Autobiografieen

Het was door een gedicht van Mobar Vorstkasteel, door Bjarne gelezen op 1001 gedichten, dat Bjarne weer zin kreeg in het voorjaar. Het gedicht ging over de terugkeer van de wolf in Nederland. En over het maanlicht dat over de bossen scheen. Bjarne herinnerde zich dat Maarten Wolvenknaap hem ooit...

Het was niet de druilerige regen van de februarimaand van 2017 die het leven somber maakte. En ook het feit dat Bjarne Gosse van alle kinderen het meest op zijn overleden vader leek was niet de oorzaak van zijn stemmingswisseling. Het was wederom de liefde, die haar geluk met een klein licht liet...

Het was waarschijnlijk in een kerk, of in ieder geval in een oud gebouw met een groot houten altaar. Het was niet goed te zien omdat het bijna donker was, op het licht van wat flakkerende kaarsen na. Ze stond daar in volle glorie in haar befaamde rode jurk met zwarte mouwen en naast haar stond de...

Spullen die overbodig waren, wilde Bjarne weggooien om met een opgeruimd gevoel te beginnen aan de therapie, waar hij die komende maandag 12 december 2016 een intakegesprek voor had. Hij kwam weer oude brieven van Emma Petronella tegen, waaronder die brief van toe ze dweepte met onzichtbaarheid....

De korte kennismakingsgesprekjes op de datingsite hadden niet veel teweeggebracht. Er waren mensen die zich schaamteloos autoriteit noemden, maar die vrijwel niets wisten over de diepere gevoelslagen van de mens. Het waren marionetten van de tijdmachine, ze droegen altijd een horloge en hadden een...

De persoonlijke depressie van Bjarne kenmerkte zich door een gelaagde denkwereld vol doemgedachten. Bjarne was er ooit van overtuigd geweest dat de bron van het leven de liefde was, en dat alles wat die liefde ontkende een poppenkast voorstelde, met koude poppen die geen genegenheid kenden en in...

Het regende boven de dierentuin van Amsterdam. Emma en Bjarne aten gevulde koeken onder een grote donkerblauwe paraplu. Bjarne was bang voor die intieme momenten. Ze overvielen hem en hij kon ze niet op afstand houden. De vrijheid was voor de dieren in de dierentuin onbereikbaar, ze kregen te eten,...

“In zijn vroegere jaren werkte mijn vader als vrachtwagenchauffeur. Tijdens zijn zware werk vervoerde hij allerlei vracht naar Letland. In Letland ontmoette hij mijn moeder. In de periode dat mijn vader in Letland was, kregen hij en mijn moeder gevoelens voor elkaar. Maar mijn vader kon niet in...

De julimaand van 2016 liet zich verassen door de sombere gedachten van Bjarne. Zonder het placebo van de dichtkunst en de bittere troost van stevige rode wijnsoorten was zijn sobere nuchterheid veranderd in een somber denken over alles wat het leven aan troost bood. Maar hij moest het zien vol te...

Tijdens de junimaand van 2016 had Bjarne sombere gedachten over het leven en de toekomst. Het zicht op de toekomst werd vertroebeld door de dubbele verhuizing die op komst was. Hij wist nog steeds niet wanneer en hoe lang het zou duren. Hij wist ook niet of hij het allemaal alleen voor elkaar zou...

In de hemel werd de zoete wijn gebotteld om de bittere spijzen te vergezellen. De mensen die niet meer op aarde waren zochten heil in de geneugten van een bitterzoete verpozing. Ook Bjarne had hier eigenaardige gedachten over. Wat zou er waar zijn over een leven na de dood. Hij dronk zijn wijn...

De drieëntwintigste maart van het jaar 2016 was de laatste verjaardag uit het leven van de vader van Bjarne. Een dag later stierf de wereldberoemde voetballer Johan Cruijff in Barcelona. De voetballer waar zijn vader altijd een fan van was geweest. Drie dagen later stond Bjarne aan het ziekbed...

Er waren kleine genoegens die de lotgenoten in tijden van tegenslag deelden in het buurthuis. Toastjes met marmelade, een kopje lauw geworden thee. Het bespreken van het laatste nieuws. Het verlangen naar een nieuwe lente was groot, die februarimaand in 2016. Bjarne had nog altijd geen bezoek...

Bjarne was even naar het Amsterdamse Oosterpark gegaan, maar het lukte hem niet om aan zijn herinneringen te ontsnappen. Toen hij op een bank ging zitten dwaalden zijn gedachten naar het verleden. Bjarne Gosse kon als kind vaak genoeg verdwalen om zich te onderscheiden van de waanzin die hem...

