Alle inzendingen over teleurstellen

Na de mislukkingen, de teleurstellingen, de afwijzingen en de pesterijen werd mijn parool: "Don't shoot at me, I am only the piano player" Daarom ging ik me als uiterst zwijgzame notuliste op de achtergrond houden en ging ik me "schuilhouden" in gezelschappen en vergaderzalen tijdens de...

In de Regiotaxi deelt men als vanouds lief en leed met chauffeur en medepassagiers. Hij was ervan overtuigd dat alle ultieme rampscenario's die de "Condition Humaine" in de zo oneindig lange mensengeschiedenis aan het mensdom gepresenteerd heeft juist hem overkomen waren door zijn recente...

De eerste algebrarepetitie leverde me een drie op en dit cijfer vormde een teleurstelling. Vol enthousiasme had ik me op de opgaven gestort. Het ging zo goed met de talen; waarom nu niet met de wiskunde? Ik bloosde vaak in de klas bij de elegante meneer Lepelaers, maar hij had van zijn kant met...

...een vogel, een kraai, die de schuwheid kennelijk overwonnen had en als het ware belangstellend en verwachtingsvol vanuit zijn prachtige en intelligente oog naar mij keek. Ik moest de vogel teleurstellen; ik kon hem de kruimel brood of koek waarop hij wellicht zo gehoopt had niet toewerpen en...

...treden. En zo was de aanzet geleverd voor mijn schoolcarrière die allerminst zou teleurstellen.....

Er was eens een verliefde Nibbel..... Gimpeltje slenterde door het rusteloze woud. De wind liet bladeren ruisen en de geluiden van verborgen dieren klonken overal, alleen hoorde Gimpeltje het niet. In zijn kleine hoofd klonk alleen maar de stem van Brodeltje, het mooiste wezentje op de hele...

Nu is dan op het indrukwekkende bouwwerk op ons Stadhuisplein de trotse naam "Tilburg", vergezeld van het logo met de drie torens aangebracht. Lange tijd sloofden stoere gehelmde heren zich uit om dit majestueuze resultaat te verwezenlijken. Achter deze imposante gevel, destijds nog niet...

Tot op een gegeven moment was ik het Zorgcentrum, gelegen aan de straat met de onheilspellende maar wellicht toepasselijke naam (Kwaadeindstraat) altijd achteloos gepasseerd, te voet of met de bus, maar pas toen ik er m'n werkkring zou gaan vinden, keek ik eens met belangstelling naar de...

In de nog koude lente van het jaar 2011 ben ik teruggekeerd tot de Universiteit, waarvandaan ik veertig jaar eerder ben gevlucht wegens onoverwinnelijk liefdesverdriet en eveneens onstuitbare podiumangst. In de hoogste toppen van de berk zijn al fijngevormde aanzetten tot blaadjes zichtbaar,...

“Heb ik eigenlijk wel echte vrienden?” Die vraag spookte door het jeugdige brein van Bjarne, die schaars gekleed in bed lag. De taal van de zomer sprak middels een wrede glimlach die nergens vandaan leek te komen. Liefde zweeg in alle talen. De weg naar de toekomst had vele zijwegen. De...

Ik had me jarenlang uitgeput in - weliswaar gedeeltelijk geveinsde - maar toch mijns inziens extreme belangstelling voor al haar familie- en andere aangelegenheden - voor de scheiding van de veertigjarige dochter die - na heftige ruzies met haar eerste man - een arrogante en uiterst hitsige...

Van geld dat ik eigenlijk niet had wegens mijn nijpende werklozenbudget en dat ik uit mijn eigen mond had gespaard, had ik het kettinkje met de maansteen aangeschaft. Het was bedoeld als remedie tegen haar menstruatieklachten die steeds meer opspeelden. De steen was gedeeltelijk wit en gedeeltelijk...

Zij loopt met hoog opgetrokken schouders, die, figuurlijk gesproken, de last van haar leven niet meer kunnen dragen, maar voert twee grappige honden aan de lijn. Thuisgekomen ploft zij neer voor het wervelende scherm waarop beelschone acteurs en actrices welhaast onafgebroken over elkaar heen...

De straat en het huis, zo vlak bij de desolate kerk van de Hoefstraat (die paradoxaal genoeg het alfa en omega op haar deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben. We waren vaak naar de...

De therapeute was graag bereid haar honingzoete glimlach weg te schenken, enkele hoogdravende egostrelende complimenten ten beste te geven, de cliënte een paradijselijke werkelijkheid en toekomst voor te spiegelen en letterlijk en figuurlijk haar handje vast te houden à raison van vijfenvijftig...

