Alle inzendingen, jaar 2010

Zachtjes vlij ik me tegen je aan, we zijn nu nog enkel twee naakte lijven. Behoedzaam raak jij me aan, met direct een siddering als gevolg. De warmte verplaatst zich door mijn lijf en ik voel ook jou verstrakken. Sterke zachte vingers vinden geroutineerd hun plek, kussen die kippenvel...

Overmorgen, zo beloofde Rutte ons, is er een nieuw kabinet. Dat is er natuurlijk niet. Maar laat ik eens net zo dapper zijn als hij: er komt voor september een kabinet. Rutte of Cohen wordt premier, dat staat nog niet helemaal vast, en het wordt een breed kabinet. De PVV zal staan te juichen,...

Mijn leven is een tijdelijk verblijf in een lichaam dat schijnbaar een vorm heeft. Dit wonderlijke lijf wordt gemaakt, bestaat een tijdje en vergaat dan weer tot levende deeltjes die geen gewicht en vorm hebben. Ook ik blijf en leef, maar míjn vorm verandert. Ik ontwikkel mij en mijn vorm...

Moeder Ik zat met moeder aan de haard, zij breide en ik deed niets dan cigaretten roken. Ze zei: Jongen, je moet niet zoveel roken; je moet er morgen mee uitscheiden. Ik ben het haardvuur nog wat op gaan stoken; horende hoe het zachtjes in mij schreide, omdat het niet kon worden...

Ik bezit twee zwart-wit-foto's, waar jij opstaat. Je glimlach is mij dierbaarder, dan de glimlach van de heilige Maagd. Ik voerde een toneelstuk op, samen met twee medebroeders en om een of andere reden mocht jij dat ook aanschouwen. Ik schat onze afstand op twee meter, twee pijnlijke meters....

Gedogende burgemeesters die burgers van hun broodplantjes beroven moeten net zo zwaar worden bestraft als burgers die op hun geraniums schieten.

Als je bestaat, ben je niet. Als je niet bent, wil je zijn. Als je wilt zijn, kom je aan. Als je er bent, ga je weg. Als je weggaat, ben je thuis. Als je thuis bent, dan behoor je tot de nu levenden...

Als je hier zou beweren dat Vrouwe Justitia eigenlijk een gefrustreerde linkse homo is, hetgeen uiteraard nooit mijn bedoeling kan zijn geweest, dan maak je iets los. Ik sta overigens open voor de diverse reacties en EHB, mijn email-adres is bekend bij de redactie. Bel me niet, ik zwijg in alle...

Een van de meest ondergewaardeerde muziekinstrumenten is de eekhoorn. Er zijn ook niet veel mensen meer die de eekhoorn bespelen. Waaraan ligt dat? Is het de wat ijle, hoge klank die het instrument voortbrengt, of is het het gegeven dat het mondstuk in de anus van de eekhoorn moet worden...

Soms zit de oude man op z’n praatstoel en vertelt aan z'n kleinzoon en diens vrienden dat hij in zijn jeugd, bij weer en wind, voor schooltijd de krant bezorgde in het dorp. Dat hij werd opgeroepen voor militaire dienst waar hij de mobilisatie meemaakte en tijdens inval van de Duitsers gelegerd...

Zolang het leven zingt als een ruisende beek in het berglandschap,zolang dans ik met jou in gedachten, langs de glimmende terrassen van de desa,tot aan de steile rotsen van de oceaan. Eindeloos draaien totdat de kleuren vervagen als een bromtol, die de wereld laat spinnen vanuit mijn verliefde...

Als je net slaapt Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen, wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind, als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op die ruist over de stad, over donkere akkers, wegen, rivieren, over de...

-Vrede is het in liefde vergeten en vergeven. Het begrip vrede is een toestand van rust gekoppeld aan het duale begrip oorlog. Nagenoeg iedere regering is van mening dat je in een complexe wereld als de onze, alleen veiligheid kan afdwingen met militair machtsvertoon. Een militair apparaat...

Eén van de tien plagen die Egypte troffen als straf voor de weigering van de farao om de Israëlieten te laten gaan was een periode van drie dagen duisternis. Je kunt dat ook symbolisch opvatten als geestelijke duisternis. Het is de consequentie van de onwil van de wereldlijke leiders om God als...

Ik geniet volop van mijn contact met u, maar mijn moeder heeft zo'n grote macht over mij, als dit zo door gaat, dan loop ik nog eens weg van huis. U als dichter, u zult mij begrijpen, zo kan ik ook beter met u van gedachten wisselen, dan met mijn leeftijdsgenoten, op Delahaye na dan, maar zelfs...

Verdomme, verdomme, vloekte een rijzige grijsaard nijdig toen die met zijn laatste dart een bouncer veroorzaakte. Door die ene pijl verloor hij het spel én de wedstrijd. Inderdaad, het geluk hangt soms van één klein feit af. Hendrik, de intussen gekalmeerde gepensioneerde ambtenaar, borg zeer...