Het was een sombere donkere decemberdag, alsof alle eenzame decemberdagen zich in het Amsterdamse Oosterpark hadden verzameld. Bjarne Gosse had zijn warme capuchon over zijn vermoeide hoofd geslagen. Hij zat te mijmeren over zijn eenzaamheid op een bankje in het park. In de verte zag hij kinderen...

Bjarne Gosse had een boek met de gedichten van Kaváfis uit de boekenkast gehaald en hij begon er in te lezen: Muren Zonder voorzorg, zonder medelijden, zonder schaamte bouwden ze rondom mij grote hoge muren. En nu zit ik hier en ik ben in wanhoop. Aan niets anders denk ik: dit lot...

Berend had door de ziekte van Lyme een verzwakte gezondheid. Het was nog niet gelukt om samen de vader van Bjarne te bezoeken, nu die in zijn allerlaatste levensfase was. Bjarne durfde ook niet goed alleen te gaan. Het was de laatste tijd gaan spoken in zijn hoofd. Een dubbele verhuizing was het...

Het voorjaar van 2015 werd opgeschrikt door een mailbericht van de zus van Bjarne. Geschrokken staarde Bjarne naar de tekst die op het beeldscherm van zijn computer was te lezen. Zijn oude vader had niet lang meer te leven. Er was nog voldoende tijd om afscheid te nemen, maar Bjarne moest niet te...

De woning van Bjarne Gosse in de Amsterdamse Oosterparkbuurt had een geheimzinnige charme. De oude houten panelen onder het slaapkamerraam toonden een ruwe scheur onder het houten kruis dat onderdeel was van het kozijn. De keuken en de slaapkamer waren slecht geïsoleerd en aan tocht en vocht...

De huisarts van het nabij gelegen plein had vragen over het medicijngebruik van Bjarne. Het was hem opgevallen dat de vijftiger Bjarne geen enkele therapie voor zijn gemoedstoestand had voltooid tijdens zijn leven. Het leek hem verstandig Bjarne door te sturen naar een instituut, waar mensen met...

De zon scheen op het kleine balkon aan de straatkant van het pand in de Amsterdamse Oosterparkbuurt, waar Bjarne sinds het begin van 2012 woonde. Eindelijk leefde hij in de buurt van zijn geliefde Astrid, die hem op deze sociale huurwoning had gewezen. Een woning met karakter, een kamer en suite...

Na een herfst en winter van intense rouw begon de lente van 2011 met de laatste tranen. Alle hoofdstukken over Emma Petronella waren nu echt verleden tijd. Ze lag begraven in haar kist op de grote begraafplaats niet ver van de rozentuin. Jan Boter kwam er iedere maand de hortensia...

Steeds bleef Bjarne zich afvragen hoe het ging met Emma Petronella. Nooit eerder had hij haar zo lang niet gesproken. Inmiddels had Bjarne zich aangesloten bij “Gedichtenfreaks”, een bonte verzameling goedmoedige gekken, die alleen via het gedicht konden communiceren. Het waren geen...

Mijn vroegste herinneringen aan mijn schooltijd zijn de herinneringen aan de lagere school. Want toen heette het nog geen basisschool. Je had de kleuterschool en de lagere school. In mijn tijd waren dat twee aparte gebouwen. Als je zes jaar oud was, mocht je naar de lagere school, "de grote...

“Ik liep door een volkomen lege en onbekende straat. Maar onderweg zag ik aan de overkant een man lopen, ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om, ik was verrast, want ik zag je gezicht, Bjarne. Lange tijd kon ik van verbazing geen woord...

Bjarne keek verward naar Violette, die een lezing gaf in het buurthuis. Het was een weerzien met oude bekenden, aan lager wal geraakte buurtbewoners, die er achter wilden komen, wat nu werkelijk het geheim van het schrijven van een goede misdaadroman was. Bjarne genoot zichtbaar van de...

In de herfst van 2007 vertelde Violette in het buurthuis dat ze last had van een writer’s block. Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis en maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door...

“Je gedicht is zo mooi, alle woorden passen heel goed bij elkaar. De regels van dit vers creëren een sfeer van mysterie en romantiek onder de maan. Hij speelt met taal en beeldtaal, waardoor het gedicht een gevoel van mysterie en innerlijke diepgang krijgt. Het couplet heeft zijn eigen unieke...

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord? Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze...

Het keukenraam open, de doordringende geur van geroosterde vis omdat de benedenbuurman zijn familie had uitgenodigd voor een zomerfeest met fado muziek. Bjarne hield van de zomer. Het was een fijne tijd om in de avond op het balkon te lezen. Het boek van Violette had hij terzijde gelegd. Hij had...