...daarmee met zijn gezag kon aanzitten bij meer stamtafels. Dat deed hij dan ook. Nadeel was weer zijn enorme bierbuik die hij ermee opliep. Hoewel hij dat zelf niet zo zag.
Zaterdagmiddag-international was de man geweest ‘toen de zaterdag nog klassen beter was dan de zondag. Dat hielden ze...
...vervolgens refereerde de hooggeleerde aan zijn stamtafel over deze vulkaanachtige uitbarsting van èchte lyriek. Van dichtkunst wist èn begreep deze professor wel degelijk iets. Ooit had hij de vaststelling getroffen: "Lyriek is taalmuzikale wetmatigheid."
Tegenspraak
Maar nadat de...
Ik zit aan de stamtafel met Lucas, een stamgast van middelbare leeftijd, antropoloog aan de vrije universiteit van Amsterdam. Rechts van mij schuift een boom van een vent aan, een dertiger met kaalgeschoren hoofd; als hij zijn glas opheft zie ik op de binnenkant van zijn onderarm het embleem van de...
...in een hoek.
Een vervuilde hoek.
Bij een stamtafel.
Of onder de vergeelde lamp boven de biljarttafel in de nacht
Rook ik, hopelijk mag ik nog roken.
Als gebroken mens,zwak mens, zielig hoopje mens.
Met een sigaar die weemoed met zich meebrengt.
Maar wolkjes melk in mijn koffie doen...
...hersenchirurg en loodgieter kletsten aan stamtafels in Jordaanse cafés, waar niemand geïnteresseerd was in iemands geloof of maatschappelijke positie, iedereen was gelijk; de IJ-tunnel werd aangelegd; de Zeedijk nog een gezellig straatje was; de eilandkerk werd afgebroken, het kerkhofje...
...in de Jordaan. We zitten vaak samen aan de stamtafel. Hij is buschauffeur maar is onlangs met vervroegd pensioen gegaan en moet nu leren omgaan met vrije tijd. Hij roert in gedachten verzonken in zijn koffie, er zit hem blijkbaar iets dwars.
Wanda komt binnen, de seksbom van de zestiger...
...is volmaakt.
Hij ziet mij aan de stamtafel zitten en vraagt of ik even tijd heb. Mijn vriend, de vrije radicaal Ab die er ook zit, vraagt aan Jansen of hij niet kan zien dat ik bezig ben.
‘Behalve bier drinken, waarmee dan?’ vraagt Jansen ad rem.
‘Wij zitten hier midden in...
...Excellentie.’ Hij begeleidt mij naar de stamtafel, waar twee in het pak genaaide zakenlui zitten.
‘Mag ik je even voorstellen?’ zegt hij. ‘Dit zijn Knabbel en Babbel. Twee architecten die wat dakkapellen gaan plaatsen. En ze gaan van de helft van mijn terras een parkeerplaats...