204 resultaten.
Lachen en huilen met een collega
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 95 We liepen zij aan zij, al die lange jaren; ik, de journaliste; hij, de fotograaf....
Hij was van de herenliefde en de deur van zijn kleine woning aan de Anselmusstraat stond altijd open voor mij. Zoals overal het geval is, werd er volop gekonkeld, geroddeld en gemalverseerd bij de kleine wijkkrant...
Afscheid van Joan Atillaoglu
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 89 Het zal nu niet meer voorkomen dat ik welhaast aarzelend de zware deur die toegang geeft tot haar spreekkamer zal openduwen. Ze zal er niet meer zijn achter het imposante, massieve bureau waarop het naamplaatje met de ingewikkelde Chinese naam; Atillaoglu-Tjon-a-Tham en ik zal haar nog altijd...
Verloren in onpeilbare verten.....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 70 Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak en uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke, verre horizonten om daar zijn heil te zoeken....
Met lege handen, met een leeg hart en...
Wat Zij mij gunde/"Dem Reinen ist Alles Rein"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 93 Een melodie komt aanrollen uit het kleine televisietoestelletje dat een erfstuk vormt van de allerliefste die vijftien jaar geleden door de dood afscheid nam. Een melodie, samengesteld door instrumenten die ik niet herken.
Het toestel toont mij onafgebroken beelden van onherroepelijke en...
Voor een onvergetelijke Vader
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 84 Vader, een dezer dagen zou je je achtennegentigste verjaardag gevierd hebben. De datum is voor jou onhaalbaar gebleken. Je lang-vergeten geboortejaar 1922, getekend door de economische crisis, ligt diep verzonken in de tijd; in een ver verleden....
De familie was altijd welkom op 27 januari in...
De encyclopedie
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 56 Na de Wereldbrand, na de helse verschrikkingen waaronder hijzelf ook geleden had, begon hij cultuur, kunsten en wetenschappen te vereren. Hij was mijn arme vader, sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden.
In mijn ouderlijk huis bevond zich op een houten plank, ondersteund door...
Heimwee naar Afrika
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 120 Mevrouw had haar lange leven doorgebracht aan de zijde van haar man in Tanzania, Nigeria en Kenia. De dubbele ring aan haar vinger getuigde van de lange huwelijksjaren. De "West-Europese Weelde", de overvloed in de winkels, had zij na haar terugkeer niet zozeer verwelkomd. Veel liever had zij...
Verloren in onpeilbare verten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was.
Maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke verre horizonten om daar zijn heil te zoeken....
Met lege handen, met een leeg hart en lege...
Grease
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 49 1978. Grease was een hit.
examenfeest van de MAVO.
mijn vader, beretrots op het diploma,
wat kon die jongen toch goed leren
na afloop van diploma-uitreiking
uit eten bij de V & D
het was schemerig verlicht
door oranje lampen van glas
met een witte binnenkant
en kleverige houten...
Eindelijk nieuwe buren ? (vervolg)
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 56 Al de hele dag was het geluid van hamers en van boormachines te horen dat door het dunne plafond drong dat onze woningen scheidt. Geen ongezellig geluid, hoewel velen het hiermee oneens zouden zijn, en nu eens bij hoge uitzondering een teken van leven, van welk leven dan ook. De flat staat leeg nu...
De LED-lamp
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 55 Na dertig jaar trouwe dienst gaf de lamp het op, althans deze ging aan en uit bij tussenpozen, wat mijn trouwe Ilonka ergerde en op de zenuwen werkte. Ik had de meneer ontboden die voor een nieuwe lamp met LED-verlichting zou zorgen en hij verscheen inderdaad volgens afspraak en monteerde fluks en...
Voor de vlinders van het nachtwoud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Je wilt het niet kenbaar maken, de bewondering, omdat de gedichten zoveel betekenen, en ze niet van complimenten hield. En nu ze dood is lijken de woorden nog helderder en geplaatst, alsof je ze niet kunt ontwijken onder het droeve maanlicht van de nacht.
Je hebt urenlang in haar gedichten...
Niet meer te midden van ons?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 46 Ik kan me voorstellen dat vele vrijgezellen de flatjes in de Nassaustraat bevolken en hij was ongetwijfeld een van hen. Vroeger signaleerde ik hem vaak. Hij droeg koddige, oubollige hoedjes en maakte reisjes naar Antwerpen en Brussel en keerde daarvan terug met CD's van Ella Fitzgerald die hij me...
Het testament
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 63 Altijd als zij het papier tevoorschijn haalde met daarop de details van het testament; de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen....
Het was,...
Zijn zozeer gemiste bescherming......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 In een zelfgemaakte bontgekleurde voile jurk fietste ik onder begeleiding van Hem bij nacht en ontij naar het verjaardagsfeestje van mijn klasgenote. Hij beschermde mij, ook op onze tocht naar het kantoor, waar ik zou mislukken....
Toen ik secretaresse was geworden, was Hij zo trots dat zijn...
