Alle inzendingen over rivieren

Het oude vrouwtje in mijn hoofd, onder mijn beenderwitte binnenste, wacht geduldig de paradijselijke vooravonden af, om er te zijn voor mij, tot ik ouder word, later, veel later en ik haar vervoeg. Ze breit haar zuivere wachten tot knieverwarmers en kunstige kantwerkjes. Echter, het bruisend...

Het gebeurde heel, heel lang geleden, in de tijd dat de aardbol nog jong was. Grote stenen en zachte grond drongen tegen elkaar aan, maakten tezamen grote, hoge bulten. Tenslotte ontstonden er heuse bergen. Hoe lang duurde die grote bezigheid? Voor mensen was het een onnoemelijk aantal eeuwen. Maar...

'Met acht appels in een tent', las ik op de kaft van het boek dat ik kreeg voor mijn 7e verjaardag. Al lezend kwam ik erachter dat het ging over de familie Appel: een vader met zijn kinderen op kampeervakantie. Voor mij misschien wel de eerste woordgrap, in ieder geval de opmaat tot mijn...

...studie van de Engelse taal uit deze ene, geprefereerde, uitdrukking bestond. En zo hebben wij de landerijen en dreven, de weiden, de meren en rivieren van Brabant jarenlang samen verkend en trouw en zwijgzaam liep ze aan mijn zijde tot haar benen haar niet meer konden dragen,,,,,

De kunst van het zeggen zonder woorden heeft me altijd geïntrigeerd. Daarom ben ik van schrijver meer columnist en van columnist meer dichter geworden. Alhoewel ik als columnist misschien het verhaal van de schrijver probeer te vertellen. En als dichter dat van de columnist. Ik kan het dus wel...

Het ligt daar aan de grens van een bosgebied, genaamd de "Herbertusbossen", in de kunstenaarskolonie Heeze waarin mijn goede zwager trouw zijn diensten verricht en ik zou er willen komen, willen zijn en willen blijven voor altijd. Daar hoeden mijn zus en zwager een hondje, een zwart en levendig...

...te paard en ontdekte hij de belangrijkste rivieren, die in de Atlantische Oceaan stromen. Hij was de eerste Argentijn, die het eiland Tierra del Fuego verkende. Daar woonden de Selknam mensen (Onas). Hij had een kapelaan en 25 soldaten bij zich en hij was medeverantwoordelijk voor de moord...

Op het kunstzinnig verantwoorde hoesje van de moole CD, geschonken door een vriendin, de gestalte, het silhouet van een slanke zwarte man en op de achtergrond de zonneschijf.... Een herinnering aan het zo uitgestrekte, immense, tropische continent dat in mijn jeugd al zozeer tot mijn verbeelding...

Uit mijn zwaar verouderde brein dat als een oude wijn ver over de datum is, ontsnapt soms als het ware een langgerekte ponskaart als uit een ouderwetse massieve computer; een ponskaart waarin gaatjes geperforeerd zijn die staan voor gebeurtenissen en belevenissen uit een lang, vervlogen verleden....

Het is niet langer onverschillig, het geduld waarmee haar ijver wordt beloond. Nu zij de eerste stap naar de rivier maakt. Naakt en onbedorven in haar schoonheid. Haar subtiele rondingen zijn sensueel in het gesluierde zonlicht van de verlegen zomer. Ze twijfelt niet langer. Er valt een druppel...

Waar ik eens het landschap zag, de wijde en weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen,...

...en dan zit ze vóór me in het café; in ons stamcafé, genaamd "Anvers" aan de Oude Markt en dan kijkt ze met haar trouwhartige, bruine ogen in die van mij. Veertig jaar geleden keek ik voor het eerst in die ogen. En dan is het of de lange jaren zijn overbrugd als met de machtige overspanning...

Een buitje hier, een depressietje daar, we worden nat of steken een paraplu op. Maar niet in Pakistan, ondanks de jaarlijkse moesson hebben ze zoveel bomen gekapt dat men het bos niet meer zag. Een land op de helling en iedereen wilde aan de rivier wonen, dat gaat problemen geven, daar kan je je...

'Voor alle postbodes van Nederland', zo luidt de adressering op de kaart van een 9-jarig meisje uit het Friese Molkwerum. Een dorpje aan de boorden van het IJsselmeer. Met deze kaart bedankt deze jonge Friezin alle postbodes voor de bezorging van alle kerst- en nieuwjaarskaarten en wenst zij ons...

Het valt niet te ontkennen dat het een schitterende bos bloemen was die de redactie van de Wijkkrant had laten bezorgen en ook het kaartje waarmee de collega's zich achter me schaarden getuigde van medeleven en was aardig. Het toonde spelende kinderen in een sprookjesachtige omgeving in de trant...