Een aanzet van gele bladeren was al zichtbaar in het loof dat de bomen aan mijn raam siert en een toefje van grijze haren siert eveneens al het haar van mij en van de vriendin die mij op deze herfstdag kwam bezoeken. Zij kust mij de handen als weinig anderen omdat ik, eveneens als weinig...

De stad was in Kerstsfeer.Overal de guirlandes en versierselen die erop zouden kunnen duiden dat de Kerstgedachte nu leefde te midden van de bevolking.... We hadden afgesproken in het café-restaurant en daar wachtte ik op haar bij een kop warme chocomel. Toen ze kwam opdagen had ze al gauw de...

Aan het interieur kan een zekere huiselijkheid niet ontzegd worden, hoewel de verloedering is ingetreden. Aanvankelijk denk ik het nog te kunnen vergelijken met de "gezegende omstandigheden" waarin ik eens verkeerde; met de vriendenhuizen waarin ik welkom was en met de sfeer en de gunstige...

In de jaren van mijn vroege jeugd placht ik me vaak schuil te houden onder de tafel in de ouderlijke woonkamer als vader van zijn werk thuiskwam. Hij vertelde dan klaaglijk over de collega's van kantoor: meneer Van K. en meneer Van E. Tot mijn nog kinderlijke oren, gemoed en verstand drong niet...

...onder ogen te zien. Mensen die mij discrimineren ten opzichte van de overige inzenders. Bij deze moet ik deze mensen teleurstellen, helaas voor u komen al mijn beweringen en gedichten uit mijn eigen brein voort.

Vanmorgen(woensdag) Pauw van gisteravond even bekeken. Er werd o.a. aandacht besteed aan 'De Beste Zangers'. Het is een beetje stuitend hoeveel tijd wordt verspild aan de verkiezing van die, hopelijk nietszeggende, 'Ring'. Ook mijn aandacht nu weer. Maar goed, ik zag daar de tussenstand. Tot mijn...

De afgelopen dagen zijn de tennissers uitgeschakeld voor de Davis Cup (was meer van verwacht) en faalde het Nederlandse schaakteam al in de eerste ronde bij het WK landenteams in Israël (was veel meer van verwacht). Tallon Griekspoor - fysiek niet helemaal in orde - en Lucas van Foreest (fysiek...

De villa's daar lijken alle een eigen identiteit te bezitten, een eigen karakter, als het ware een eigen persoonlijkheid, misschien afgeleid van de smaak en identiteit van hun respectievelijke architecten...... Je keek niet naar de huizen, maar je telde je voetstappen, je zette je voeten...

Ik heb het idee dat we er vaak naar streven om feilloze, volmaakte wezens te zijn. Of het nu in ons professionele of ons persoonlijke leven is, we doen ons best om foutloos te handelen, dingen vlekkeloos te doen, de perfecte kameraad te zijn en de medewerker te spelen die altijd uitblinkt en overal...

Zeven maanden scheiden ons van elkaar; zeven luttele oftewel heftige maanden. Anderen bewonen nu je kleine huisje, eens het decor voor onze vriendschappelijke gesprekken. Achteloos, onverschillig en onzorgvuldig scheepte je me op, liet je me over aan mijn eenzaamheid, aan mijn toekomst zonder...

Verdriet, boosheid, teleurstelling, dat is wat ik voel. Een gezin, dat zoveel van mij eist. Een kind, dat heel veel extra aandacht nodig heeft; kan er zelf niks aan doen, is een stoornis, maar slurpt mijn energie uit me weg. Een ander kind dat hier onder lijdt, weliswaar in stilte, maar ik...

Hij kwam aanzetten met veel apparatuur in een zware, zwarte koffer en klaagde meteen maar dat de trappen in het trapportaal van mijn flat niet breed genoeg waren om hem te doen passeren. In mijn woonkamer stelde hij op het enige tafeltje dat ik beschikbaar had en dat gelardeerd is met lichtgroene...

Zacht en stil ging zij haar weg, altijd al als een onbegrijpelijke, als een onbegrepene. Slechts af en toe barstten de opstandigheid en de teleurstelling uit haar binnenste als lava uit een schijnbaar uitgewerkte vulkaan. Ze trad in het huwelijk bij wijze van conventie, omdat zoiets de...

...nam ik hem terzijde en fluisterde ik hem toe: "Ik vind je een heel aardige en lieve jongen en het spijt me dat ik je moet teleurstellen" en ik zag hem zijn weg vervolgen: eenzaam, verloren, verdoemd en teleurgesteld......

Ik doe mijn ogen dicht en balanceer op het randje. Ik voel mijn tenen van de grond af gaan en mijn hiel drukt op de grond. Een gevoel van angst komt in mij op en zo val ik naar achteren. Ik val op een lege donkere grond die alleen bedekt is met een laag stof. Het stof waait naast mij op en vormt...