De penning van Sint Christoffel
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 105 In de zaak van "Pleïade" aan de Nieuwlandstraat in Tilburg beschikt men over een uitgebreid assortiment "fijnzinnige" artikelen, dan wel prullaria die geschikt zijn voor vele gelegenheden; waarmee men iemand met zich kan verzoenen en waarmee men, figuurlijk gesproken, kan "strelen" of...
Vijf jaar na dato
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 46 Ik kwam hem tegen in de supermarkt. Aanvankelijk herkende ik hem niet doordat zijn mondkap de helft van zijn gezicht in beslag nam. Zijn kale kruin torende er bovenuit. Vijf jaar vóór dit tijdstip had de Weense muziek weerklonken in de aula van het Crematorium waar we afscheid hadden genomen van...
Twee olifantjes aan weerszijden van een dobbelsteen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 106 ...en zo herinner ik me hoe ik hen, de allerliefsten, mijn goede ouders die sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden verkeren, naar hun laatste domicilie en mijn laatste ouderlijk huis, namelijk de aanleunwoning, gesitueerd in een stille buitenwijk, bracht en hen het beeldje cadeau...
Toen het afscheid kwam (vervolg)
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 50 Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in...
Jouw anonieme graf.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Jouw graf zal ik nooit kennen of bezoeken. Je zult sterven op je stromatras zoals je zozeer wenste en aan de kant van de weg, aan die onbekende Afrikaanse landweg, zal een eenvoudig, schamel en armoedig houten kruis aangeven dat je eens leefde en dat je mijn hart en ziel in bezit genomen hebt en...
Toen de glorie verging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 105 Op de zevenentwintigste januari, de dag van jouw verjaardag, kwam de familie gewoonlijk bijeen in het oude huis; mijn geboortehuis. Feestelijk gebak werd bij die gelegenheid geserveerd en meestal bracht ik je een azalea met sneeuwwitte bloemen, jouw favoriete plant.
De collega's zijn jou nooit...
Toen het afscheid kwam.....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 116 Al eerder hadden we het plakkaat op de deur van je slaapkamer bevestigd: wat moest er gebeuren als het onverwachte, ongewenste en onheilspellende dat we nooit wensten, zou gebeuren?
We hadden nog vruchtenbowl, geschonken in het hoge glas, gedronken. Je had nog gevraagd hoe laat het was. "Zeven...
Heimwee naar wat was, nimmer omkeert
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Op die storm volle zondagen, dat blaadjes met een noodgang de bomen uitvliegen alsof ze haast hebben, de dag begon met regen, die inmiddels gestopt is dat dan weer wel maar het er niet aanlokkelijk op maakt om eruit te gaan, juist zo’n zondag, waarop ik niks moet, niks hoef en wel alles mag?...
"Walvis en Dolfijn"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 74 In mijn zwarte vitrinekast met de glazen deuren staat het beeldje, misschien aangeschaft op een rommelmarkt, voorstellende twee volumineuze vissen. ZIJ schonk het mij, ZIJ die nu de "verkorte" weg naar de dood in versneld tempo wenst te bewandelen en zij heeft er ongetwijfeld onze Rubensiaanse...
Mütterlein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Je portret in grijstinten staart me als het ware aan vanaf de wand alsof je mond ieder moment zou kunnen gaan bewegen in een gesprek en je woorden tot me zou kunnen richten; alsof je je handen nog een keer uit zou kunnen strekken; je blauw-dooraderde handen die mij eens hebben gestreeld....
Maar...
Vergeeft u mij, ik huil......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 55 Nog koester ik het kleine portretje in het fotolijstje van de man die daar zo vrolijk en charismatisch is afgebeeld als een dansende godheid, mijn lang verloren kameraad en wonderlijke vriend die heeft gesproken over "diepe vriendschap" en over "samen zijn" maar die mij in vertwijfeling heeft...
Als het afscheid van een mens......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Mijn mooie laptop is bezweken en is nu gedumpt op een stortplaats en ik betreur ons afscheid.
Bij gebrek aan kameraden en vriendschappen was het apparaat mijn "true companion" met haar uitgebreide en ingewikkelde capaciteiten als van een menselijk brein en voor "onze" site typte ik er mijn...
Toen jij nog je chique colberts placht te dragen.....
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 80 We waren eens collega's; jij de fotograaf, ik de journaliste en we liepen zij aan zij en lachten en huilden met elkaar. Je droeg nog je chique colberts, bonte overhemden en kleurige stropdassen....
Achter de huizen verscholen in de Anselmusstraat woonde je met je vriend, die in vertwijfeling...
De poëzie van mijn tiende levensjaar.....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 55 Met de inkt uit de inktpot die regelmatig bijgevuld werd uit de grote fles en die afgeveegd werd aan de tijdens de handwerkles vervaardigde inktlap die in het midden gesierd werd door een knoop en met de kroontjespen moet ik in mijn tiende levensjaar het gedicht genoteerd hebben dat mij nu zo'n...
Wenn mich das Leben traurig macht......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 .....en toen zei ik haar; verklaarde ik haar dat ik niet meer naar Dongen zou komen; dat ik het zelf moeilijk had en dat ik haar niets meer te geven zou hebben....Haar kale kamer had mij niets meer te zeggen, evenmin als haar onheilspellende, onverklaarbare en onachterhaalbare geestesziekte.....Ik...