Verhalen over natuur

Als ik van Amsterdam naar Lelystad rijd, mag ik graag de weg langs het Markermeer nemen. Rust, ruimte, water en wolken. Na die overvolle snelwegen is dat een ware verademing. Wat heerlijk, dat zo'n plek in ons overvolle landje nog bestaat. Bij zo'n tochtje over de dijk stuit ik regelmatig op...

Langzaam word ik wakker met het gevoel dat ik heel lang heb geslapen. Geleidelijk gaan mijn ogen open. Het is nog donker. Ik geeuw uitgebreid en wil me lekker uitrekken, maar ik krijg mijn armen niet omhoog. Wat raar, ik kan ze niet bewegen. Ik kronkel met mijn lichaam en voel hoe ik aan alle...

In een mooi groot huis, met een tuin die wel eens stadspark leek, woonde helemaal alleen een erg rijke man. 's Avonds liep hij vaak heen en weer tussen de bomen en struiken van zijn tuin. Dan dacht hij erover na waar en hoe hij de volgende dag zou gaan jagen. Ja, want de jacht was wel hetgeen deze...

Mijn natuurvriend had voor zijn verjaardag een boek over dierensporen gekregen. Tijdens onze avondwandeling door de duinen zochten we naarstig naar sporen van teengangers en zevenhoevigen. We vonden sporen van het wrattenzwijn, de gnoe en het Pater Davidshert en wilden voldaan weer op huis aan...

Het is bijna gedaan met de herfst en ik ben er dit jaar nog niet één zondag naartoe gegaan. Naar zo'n bos. Te nat, te koud, te winderig, te Buitenhof en badjas. Maar nu moet ik er nodig heen, geen tijd meer te verliezen. Straks staan de eerste ijsmeesters alweer met een Black en Dekker in de...

Nadat ik eindelijk wat tijd heb gevonden om de DVD van 'In Tranzit' geheel te bekijken, ben ik in een zeer ontroerde stemming over deze geniale, hartverwarmende film. Ik heb geen zin om te koken, dus haal ik een Superbram bij Bram Ladage met een bekertje pindasaus. Die gebakken frietjes peuzel ik...

Ik zag de bolle ronding van de maan oplichten in de donkere nacht, zoals ik dat merkwaardige voorwerp al zo vaak heb gezien, altijd met een zekere argwaan en onrust tot diep in mijn lijf. Ik fietste extra hard door, om mij zo snel mogelijk te verschansen in mijn woning. Ik deed snel de gordijnen...

Ze sluit de poort van hun tuin en fietst de hoek om, de stemmen van T. en M. verstommen. Het is rond half acht en ze slaat linksaf het fietspad op. Haar oog valt op de glinsterend groene bomen aan de overkant van de Waterbies. Het geeft haar een geruststellend gevoel, ze weet niet waarom. ...

In de milde zomeravond vertoont een goudgele waterboog zich boven de vijver aan de druk bereden weg, terwijl achter donker lover vriendelijke lichtjes zijn te zien. Dat is de glans van vele elfenogen. Die welwillende luchtwezentjes zijn goed verborgen door het zoele duister. Maar hun nodende blik...

Op een frisse lenteavond stapte de oude wijsgeer in een grote moeraspoel en waadde voort. "Alle speurende en vorsende gedachten in mijn hoofd strijden met elkaar," dacht de man. "Een grote warboel! Waar moet ik nu nog aan denken? Hier in het koele water komen mijn huid en hoofd tot rust."...

Is dit lente of niet? Zo zag het eruit aan het begin van het park waar ik op de eerste zonnige zondag aan het eind van mijn fietstochtje terecht kwam. Ik leg de nadruk op tóchtje want men moet de zaken bij de start van het seizoen niet overdrijven. Er komen nog meer dagen. Bovendien berijd ik...

Het eiken- en beukenbos was vol geritsel en zomergeuren. Lichtvlekken van de heldere maannacht gaven glans aan heel wat bomen. Wout, de oude landloper, sjokte tussen de hoge stammen door. "Ik ga maar weer eens in die verlaten houten hut bij het bosmeertje slapen," dacht de moede man. "Lang...

Abrupt stopt het pad. In de diepte vervolgt de route. Ter overbrugging hangt een ladder aan de rotswand. Het schrikt af en lokt tegelijk. Ik besluit tot pauze. Eten, drinken en bezinken, terug- of doorgaan. Trede voor trede daal ik af. Beneden aangekomen kan ik de markering terugvinden op grote...

De walvisrug steekt boven het water uit. Een gladde glooiende helling. Glimmend van water, dat er met de regelmaat van de golven overheen spoelt. Hij lokt en roept. Er naar toe, dat wil ik. De broekspijpen omhoog gerold, waad ik door het voorste meertje. Halverwege blijkt één stap plots erg...

