Alle inzendingen over Koole

Op 18 april dit jaar was ik in Amsterdam om te discussiëren over de toekomst van politieke partijen. Er was een aantal sprekers en er waren allerlei mensen uitgenodigd van wie de ROB (Raad van Openbaar Bestuur) om een of andere redenen vermoedde dat die interessante gedachten zouden kunnen hebben...

In mijn vorige hartenkreet over de Syrische burgeroorlog juichte ik de ingrijpende plannen van Frankrijk toe, maar dat werd door de lezers maar matig gedeeld, wat de hachelijke, aarzelende zaak van dit wereldprobleem tekent. De Amerikaanse inval in Irak bleek achteraf onterecht, want er werden...

Windmolens zijn mooi. Althans, dat vind ik. Moderne windmolens met hun ranke wieken zwaaien loom de voorbijgangers tegemoet. Vroeger bouwde ik vliegtuigjes en ook toen hield ik van de propellers die aan de voorkant van de Spitfire en de Mosquito zaten. De gedraaide luchtschroef met een dikke...

Het was vijftig jaar geleden dat een timide Eindhovens meisje in Madrid het eurovisiesongfestival won. In Teatro Real begeleidde ze zich met een gitaar. Ze zong ‘De Troubadour’, op tekst van David Hartsema. Vele ervaringen rijker, verklaart een stralende en zelfverzekerde Lenny Kuhr: ‘het is...

Op een druilerige dag zoals vandaag, je niet drijfnat thuis wilt komen van een onfortuinlijk ritje, je eigenlijk toch buiten niks te zoeken hebt zit ik, zonder de verwarming aan, zonder verlichting eveneens me iets af te vragen! Ik zwalk naar Google, bij uitstek de machine waar je met heel veel...

Oorspronkelijke titel: “Was macht der Weihnachtsmann, wenn Weihnachten vorbei ist?” Eine Nach-Weihnachts-Satire von Wolfgang Bittner Bron: http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=18632 Vertaling: Günter Schulz _ _ _ ‘Wanneer de dagen weer korter en de nachten langer worden,...

Isidoor kijkt door het vensterraam naar buiten. Hij zwijgt, omdat alles al gezegd is. En er niemand meer is die luistert. De winterzon is een lentezon geworden. Haar stralen belichten de bruine vlekjes van zijn uitgemergelde hand. De schommelstoel waarin hij zit, wiebelt alleen als iemand hem een...

De wind woei niet, stormde niet, maar raasde woedend over het kleine eilandenrijk. Mensen verborgen zich kansloos in huizen. Auto’s waren speelballen. De zee, de Stille Oceaan wordt hij wel genoemd, sprong over de wering, rende door de straten, brak deuren open, spoot door ramen alsof ze er niet...

Het is een ongewenste waarheid. Maar het wordt steeds duidelijker. Gas is niet goed. Aardgas wordt voor Groningers een steeds vervelender grondstof en mijn lieve partij durft niet door te pakken uit angst voor de grote bedrijven Shell, Esso (NAM), Gasterra en de Gasunie. We moeten van het gas af...

Eén van de belangrijkste sluipmoordenaars, misschien wel de belangrijkste, is S. S is verkrijgbaar in kiloverpakking bij dealers overal in Nederland, maar erger nog, S zit in een steeds toenemend aantal producten. S zit in jam. S zit in honing. S zit in brood. Zelfs groenten worden zo gekweekt dat...

Trrring Lugies.. Spreek ik met de directeur van de Vondelflat in Groningen? Interim, ja dat klopt. Met Trawant van Nederlandspuntenel meneer Lugies. Wat is er aan de hand? Ach meneer Trawant die bewoners, hoe ouder hoe gekker zullen we maar zeggen. Ze lusten uw eten niet? Nee en wat veel...

Ik ken iemand die schade heeft als gevolg van de gaswinning in het Groninger gasveld. Zij is nogal boos. Al twee keer hebben bouwvakkers het huis wekenlang overgenomen om de scheuren weg te werken en het ziet er naar uit dat ze binnen afzienbare tijd weer langs moeten komen. U kent dat misschien...

Zestig jaar is het geleden, of zelfs meer, zegt ze, we woonden in een hartstikke klein huisje, een flatje kun je het amper noemen. Een huisje geschikt voor twee personen, maar nu zaten en woonden er negen mensen in, van klein naar groot! Geboortebeperking was nog geen voorkomend gebeuren, zodat er...

Bij de opening van de dichtersweek in de Hortus van Haren sprak iemand wiens naam ik straks wel noem, omdat de naam er voor dit verhaal eigenlijk niet toe doet, maar laten we zeggen, sprak een Nederlandse dichter de woorden: ‘Ik wou met Pokémon spelen, maar ik moest naar Al Jazeera...

''Ouwe, hoe kan je nou in godsnaam Joop en Annie uitnodigen om bij ons te klaverjassen. Ik mag haar niet met haar kapsones.'' Joop vind ik wel aardig, maar haar niet. Ze doet altijd voorkomen of ze meer is dan wij.'' ''O ja Mien, vergeet ik te zeggen, ze blijven slapen.'' Ze kreeg een...

