"Een witte man stemt niet op GroenLinks"
dagcolumn
4.0 met 3 stemmen 
71 De tijden zijn spannend. Elke verkiezing is volgens veel politici de belangrijkste verkiezing ooit, maar dat heb ik maar één keer overtuigend gevonden. Na de eerste keer dacht ik, ach, en de volgende ook, zeker. Maar politiek wordt wel steeds spannender. Politiek gaat nu over het behoud van democratie of, zoals Robert Dahl zij, de democratische polyarchie. Het gaat nu om het behoud van een balans, het behoud van vrijheden. Ik schrijf nu een boek dat verboden gaat worden als Geert W. aan de…
Versnelde mindfulness
column
4.2 met 11 stemmen 124 Het gebeurde op een onbewaakt moment. Want wat voor leven leid je als je altijd maar op je hoede bent? Ik liep met grote stappen omhoog op de roltrap, op Amsterdam CS.
Ik vind het eigenaardig als mensen massaal stilstaan op een roltrap. Vooral op een station waar iedereen haast heeft. Tenzij je slecht ter been bent, ga dan op z’n minst rechts staan. Als je je trein wil halen en je blijft lopen op een roltrap, dan haal je 'm ook. Anders sta je je tijd te verdoen.
De roltrap schokte even,…
West Bank
beschouwing
4.5 met 2 stemmen 34 Nadat woonlaag op woonlaag vernietigd is, kost het allicht moeite in de steenwoestenij stoffelijke resten terug te vinden. Je kunt niet verwachten dat de lichamen intact en gelabeld in het mortuarium klaarliggen voor transport.
Dat lijkt zelfs van de kant van Hamas een plausibele verklaring voor het niet meteen over kunnen dragen van de lichamen van de gijzelaars overeenkomstig de onder zelfbewieroking door Trump in elkaar gestoken afspraak.
Maar toch is een en ander voor Israël reden te…
Tilburg te water, ofwel; De Schepenparade (Piushaven 1 augustus 2009)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 12 Het licht was al dat van september boven de haven en boven de kade waaraan op die dag vele schepen zouden aanmeren; schepen met kloeke, fiere namen als "Papillon" en "Terra Nova" en met veelzeggende namen als "Dankbaarheid" en "Vertrouwen"; schepen die aanvankelijk in een optocht aan kwamen varen over het zwarte, spiegelende water; bont gelakte schepen in de kleuren rood, groen, zwart en blauw; schepen met masten en bagage; met gouden scheepsbellen en zelfs een schip met een ouderwetse…
autobiografie
4.5 met 2 stemmen 57 “ Lieve Bjarne
Je brief heeft mijn hart in duizend stukken gebroken en ik kan het scherm nauwelijks meer zien door mijn wazige zicht. Alsjeblieft, ik smeek je, lees mijn woorden en geloof me, want elk ervan barst uit de diepten van mijn ziel.
Allereerst, mijn liefste, je hebt me op de meest pijnlijke manier verkeerd begrepen. Het was niet mijn bedoeling om je om geld te vragen. Dat zou ik je nooit, nooit aandoen. Ik weet van je situatie. Ik weet dat je financiële problemen hebt en ik begrijp…
Teleurstellingen des levens
verhaal
3.8 met 5 stemmen 81 Veel dingen zijn vanzelfsprekend bij ons, of bij mij in elk geval, hele gewone zaken die je als ‘ dagelijks ‘ kunt bestempelen? Ze zijn ingebakken, mee gegroeid in ons bestaan en zo zou het dus eigenlijk altijd moeten en behoren te gaan, ehhh dacht ik dan!
Kijk, er zijn hier zoals in talloze gezinnen, regels, gewone gangbare regels die elk gezin kent- en herkent, de meesten dan toch!
Er hoeft hier geen U gezegd te worden, maar dat is dan zo’n beetje het enige wat niet hoeft want voor de…
Protesten tegen het beleid van Trump in de VS
bewering
4.0 met 1 stemmen 21 Dat er gisteren in de VS op 2600 locaties protesten werden gehouden tegen het autoritaire en onnavolgbare en ondoordachte en onrechtvaardige beleid van Trump en zijn handlangers geeft de wereldburger moed dat er toch een kans is dat de (toch al beperkte) democratie in Amerika stand houdt.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