Breskens, 23 Maart 2008. Het was zondagmiddag en tevens eerste Paasdag. Het sneeuwde. Grote dikke sneeuwvlokken dwarrelden gestaag neer op lentegroene struiken en felgele paaslelies. Ze hadden het voorspeld en het was ervan gekomen! Sneeuw met Pasen! Niet alleen op eerste Paasdag, maar meteen al op...

Hier loop ik dan. Tegen de ijskoude striemende wind in. Het is als heeft de atmosfeer de oostenwind geschapen om de mens te laten zien, nee te laten voelen wie de baas is. Die droge ijskoude oosten wind welke je longen tart. Zelfs het ademen doet pijn. Ik loop over de landweg die her en der...

Over bomen en struiken, over alles wat er maar in een woud voor kan komen. Vooral veel magie. Op een dag fietste ik een stuk buiten Antwerpen toen ik ineens oeroude bomen zag staan. Vervuld van hun grootte en vorm zette ik mijn fiets neer en wandelde dat ongeloofwaardige bos in. Rondom mij...

Wonderen zouden ze echt bestaan? Wie gelooft er nu nog in wonderen. Ik als ik zo vrij mag zijn. In de herfst zoek ik naar paddestoelen enkel en alleen omdat ik anders niet meer in kabouters kan geloven. Anders is het met de wonderen gedaan. Wonderen hebben altijd al bestaan. Waar komen...

Het is stil om mij heen. Een stilte die ik als blij ervaar, die bij dit moment past. Soms zou ik de stilte willen omhelzen, op een ander tijdstip duw ik het weg. Het begin van het jaar groeit mee met mijn gevoel. Ik zie groen om mij heen, hoor de lammetjes in de schaapskooi. Ik loop nu naar...

Het is al laat. Te, vindt Woemi, die daarom verwijtend haar mond houdt. Als we niet uitkijken missen we nog de jongen. Is ie al op weg naar zijn vader. Dan zwaait er pas echt wat voor me, ik weet het. ‘Jij ook altijd met je lusjes’. Het is niet de eerste, en zal ook niet de laatste keer zijn....

De stilte om mij heen gaf me een rustig gevoel van binnen. De wereld was alleen voor mij. De voetstappen van niemand gaven de golven uit de zee de macht om het leven uit te wissen. Het water op het nieuwe strand en het vroege zonlicht blinkend op het zilte zand. Dit waren de aantrekkelijke...

Het is onvoorstelbaar, hoe groot de keuze over het onderwerp ''maan'' op het internet is. Men vindt er duizenden titels van boeken en artikels met aan de maan gerelateerde wetenschappelijke, religieuze, muzikale, literaire en algemene beschrijvingen. Daarbij heeft men weer de keuze uit exacte,...

De wind loeit van woede en ergenis. Ze is woedend en voelt zich bedrogen. De zon heeft zich van teleurstelling verscholen achter de opgefokte donkergrijze wolken. De hemel is van blauw naar lichtgrijzig gegaan. De wolken spuwen al hun ergenissen richting moeder aarde. Vorige week nog waren ze...

Een paar dagen geleden viel het me op. In een van de hoge bomen achter de tuin had zich een maretakachtige uitwas genesteld. Het raadsel werd gisteren opgelost: het gaat om een eksternest in aanbouw. IJverig vlogen de vogels af en aan met takjes in de bek. Soms was er maar een, en dan hield die...

In de tijd waarin we nu leven, met veel ongemakken, ergernis, stress, tegenslagen, ziekte met een soms lange lijdensweg van onze dierbaren, is de dood misschien het meest ingrijpend. Niets nieuws onder de zon, want dat laatste doet zich als natuurwet al sinds mensenheugenis voor. Zo heeft een ieder...

Hoeveel keer liep ik al langs het strand? En elke keer ontdek ik iets nieuws, het gat dat werd gemaakt in de zeewering bij Bergen aan zee. De doorgang naar de Parnassia vallei. Een schitterend natuurgebied. Egmond aan zee, het strand waar mijn broer zo graag kwam. We wandelden naast elkaar of...

De blanke toppen gloeien nog na, het duin glooit mij zachtjes, doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt,...

Het is al laat op de avond, een klamme stilte hoogzomert mij met een koude pils naar het balkon, de lucht richting Noordzee glanst nog even na, ik plof neer op mijn 5-standen stoel, wat een rust. De buren houden het, de een na de ander, voor gezien en doven hun lichten, zwichten voor de slaap,...

Slierten nevel drijven traag over het water. Een vroege hengelaar werpt zijn lijn uit. Het schemert en reeds is heel ijl in de verte klokgelui te horen. Dichterbij klinkt de roep van de koekoek. De visser glimlacht en geniet van de magie van de barenswee van een nieuwe dag. Voor de koekoek is...

"Deze dag hebben we ook nog in het grijs, mevrouw. We laten de zon dan achterwege, maar we geven de wolken een chique randje zwart. Draperen een wazige voile over de velden. Een grauwsluier, zegt u? Nou nee hoor, het is maar hoe u het bekijkt! We onttrekken wat kleur aan het schreeuwerig...