205 resultaten.
Wenn mich das Leben traurig macht......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 .....en toen zei ik haar; verklaarde ik haar dat ik niet meer naar Dongen zou komen; dat ik het zelf moeilijk had en dat ik haar niets meer te geven zou hebben....Haar kale kamer had mij niets meer te zeggen, evenmin als haar onheilspellende, onverklaarbare en onachterhaalbare geestesziekte.....Ik...
Afscheid door een magische droom?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 51 Uit verre verten ben je gekomen; uit de verste verte.....
In de nacht ben je gekomen; om afscheid te nemen?
Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou.
Is het afscheid gekomen in de nacht?
Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je...
Een troostende droom in tijden van crisis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 46 De nacht valt na een van de dagen, getekend door crisisgevoelens.....
De slaap overvalt mij en in mijn droom zie ik mijn oude ouders, zo dierbaar, zo lang al niet meer te midden van de levenden...
Ach, als zij dit eens zouden hebben meegemaakt! Vader klemt een dikke sigaar tussen de lippen. We...
Avondstemming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 46 Het avondlicht van een dag in de lente voert haar grillige spel uit op de houten lijsten die mijn vensters omringen. Ik bekijk een oude foto....
Daar is tante Resi, de jonge echtgenote van oom Gerard met mij in het kleine tuintje achter mijn ouderlijk huis. Tante omarmt me beschermend en...
Voor een onvergetelijke Vader
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Vader, een dezer dagen zou je je achtennegentigste verjaardag gevierd hebben op een voor jou onhaalbare datum. Je lang-vergeten geboortejaar 1922, getekend door de economische crisis, ligt diep verzonken in de tijd, in een ver verleden.
De familie was altijd welkom op 27 januari in het oude,...
Een laatste thuis in de wereld?
hartenkreet
4.8 met 12 stemmen 80 Na een lange reis door de dorpen, langs de onheilspellende bebouwing, overspoeld door een zwak en bleek januarilicht, ben ik weer gearriveerd in het huis dat ik mijn laatste thuis in de wereld mag noemen, waar het vooroorlogse, statige en solide meubilair op me wacht, waar de staande klok uit...
Met de dood in de schoenen......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Ze zei altijd maar: "Prachtig!, Prachtig!" ten overstaan van elk willekeurig natuurverschijnsel: de herfstkleuren van de bomen, de paddenstoelen, de weelderig woekerende mossen, alsof zij geen andere woorden tot haar beschikking had; alsof de Nederlandse taal haar geen andere woorden bood. De...
Groeten uit Hoek van Holland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Die nevelige zondagochtend waren ze langs het ziekenhuis gereden en daar hadden ze hem al gedemonteerd... uit elkaar gehaald en zijn vitale delen bij anderen ondergebracht. Wat een vermomming... een uitmuntende camouflage. Maar zo waren we hem wel kwijt natuurlijk.
Een zwanenzang op de Tilburgse Kermis?
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 110 Lucinda, we zijn de lange, bochtige weg van het leven zij aan zij gegaan. Nu grijnst de dood je in het gezicht, nu je depressie ondraaglijke vormen heeft aangenomen....
Moest het uur van ons afscheid uitgerekend komen op de Tilburgse Kermis? (Eens speelde je nog "Abschied vom Klavier" voor me op...
Toen de vlaggen dramatisch wapperden....
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 52 Vanuit Restaurant "De Caroussel" te Tilburg heeft men een riant uitzicht op het voormalige Paleis van Koning Willem II waar de driekleur halfstok wapperde; elegant en fier, vrij en indrukwekkend, in confrontatie met de altijd mysterieuze, onachterhaalbare, maar eveneens zeer indrukwekkende...
Herfststemming aan de Hoflaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 49 De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen.
Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...
Afrikaanse portretten (Twee jaar na je vertrek.......)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.525 Augustus nadert: de maand van ons afscheid. Nu zend je me die portretten van die alsmaar lachende Afrikaanse jongens met wie je zo bevriend bent....
Verwacht niet dat ik de steeds groter wordende afstand nog kan overbruggen, verwacht niet dat de lusteloosheid en het ongeloof in onze...
Terugkeer van het vriendenhuis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 59 Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust...
"Tout savoir, c'est tout pardonner"(?)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 271 Liesbeth, toen je dat andere vertrek bent binnengestapt; die kamer waar de dood op je wachtte, ben ik je - tot mijn schande - niet gevolgd. Van anderen zag ik het levenseinde; jouw levenseinde zag ik niet. Jouw devies ging over de trouw - de trouw die ik je niet betoond heb(wat konden mijn...
Terug naar de Wethouderslaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Het appartementencomplex is nu verbouwd en extra beveiligd.
De gangen bieden uitzicht op een binnenplaats met frutsels en fratsels die kennelijk bedoeld zijn om een gezellige sfeer te scheppen. Eens vloeiden hier mijn onstuitbare tranen om het naderende afscheid van de allderliefsten. Het flatje...
