Alle inzendingen over naaste

Je bent geboren als Morris Holt op 7 augustus 1937 in Torrance, naast Grenada, in Mississippi. Je groeide op in een katoenplukkersfamilie. Je was de zoon van aandeelhouders. Tijdens een katoenpluk raakte je jouw rechterpink kwijt, en moest je noodgedwongen het piano-spelen opgeven. Je verhuisde...

Het was erg warm in de bus en zij keek met argwaan naar de jongeman naast haar. Wel een knappe jongen met ravenzwart krullend haar. Ze schatte hem een jaar of twintig en hij was gekleed in een korte beige broek en een lila bloes. Ze merkte, dat hij steeds naar haar keek. Mooie bruine benen had hij...

"We moeten als senioren maar solidair met elkaar zijn, vindt u ook niet?" stelde ik voor aan de grijsharige, res[ectievelijk zwartharige dames naast mij op het bankje op het Stadhuisplein. "Daar hebt u gelijk in, mevrouw, want we hebben niets te verliezen!" repliceerden zij. Ze schikten wat op...

Gaan we morgen boodschappen doen vraagt eega gisteravond en ik zeg jazeker, tussen de buien door die ons beloofd zijn door de weervrouw. Of het nou Piet of Jan is, ze zitten er steevast naast, maar dit terzijde. Ook de buienradar zit zelden goed, want vanmorgen kijk ik op twee manieren, de...

(voor Catherine Patricia Greiner (1956 - 1994)) Je bent geboren op 2 april 1956 in Royan, op het schiereiland Arvert. In jouw jeugd was jij werkeloos en deed jij hier en daar wat klussen. Zo werkte jij ook als een ijsverkoopster in Saint-Tropez, waar de regisseur Gérard Kikoïne (1946, Parijs)...

(voor Inger Stevens (1934 - 1970)) Jij bent geboren als Ingrid Stensland op 18 oktober 1934 in Stockholm. Jouw ouders waren de emotioneel afstandelijke hogeschoolleraar Per Gustaf en Lisbet Stensland. Jij was hun oudste kind. Op jouw zesde verliet jouw moeder het gezin en nam zij haar jongste...

De oudjes waren met de bus naar Assen gegaan om te winkelen. Ze konden in de bus niet naast elkaar zitten. Zij nam plaats naast een jongeman. Mien schatte hem in de twintig, knap en slank van uiterlijk en donker krullend tamelijk lang haar. Wouter nam plaats naast een jongedame. Buiten was het erg...

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het...

Mevrouw was naast me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we...

De persoon die denkt, dat ik mijn boek noem uit ijdelheid. (reactie bij Herman Finkers) zit er naast. Ik doe het om de verkoop te stimuleren. Onbekend maakt onbemind! Het helpt wel.

(voor John Adam Belushi (1949 - 1982)) Je bent geboren op 24 januari 1949 in Chicago, in de wijk Humboldt. Je moeder Agnes Samaras was de dochter van Albanese immigranten en je vader Adam Anastos Belushi was een Albanese immigrant uit Qytezë. Je groeide op in de voorstad Wheaton, samen met je...

Gezellig druk is het meestal op de parkeerplaats van de bouwmarkt. Het is een beetje een afspiegeling van de maatschappij. Grote auto’s, kleine auto’s, echte klusmannen en mannen die doen alsof. Vrouwen die direct op de tuinafdeling aansturen en vrouwen die gewoon met bouwmaterialen naar buiten...

We waren bijna de enigen in de enorme bioscoopzaal en we zonken weg in de diepe roodpluchen stoelen en terwijl de film zich alsmaar voortsleepte (een film over parende edelherten, ingegraven insecten en grote zwermen laagvliegende vogels) gingen mijn gedachten uit naar mijn enige zus, naar mijn...

De jager in de man is sterker dan de echtgenoot in hem, maar het moederinstinct van een vrouw stinkt er helemaal in bij een TBS-er. Daarom hebben psychopaten nooit gebrek aan vrouwen en plassen de jagers telkens weer naast het tichelpad.

Zoals de door sponsoren gefinancierde flyer reeds aangaf, waren de Kingsnakes niet de enige band op dit bluesfestival. Het podium werd naast deze Bommelse bluesband eveneens door vier andere muziek-kunstenaars in groepsvorm betreden. Wat al deze muzikanten bindt, is de Afro-Amerikaanse...

Het was een mooie junimaand; de maand van mijn negenenzestigste verjaardag. De reis naar Leerdam verliep sneller dan ik verwachtte dankzij het gesprek dat ik voerde met de zevenentachtigjarige dame naast mij in de Opstapbus. Over de Oorlog en haar voorbije leven, de lange huwelijksjaren en haar...

