Nou,...

Het moest in deze buurt zijn. Langzaam stijgend heuvelland, dat plotseling afbrak bij steile rotsen bij de kust. Bij een inham lag een wit huis. Hij reed er naar toe. Uit de tuin kwam een vrouw die hem vragend aanzag. ‘Goede morgen.’ ‘Goede morgen.’ ‘Kan ik je helpen?’ Hij haalde...

‘Een reet als een kathedraal en tieten van hier tot Timboektoe.’ Aldus de aanbeveling van mijn vriend Sebastiaan, die zijn goede opvoeding en academische vorming probeert te maskeren door vermeend populair taalgebruik. Hij vergat nog haar lange helblonde haren, die tot aan voornoemde...

Sebastiaan en ik zaten aan de bar en dronken een biertje. Anita zou straks komen. Bas keek mismoedig het lokaal rond. Overal was werk in uitvoering ter voorbereiding op het geslachtsverkeer. ‘Dat lijkt nou wel heel wat’, zei hij, ‘maar als paaltje bij puntje komt draait het toch weer uit op...

Om zes uur des voormiddags stond Anita voor mijn deur, geheel in nauwsluitend zwart leder gekleed. Ik had mijn duffelse jack aan. ‘Wat een lullig jekkie heb je aan. Daar moeten we gauw eens iets aan doen.’ Ik kon het niet tegenspreken. Mijn garderobe was niet op internationaal motorverkeer...

“Aux vieux bon temps”. Zo heette het hotel, waar Anita op afliep. ‘Gôh. Het bestaat nog. Kijken of ze plaats hebben. Ze spreken er ook Nederlands.’ Te mijnen faveure, bedoelde ze fijngevoelig. Een oudere dame stond in de receptie. ‘Bonjour, madame de Bournage.’ Die keek haar...

Het was eenvoudig begonnen, zoals met veel drama’s het geval is. Jan Taselaar was gescheiden, want zijn Marie had er geen zin meer in. ‘Ik kan wel beter krijgen dan zo’n dooie lul.’ Dat was onredelijk, want welk deel van Jan er ook dood mocht zijn of stervend, dat allesbehalve. Maar...

Jan Taselaar zat voor het raam en keek over de gracht. Eindelijk had hij rust. Geen getreiter meer van Marie die nu in Zuid met Chris een nieuw leven was begonnen. Hij had zelfs gehoord dat ze zich nu Mary liet noemen. Jammer genoeg was poes Mitzie daarbij inbegrepen, maar een mens kan niet alles...

Jan en het jongetje Bart zaten ontspannen naast elkaar op de stoep, de chocolade te eten. Plotseling kwam gekrijs uit de Berenstraat. ‘Hé, ouwe lul, wil jij van dat kind afblijven.’ Het kind in kwestie hief bezwerend de hand. ‘Rustig, mam. Hij is OK.’ Jan keek het vrouwtje aan. Mam? Op...

Deur nam nog een stevige trek van haar joint en keek Jan aan. ‘En nou ga jij me zeker vragen, hoe het allemaal zo gekomen is?’ ‘Ik? Doe me een lol. Ik heb al genoeg sores aan mijn hoofd.’ ‘Gelukkig, want als ik ergens de ziekte aan heb, is het aan do-gooders.’ Jan haalde de...

Een bruin getint lokaal. In een hoek drie serieuze drinkers, zwijgend, zonder belangstelling voor hun omgeving. De communicatie bestaat uit het opsteken van een aantal vingers naar de tapkast, ter aanduiding van het getal der gewenste consumpties. De aard daarvan is bepaald door traditie en...

‘Goede middag Jonas.’ Jonas neigt slechts het hoofd ter bevestiging van de ontvangst. ‘Maken wij het niet goed, Jonas?’ ‘Van u weet ik het niet, meneer Dirk, maar mij is droef te moede.’ ‘Enige oorzaak kenbaar?’ Jonas denkt na. ‘Niet dat ik kan traceren,...

De dame doet haar jas uit en sluit de gele paraplu. Ze kijkt zoekend rond naar een plaats om een en ander op te slaan. Jonas doet of hij niets ziet. Dirk pakt een servet en slaat dat over de linker onderarm. Hij loopt naar haar toe. ‘Goede middag mevrouw, welkom in ons lokaal. Geeft u maar...

Het zachte namiddaglicht vervaagt de contouren van het lokaal. In de hoek zitten nu twee drinkers. Dirk zit aan de tap met hond Bas naast zich. ‘Wat weet jij van de ratio van het bestaan, Jonas?’ Jonas veegt machinaal de toog schoon. ‘Daaromtrent beschik ik niet over informatie,...

Als Dirk het lokaal betreedt, wordt zijn oog getroffen door een lichtgele paraplu, die volledig uitgeklapt naast de deur staat. ‘Wat is dit, Jonas?’ ‘Een statement, meneer Dirk. Goede morgen.’ De toon is licht assertief. Dirk loopt rondom het regenscherm. ‘Goede morgen, Jonas. Bij mij...