In de tweede herfst na het afscheid....
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 57 In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen)
September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid. Foto's bereiken me nu van je bouwvallige Afrikaanse...
Buurman Herman (2/eind)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.
Terugkeer van het vriendenhuis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 63 Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust...
Aan jouw sterfbed
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Op je sterfbed vroeg je me voor te lezen uit het boek "De jongensjaren van....." en met horten en stoten en onder tranen voldeed ik aan je verzoek. Als ik haperde tijdens mijn declamatie vermaande je me tot flinkheid.
In de verwarring van de aftakeling van je brein zocht je naar pijpenstoppers...
Te midden van stenen engelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 370 Het is een koude, heldere dag in het vroege voorjaar van het jaar des heren 2018. Ik ben opnieuw de stenen, barokke heiligenbeelden gepasseerd die jouw laatste rustplaats omringen. Ik ben niet gaan zoeken tussen de monumentale, groteske en bizarre negentiende-eeuwse grafmonumenten naar je...
Frivoliteit en ontluistering,
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 518 Op de foto sta je nog zo frivool, florissant en zelfbewust. Je was vierenzestig. Je colbertjas had je over een stoel gedrapeerd; over een van de gewelfde, eikenhouten stoelen die mijn ouderlijk huis rijk was. Nu was de pensionering aangebroken.
Je aftakeling was een verschrikking. Elf maanden...
Onder ZIJN hoede......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 Jarenlang stond mijn trouwe collega aan mijn zijde: we huilden en we lachten samen en volvoerden onze werkzaamheden: ik, de journaliste, hij de fotograaf.
Het einde naderde: ZIJN einde; en ik bezocht hem in zijn stervensuur.
De ethiek is geen gemakkelijk onderzoeksobject maar Christus en...
Opnieuw naar de velden des doods/Een milde dood
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 62 Het Crematorium te Tilburg bestaat uit een samenstel van gebouwen, te weten het "Andante Café" waar je eventueel de dood kunt trachten te bezweren door een schrijfcursus, de imposante zaal "Aurora" met haar vele lichtjes waar ik mijn moeder ten grave droeg en niet te vergeten de strooivelden...
Uit de goede oude tijd
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 55 ....en dan schonk mijn moeder, de nette echtgenote van mijn vader, de keurige ambtenaar, koffie voor de collega's, die op bezoek kwamen in de kapitale vooroorlogse woning: meneer Crispijn en meneer Lommers. De sfeer was warm, hartelijk, huiselijk en gezellig. En voor altijd had ik willen blijven...
"Just Friends (?)"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 77 Na zeven jaar ben je teruggekomen en gedurende die zeven jaar had ik op je gewacht. De intercontinentale telefoonlijn was haast bezweken onder mijn emoties. Een krans, een tooi van grijze haren sierde je hoofd als een aureool en ik had een amoureus programma geïnstalleerd in het computertje tussen...
Toen wij Hem ten grave droegen.......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 63 Ik koos uit mijn garderobe voor de gelegenheid een lang, donkerbruin, gebreid vest. Samen met het grijze
haar dat mijn hoofd al gedeeltelijk overwoekerde en de rimpels in mijn gezicht die zijn als riviertjes die de vloed van mijn tranen al te vaak voortgestuwd hebben, verleende dit mijn...
Talent voor Afrika
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 44 De liefste man die ik ooit mocht kennen heeft zijn bestemming gevonden. Een machtige, krachtige "jet-airliner" heeft koers gezet naar de kust van Gambia en hem meegenomen en vandaar arriveren nu foto's in mijn laptop op overigens wonderlijke en onbegrijpelijke wijze van lachende zwarte kinderen...
Voorgoed verloren in verre verten......
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 94 Niemand zou nog kunnen ontkennen dat in jouw huis, mijn voormalige thuis, mijn twaalfjarige vriendenhuis, nu de leegte regeert, dat het mij voorgoed ontstolen is, dat de ramen nu blikkerend het daglicht weerkaatsen, dat jouw vensterbanken geen orchideeën meer herbergen.
En ik ben nog een keer...
De "diefstal" van een sprei...........
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 55 Het was een warme, wollige sprei, versierd met een symmetrisch patroon van donkerrode motieven die op regelmatige afstanden van elkaar waren aangebracht.
Onder die sprei sliepen en sluimerden we, mijn bejaarde moeder en ik; als ik bij haar was strekten we onze lichamen naast elkaar uit; haar...
De kade van het afscheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 61 Daar moet het zich afgespeeld hebben, daar waar de massieve kolos van het gebouw van de Holland-Amerika Lijn verrijst, daar waar het water tegen de kade klotste toen Rotterdam nog niet haar na-oorlogse silhouet verkregen had, maar de St.Laurenskerk in de verte niettemin haar toren verhief, zoals...