Verhalen over bedankt

Donderdag, hulpendag, de dag dat Sabine door ons huis jaagt, niks teveel vindt en je haar geen groter plezier doet als er iets anders gedaan moet worden dan de doorsnee werkjes die ze elke week al doet! Het is standaard om het bed te verschonen, te stoffen, te zuigen, de badkamer en wc te doen, net...

De laatste twee maanden van dit jaar zijn officieel ingegaan, over twee maanden zitten we in ‘21, maar nu, nee nu hebben we nog twee maanden te gaan en eerlijk gezegd heb ik de afgelopen dagen geen mensen gehoord die positief ingesteld waren voor wat betreft de Decembermaand. Lastig, zeker wel,...

Gelijk val ik maar met de deur in huis – nee dit is niet een verlaat eerbetoon aan Johan Cruijff of een hint aan Johan Derksen. Nee, aan de velen vermoedelijk onbekende Johan Mostertman, zoals hij vermoedelijk heet. Althans ik trek die conclusie naar aanleiding van het verhaal van An Terlouw, ...

Verleden week gaat mijn electrisch verstelbare stoel niet meer omhoog wat het beengedeelte betreft. Nog mazzel dat dit niet gebeurde terwijl ik erin zat, want ik zeg je: het is dan verdomde moeilijk om eruit te komen, vooropgesteld dat je dit lukt. De rugleuning deed het nog wel, maar ja, die had...

Het was lekker warm weer. Kenau Alie was een dag naar haar zuster in Assen. Ze zeggen dat ouderen meer moeten bewegen, dus besloot ik te gaan fietsen. Al gauw kwam ik op een smalle weg op het mooie vlakke land. Heerlijk rustig was het daar. Op de weilanden graasden de koeien en de lammetjes...

Blij worden van een schouderklopje (niet te hard dan natuurlijk) een glimlach op je gezicht toveren bij het krijgen van een simpel complimentje. Thats me, oftewel dat ben ik, kom ik glansrijk en eerlijk voor uit. Je bent nooit te oud voor bovenstaande argumenten zeker niet als ze ook nog positief...

Mijn allereerste uitgever was ooit mijn kloostervriend Mathieu W., die in de abdij van Egmond-Binnen ineens zeer bevlogen raakte en mijn toenmalige gedichten kopieerde en tot een bundel samenstelde, met op de cover een zeemeeuw en met nietjes bij elkaar gehouden. Ik bewaar dit enige exemplaar nog...

Het rare is, dat: als iemand dood gaat er vaak dan pas gesproken wordt over hoe de persoon was, in elkaar stak, alle goede dingen worden opgedreund want tja, niet voor niks wordt er gezegd "over de doden niks dan goeds" en daar zit hem nou net de kneep. Over de doden niks dan goeds, maar...

In 1974 had ik een kamer bij een Indische mevrouw, een mooie slanke dame. Haar man had ze verloren bij de Birma spoorlijn, die door de gevangenen van de Japanners aangelegd moest worden. Bij haar had ik een goed leven. Mijn kamer was mooi gemeubileerd en op het balkon had ik uitzicht op een park...

Het was zondagmorgen in april, het regende en een koude noordelijke wind zorgde, dat het buiten niet aangenaam was. Wouter zat achter de geraniums en rookte een pijp. Mien kwam met de koffie binnen, en zei: ''Heerlijk, die lucht van je pijp, ouwe'', en ze ging tegenover hem zitten en stak...

De telefoon rinkelde en Mien nam de hoorn, en zei: ''Met mevrouw Jansen.'' ''Goedemorgen mevrouw, ik ben Rutger, een student, en probeer al de hele morgen mijzelf uit te nodigen bij iemand te eten, maar overal louloene, ze vinden het maar brutaal.'' ''Nou, gewoon vind ik het niet,...

“Wil je een tv”; vroeg de jongeman aan zijn tante, “hij is nog maar 5 jaar oud en is 100 herz en heeft een mooi groot scherm”. “Nu ja, ik weet het niet hoor”; zei ze, “de mijne doet het nog goed. Ik heb hem al tien jaar en hij is erg duur geweest. Ik heb ook 100 herz, ik nam hem...

Vanavond slofte een oude man de overvolle bar binnen en hees zich op een lege kruk. Zichtbaar verkleumd van de ijzige kou zat hij zich even snel te verlekkeren aan het talrijke vrouwelijk schoon en wenkte me op een vriendelijke manier. “Mag ik wel een heldere?” vroeg hij met een meer dan...

En zo zit ik hier met mijn beste vriend. Hij die zich bij mij kan uithuilen. Hij die mij een sterke schouder bied waar ik dan weer op uithuilen kan. Na gemiste kansen. Na het doen van stomme dingen. Stomme dingen die men doet waaruit dan vervolgens gevoelens naar buiten komen die niet kunnen. Omdat...