Mijn kinderen lusten de ‘P’-gerechten: patat, pizza, pannenkoeken, poffertjes en pasta’s. Natuurlijk heb je ook groenten die met een ‘P’ beginnen, zoals: parmentiera, pereskie, pronkboon, pijpajuin, pastinaak en niet te vergeten patisson. Maar die lusten ze niet. Wij eten wekelijks: rauwe...

De lente is in het land. Rupsen kruipen uit hun eitjes. Mezen maken van mos en grasjes hun nest. Maar daar komt een chemotruck de hoek om zeulen. Met een grote slurf spuit hij alle eiken vol met gif. Tegen de processierups. Ja die gaat dood, maar de andere rupsen ook. Zonder rupsen kunnen jonge...

In de oorlog woonde ik bij mijn ouders in Amsterdam. Toen de hongerwinter begon was ik dertien jaar en ik zat nog op de lagere school in de zesde klas. Vader was niet meer thuis. Moest van de bezetter in Duitsland werken, maar dook onder en is toch gepakt en gevangen genomen en overgebracht naar...

Vandaag is het donderdag. Twee februari.Het is zes uur in de morgen en alles is stil. Jaap, mijn man, heeft griep en ligt in bed. Ik neem het hout af, de tafels en de vergulde beelden. Dan sop ik de keuken en neem een kliekje uit de vriezer. Rode kool voor vanmiddag. Lust Jaap altijd zo...

In de Brusselse wandelgangen is de term Sarkolie een begrip geworden. Daar kom ik later nog op terug. Europa is in de eurocrisis en dat moet iedereen weten ook. Daarom reed Angela Merkel dankzij Ruud Lubbers met haar Nederlandse Dafje met automaat maar snel weer naar Brussel. Maar ze klaagde wel...

De kleinkinderen Bennie en Irene komen weer eens langs, even een weekendje de stad ontvluchten. ‘Zeg opa, we hadden bedacht dat we bij u wel mee zouden kunnen doen aan de nationale vogeltelling. Bij u zitten er zo veel. Bij ons op het balkon hebben we wel een mezenbol hangen, maar ze vinden het...

(voor Halbo Christiaan Kool (1907 - 1968)) Je bent geboren op 25 januari 1907 in Groningen. Op je twaalfde was je al suïcidaal en probeerde je je polsen door te snijden. Op je dertiende begon je met schrijven. Duidelijk zelftherapeutisch. Je ging naar het gymnasium en de Rijks-HBS in...

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar...

''Ouwe, hoe kan je nou in godsnaam Joop en Annie uitnodigen om met Kerstmis hier te eten. Ik mag haar niet met haar kapsones. Joop vind ik wel aardig, maar haar niet. Ze doet altijd voorkomen of ze meer is dan wij.'' Alie kreeg een idee, en zei: ''Nou ze toch blijven slapen, jij hebt toch...

Wout was op de markt en kwam zijn oude buren Coba en Joop tegen en nodigde ze uit vanavond te komen klaverjassen. Dat vond het echtpaar hartstikke leuk. Joop vroeg of ze konden blijven slapen, omdat zijn auto achter het politiebureau stond, wegens rijden onder invloed. Was geen bezwaar, zei Wout....

Wij woonden in een rustige straat in Amsterdam Zuid, op de ene hoek was een groenteboer en op de andere hoek een melkboer en tegenover de melkboer was een kruidenier, een kleine winkel waar van alles te koop was en het rook er altijd lekker. Aan de muur hingen bakken met grutterswaren, zoals...

Levendig herinner ik mij die dag. Bij ons in de straat was bijna iedereen op straat om de bevrijding te vieren. Na vijf jaar bezetting door de Duitsers was feest vieren echt nodig. Zo aardig waren de nazi's niet. Vooral in de winter van 1944 liet de bezetter geen voedsel meer toe in het westen van...

Buigzame rietstengels vangen veel wind, terwijl wij dagelijks het ijzer smeden als het laag water is. Taalzuiverheid is je ware. Hoewel ik soms door struiken het gewas niet meer zie, kan ik taalpuristen op zich wel larderen. Zonder deze moedige taalsoldaatjes, verwordt onze mooie taal tot...

Natuurlijk hebben we allemaal andere smaken, want stel je voor dat we allemaal hetzelfde zouden eten, hetzelfde zouden lusten en belangrijker: dezelfde dingen niet zouden lusten, wat zou het er dan eentonig uitzien in de winkels, in de keukens en op de gedekte tafels, nietwaar? Maar soms is het...

Ik herinner mij de winter van 1942. Vreselijk koud was het toen. Ik zie nog vader en moeder naast de kachel, een ronde salamander, zitten. Op de grond lag een stapel briketten en turf. Kolen waren toen al schaars en nog op de zwarte markt te koop. De grote tafel stond midden in de kamer en werd...