(voor Ona Munson (1903 - 1955)) Jij bent geboren als Owena Elizabeth Wolcott op 16 juni 1903 in Portland, Oregon. Jouw ouders waren Owen Wolcott en Sally Gore. Jij was de jongste van vier kinderen en jij was de enige, die de kinderjaren overleefde. Jij was van Frans-Canadese afkomst. Jij ging...

Na een rampzalig verlopen nachtrust, waarbij ik net vóór het aanbreken van de nieuwe dag in een diepe slaap wegzak, word ik met een schok wakker. “Waarvan werd ik wakker”, vraag ik me af. Het antwoord volgt, zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te doen, een ogenblik later. Het is de...

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar...

Ze is de rust zelve, mijn buurvrouw op de moestuin. Ze schoffelt, kruit mest en in de tussentijd heeft ze alle aandacht voor haar kinderen. `Kijk eens jongens wat ik noú gevonden heb,´ roept ze dan. Of: 'wat heb jíj een prachtig taartje gemaakt!´ De ideale moeder. Zonder dat ik zie wat er...

Mw. T. en ik strijden alleen nog om de uithoeken van onze relatie, de banlieus, de buitenwijken. De macht in het centrum is na 48 jaar wel zo'n beetje verdeeld. De kruispunten zijn schoongeveegd, de schade is niet blijvend. Natuurlijk is zij de baas, zoals in de meeste langdurige verhoudingen...

Na een rampzalig verlopen nachtrust, waarbij ik net vóór het aanbreken van de nieuwe dag in een diepe slaap wegzak, word ik met een schok wakker. “Waarvan werd ik wakker”, vraag ik me af. Het antwoord volgt, zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te doen, een ogenblik later. Het is de...

Je kunt tegenwoordig je naaste buurman niet meer serieus nemen. Achter de schijn van vriendelijkheid gaan een nieuwsgierigheid en een laag zelfbeeld schuil die hun weerga niet kennen. Dit samengaan kan resulteren in inbraak in jouw computer of het hacken van je emailaccount.

Een relatie op de klippen, gelopen koers, het kind van de rekening. Ze staat naast me, nauwelijks haar tranen de baas. Weet niet wat te doen, een armlengte vraagt om een schouder. Ik offreer een pepermuntje en samen sabbelen we de dag naar morgen, zij raakt mij aan.

(voor Charles Adams Claverie (1949 - 2005)) Je bent geboren op 24 augustus 1949 in Bangor. Je bent als kind zwaar mishandeld, vooral op geestelijk/emotioneel vlak. Het is te vergelijken met de trauma's van Vietnam-veteranen, die vaak, eenmaal weer thuis, zelfdoding pleegden. Op je zesde...

Zoals hij nu naast me zit. Zo zorgeloos en ontspannen. Na een intense werkdag om voor zijn gezin te kunnen zorgen, zit hij nu toch met een voldaan en volmaakt gevoel naast me. Mijn hartje barst van tevredenheid. Zoals hij naar me kijkt en dat ik hem gelukkig maak. Na alles wat we hebben...

Dag aan dag observeer ik de lange stoet, de triomfantelijke optocht van auto's op de snelweg naast mijn huis, gezeten aan mijn met nerven doorgroefde oude bureau, aan mijn venster. In de avond volgen de koplampen elkaar snel op, in een nooit eindigende sequentie. De eenzaamheid regeert, maar...

In de vroege morgen gaan de lichten aan in de langgerekte ziekenhuisgang. Een serveerster haalt een doek over het glazen blad van de tafeltjes bij de koffieshop en plaatst er een fragiele witte roos in een vaasje op voor de bezoekers. Hier wacht ik, na mijn bezoek aan de longarts, op de...

Zo maar, zit naast mij op de bank, zakt onderuit, glaasje Beerenburg glipt onnavolgbaar uit zijn ongenaakbare rechterhand, hij trekt een scheef gezicht. "Godverdomme", zeg ik, "doe mij dit niet aan", hersendood glimlacht hij alleen nog maar, alsof hij wil zeggen dat hij toch gelijk had....

“Geloven is iets niet zeker weten”. “Geloven is voor hen die hun leven graag aan anderen over willen laten”. Wie desondanks zegt: ‘Ik geloof niet!’, die liegt! Want, wie kan zeggen dat hij/zij zeker weet dat uit een absoluut totale niets een iets kan ontstaan? Hij/zij zou dan naast een...