Inleiding Het terrorisme terug brengen tot zijn essentie lijkt technisch eenvoudig maar de politieke lading maakt het ingewikkeld. Iemand blaast zichzelf op met de bedoeling zoveel mogelijk omstanders te doden, om de tegenpartij te demoraliseren, die moe van de aanslagen zich op den duur...

Ergens in Amsterdam stond meer dan honderd jaar geleden de kleine paraplu fabriek MADAM NV, die een waterafstotende paraplu had uitgevonden voor winkelende dames. Als het regende kwamen ze met een droge plu thuis, de hal werd niet nat en de echtgenoot zag niet dat zijn vrouw in de stad geflaneerd...

'I hear the click-clack of your feet on the stairs.' [Mick Jagger] ik treur de leegte, lief want zo even waren kamers nog alsof wij samenbleven je bracht bloemen bewogen foto's hoe je lacht ontklede geur in bed een verlaten gelippenstifte sigaret struikel wankel over sporen en...

Ze lachte weer, toen ze de zee zag, het zand, waar rupsbanden hun sporen hadden achtergelaten, wat een aanblik opleverde alsof we op een vreemde planeet liepen, en de mooie luchten, boven een messcherp in het heldere blauw getrokken horizon. Eindelijk, de zee! Ik geef het toe, we zijn er aan...

Daar zit ik dan, morgen gaat het gebeuren, ik ben er nu al misselijk van. Nu ik weet wat er gaat komen ben ik er niet erg blij mee. Straks wel met het eindresultaat, maar nu. Nu zit ik echt te balen want geloof mij: het doet best behoorlijk pijn. Wat was ik blij de eerste keer, toen ik hoorde...

De zelf gekozen dood van de relatief nog zo jonge acteur en zanger Antonie Kamerling doet ons pijnlijk voelen hoe breekbaar het menselijk bestaan is. Ons levens(on)geluk hangt aan een zijden draad, die doorgeknipt kan worden.

Aan mijn tafeltje op het drukke terras op het Leidseplein zijn twee stoelen vrij, een charmante oudere dame wijst er naar en kijkt mij vragend aan, ik knik uitnodigend en ze gaat zitten. De ober vraagt of hij de derde stoel mag meenemen, “graag”, ontvalt haar met stemverheffing alsof de lege...

Er is geen nieuws vandaag. Vanochtend keek ik even naar het NOS Journaal. Het had, als gebruikelijk, verschillende items. Dit keer ging het om de volgende onderwerpen: Nederland wint de halve finale van Uruguay. Feesten naar aanleiding van de overwinning in de halve finale. Weinig rellen...

Ik moet naar de afdeling radiologie van het enorme ziekenhuis. Voor een foto. Om de dood op afstand te houden heeft het enorme ziekenhuis zich getransformeerd tot permanente tentoonstellingsruimte. De wanden van de overdekte promenade zijn bedekt met kleurige abstracte schilderijen en grappige...

Ik ben achter met kranten lezen. Dat is niet erg, dat ben ik altijd. Maar nu is door de vakantie de achterstand lachwekkend geworden. Ik heb vandaag de NRC van 12 juli gelezen. Ik zou natuurlijk gewoon mijn verlies moeten nemen en een week of vier oude kranten weggooien, maar dat doe ik niet. Er...

Een fluweel zachte avondjurk omhulde jouw ontluikende lichaam op die bijzondere avond in mei,nu alweer zo lang geleden. Herinnering aan een vervlogen tijd,welke toch nog de levensechtheid bezit van een recente ervaring. Een studentengala waar ik aan terugdenk speelt zich af in een tijd die...

’Zo ongeveer gaat het dus met mij’. Pieter zucht eens diep, zet zijn ellebogen op tafel, brengt zijn handen naar zijn hoofd en staart naar zijn bord pasta. Ilse heeft het met hem te doen. Ze kijkt even om zich heen en buigt zich dan vertrouwelijk naar hem over. ’Weet je, zegt ze, een...

Ruimte van gedwongen oponthoud. Stoelen in een halve cirkel. Rust en gefluister. Weekbladen uit een stapel getrokken en deels uit een map ontsnapt, verspreid over de als tafels gebruikte, brede stoelleuningen. Ik wil niet wachten maar doorgaan met mijn leven. Waarom zou ik wachten? ...

Bij de hondenpoepbak kom je nog eens iemand tegen. Toegegeven, het zijn meestal hondenbezitters of – bezitsters. Een handvol keren sprak ik haar dus. Die vrouw met wat piekerig haar, niet onknap, eigenares van een jack russell. Altijd had ze haar man bij zich die zwijgend maar minzaam glimlachend...