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide...

"We zouden helden kunnen zijn", zong David Bowie via de buitenlandse radiozender terwijl ondertussen diep in jouw binnenste de eerste homoseksuele gevoelens begonnen met ontluiken. De vergelijking met sneeuwklokjes vroeg in de voorjaarssneeuw, kwam in je op, het geluk was pril, je wist nog niet...

Te midden van heel gewone huizen in een heel gewone straat tref je in Loon op Zand ineens een merkwaardige winkel aan. De ramen zijn half geblindeerd door lamellen maar je kunt toch zien dat zich binnen talloze serviezen bevinden, her en der verspreid over etagères, planken, kasten en...

Aan mijn zijde liep zij in jonge jaren, toen de koorts van de liefde haar nog niet in zijn greep had. Haar jeugdportret toont de argeloosheid, onnozelheid en onschuld van een kind. Ze is mijn dierbare zus met wie ik eens een zolder deelde en die mij in vroeger tijd de Latijnse namen van de bomen en...

Al dertig jaar lang zoekt Jack - zwarte schaap van de familie die wel eens wat zou laten zien - in de outback van Australië naar goud. Hij leeft langs een ondiepe rivier en zeeft goudkorrels uit rivierslib. De opbrengst is voldoende voor de allereerste levensbehoeften; hij mag niet ziek worden...

Het meisje dat vóór me in de bus heeft plaatsgenomen toont trots en triomfantelijk aan vriend en vreemdeling en aan eenieder die er maar notitie van wenst te nemen haar uitbundige en stralende schoonheid en jeugd. Haar blonde, warrige haar mondt uit in een frivool vlechtje dat op haar schouder...

Het ooievaarspaar is in het vroege voorjaar teruggekeerd naar het nest op het dak van kantoor Staatsbosbeheer, vlakbij het Mastbos van Breda. Dit kleine gebied van Bouvigne aan de rivier de Mark bevalt deze mooie vogels kennelijk zeer, want ze hebben hier al verschillende keren gebroed. We weten...

De avonden en de nachten van mijn leven zijn voorbijgegaan met mateloze snelheid en in vliegende vaart en de wanhoop en de eenzaamheid hebben vaak overheerst en geregeerd, maar vandaag vond ik je onverwacht terug, althans je foto, in het herdenkingsboek, nu met baard en gedeeltelijk onherkenbaar;...

De longarts met het plakkerige, grijze, achterovergekamde haar en de forse, zwarte bril zette met zijn chique, elegante vulpen, symbool van zijn status als arts, zijn handtekening op de recepten voor de medicijnen en op het briefje voor de CT-scan. Vurig hoopte ik dat met deze nieuwe...

...ravijnen, dalen en bergtoppen, watervallen en rivieren; alle toch ook buiten mijn feitelijke bereik, want de alom geprezen en verheerlijkte Mammon, die nooit meer voorhanden zal zijn, is niettemin een vereiste.... En zo blijven de verten mij in meerdere opzichten en in zekere zin...

In het kleine authentieke, dorpje stond aan de rand van het pleintje een bankje. Meestal bezet door oudere mannetjes uit het dorp en af en toe schoof er weleens een jongeman aan. De jeugd had hier nog respect voor de ouderen. De gemoedelijkheid en het tempo van het alledaagse leven in dit in het...

Ze liet de oceaan achter zich, ontsteeg de geborgen ruimte en ging het leven aan. Ze werd tot waterdruppel. Eerst nog redelijk beschermd, samen met anderen verzameld in een regenwolk. Al gauw brak echter het moment aan, zelfstandig de reis te moeten vervolgen. De wolk werd tot een flinke regenbui,...

Het was in die verre, verre jaren. De herinnering is ondergesneeuwd door de tijd. Had ik een vriend gevonden? Ik was buiten alle proporties verliefd geraakt op de jongen met het halflange, blonde haar die gitaar speelde in de band "Bridge". The leader of the pack. Tijdens de Sensitivity Training,...

Het is december 2008. Buiten heerst de vrieskou. Terwijl de warmte van het dekbed mij omgeeft, opent zich de wereld van droom en slaap voor mij. Een hel licht valt over een tafereel uit het verre verleden. Het moet 1964 zijn. Daar is de zonnige tuin. Mijn beide nichtjes, over wie mama zich...

"Ik woon daar nog steeds" verklaarde ik toen ik haar onlangs voor de tweede keer tegenkwam op de Tilburgse markt. Ze zei dat ze onlangs tevergeefs op de fiets uit Goirle was gekomen en eveneens tevergeefs had ze rondgedwaald in mijn buurt en naar mijn adres gezocht. Nu wisselden we...