Gisteren staat er ineens een buurvrouw voor mijn deur, ding-dong ik doe open. Dit buurtje - iets jonger dan ik - vraagt ineens aan mij of ik grote handen heb. Moet ik toegeven dat ik flinke kolenschoppen onder aan mijn armen heb zitten en verbaasd hou ik mijn handen omhoog. Ineens geeft zij mij...

Zij zou het nooit goedvinden, als zij wist dat ik nu bezig ben te proberen haar eens op een voetstuk te plaatsen. Mijn moeder, die mij vanaf mijn vierde levensjaar onder haar beschermende hoede heeft genomen, toen vader hertrouwde. Ze kreeg mij als het ware als een extra huwelijkscadeau erbij....

Zwart was de nacht terwijl ik dolende reed over de zandweg, op zoek naar mijn logeeradres. Een vreemde omgeving van bomen en struiken, kuilen en grote stenen, van wegvluchtende konijntjes gevangen tussen het licht van de koplampen en lichtgevende ogen vanuit het struikgewas in de berm rechts van...

Zachtjes, zonder je te storen, heb ik me uit bed laten glijden. Mijn slippers weet ik blindelings te vinden en het schroefje aan de muur waar mijn ochtendjas hangt bereik ik met een grote stap naar rechts. Ik kon de verleiding bijna niet weerstaan om je heel zachtjes een kus in je hals te geven,...

Weet u, zoals Toulouse-Lautrec afficheerde, zo zou ik willen kunnen schrijven, iedereen op de hak nemen en toch gewaardeerd worden. Wein, weib und gesang met de Franse slag, Henri zwiert nog immer rond in mijn hoofd omdat ik zijn stijl erg graag mag, ik zou hem een Friesche kopstoot willen...

Vandaag krijgt hij geen toetje. Helemaal geen extraatje trouwens. Komt allemaal door die aardige mevrouw van het kledingwinkeltje om de hoek. "Kom laat ik eens binnenlopen", dacht ik. "Ik heb niks nodig, ik kijk alleen even". Volgens mij klinkt het gedecideerd genoeg. Logisch dat ze dat...

Een zeer dierbare vakbroeder heeft het voorlichtersvak de rug toegekeerd. Dat is ook niet zo verwonderlijk: ons ambacht is ernstig aan erosie onderhevig. De tijd, dat het écht wat voorstelde als je op de televisie kwam ligt ver achter ons. Een Londense taxichauffeur heeft aangetoond dat...

Niets van wat men creëert is helemaal af, geslaagd of definitief. Niets is helemaal mislukt, onvolmaakt of foutief. In alles, wat men willens en wetens en dus bewust doet heeft men op een zeker moment een keuze uit meerdere mogelijkheden gemaakt of kunnen maken. Zo is het ook mij vergaan toen...

Beste mevrouw de makelaar, Ik wilde u bij deze ontzettend bedanken voor alle moeite die u heeft genomen om onze open-huis-dag tot een succes te maken. Ruim van tevoren heeft u ons netjes vijf infomapjes voor de bezoekers toegezonden. Dat u ons eerst de onjuiste heeft toegezonden, hebben we u...

Ik zoek vaak de rand op van het betamelijke, ook in reacties op inzendingen, ik word dus vaak niet in dank afgenomen, sterker nog, de onbekende redacteur/-trice blokkeert/negeert mij, heeft geen zin in deze lange zin, mij rest uiteraard alleen nog maar een vette punt. Vervolgens zie ik, mij...

Een dag uit mijn schrijversdagboek 28-10-2005 Na het lezen van de dagboekbijdrage van Pp op de Belgische site 't schrijvertje begon het denken over het onderwerp van deze dag. Dat is een raar fenomeen. De woorden blijven hangen en zoeken een eigen weg. ‘Ik kan niet schrijven zoals jij...

Beste inzenders, Het was op weg van Texel naar Twente, ergens op de Afsluitdijk. De radio aan. Een intervieuw met een man, die ik wel van naam kende, en ik wist ook wel dat hij het inmiddels ver geschopt had, maar zijn stem had ik nooit eerder gehoord. Hij leek me wel sympathiek. Had gevoel...

Laten we naar het strand gaan, om te zoenen en te knuffelen (knuf-fel-en, heb het zelfs herhaald, zoals ik altijd en alleen bij uitstek de woorden herhaal waaraan ook ik bij voorbaat een hekel heb). Alsof je in deze tijd nog moet onderhandelen om een belegen tong in je keelgat te krijgen, mind you,...

Vanaf de straat zie ik je zitten, glurend achter horizontale strepen op 2 hoog, door sanseveria’s omgeven. Mijn ogen vangen je blik, een lach komt op je gezicht. Voor ik de deur van de galerij bereikt heb, opent je brede lach mijn hart. Jij, boezemvriendin van mijn schone mama. De zondag...