Rem
dagcolumn
4.7 met 3 stemmen 
22 Ik ben deze week even heel erg van mezelf geschrokken. Heeft u dat ook wel eens, dat je iets denkt dat je eigenlijk niet mag denken? Ik had dat even toen ik hoorde dat Oekraïne bereid bleek te zijn het 28-puntenplan van Trump in overweging te nemen. Ik dacht namelijk op dat moment: “Nee, het zal toch niet waar zijn, straks gaan ze nog akkoord ook en dan krijgt die lul van een Trump weer de credits voor een pseudovredesoplossing en misschien zelfs wel de door hem zo begeerde Nobelprijs. Dat…
Surprise-stress
column
3.5 met 2 stemmen 60 "Ik vond de les saai, dus ik liet een okselscheetje." Zoon zegt het terloops, terwijl hij zijn patatjes één voor één door de fritessaus haalt.
"Juf Jolanda stuurde me de klas uit."
Een grote klodder belandt op zijn shirt. Zwijgend geef ik hem een servet, wijzend op de vlek.…
De blonde schoonheid met de suïcidale binnenkant
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 (voor Claude France (1893 - 1928))
Jij bent geboren als Jane Joséphine Anna Françoise Wittig op 9 maart 1893 in de havenstad Emden in het Duitse Rijk. Jouw vader was een Duitse tandarts en jij had een Franse moeder. Jij bent in Zwitserland opgegroeid en jij bent op zeer jonge leeftijd met jouw ouders naar Parijs verhuisd, waar jij jouw studie vervolgde. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd jouw vader als Duits staatsburger gearresteerd en gevangengezet. Voorts werd hij naar Duitsland…
De droom van een architect?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Het honderdjarige park moet aan haar zoom een nieuwe, kolossale villa verwelkomen Maar deze villa is in feite een restaurant met het uiterlijk van een gigantisch, uitvergroot herenhuis met vele vierkante ramen op haar twee verdiepingen en een kolossaal loodgrijs puntdak van leistenen waaronder zich een mysterieuze zolder schuilhoudt
Als kinderen knutselden wij hele steden in elkaar uit kartonnen bouwplaten of uit legostenen. Het moet dan ook de jongensdroom van een mij onbekende architect zijn…
autobiografie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 De herfst van 2007 was over het algemeen iets koeler dan normaal in september en oktober, maar november was juist zachter dan gemiddeld.
In de herfst van het jaar 2007 vertelde Violette in het buurthuis Amsterdam dat ze last had van een writer’s block.
Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis. Violette maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door familieleden en de persoonlijke situatie…
De schedel van Sint Jeroen
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Op het landgoed Calorama aan de Gooweg 21 in Noordwijk woont tegenwoordig graaf Diederik Hacfort, die als beeldhouwer succesvol aan de weg timmert. Hij medefinanciert in Noordwijk en omgeving de talloze beelden en sculpturen. De meeste van zijn eigen beeldhouwwerken staan op zijn landgoed te pronken en kunnen tegen een flink bedrag worden gekocht. Daar zitten heel wat vrouwelijke naakten tussen, het favoriete onderwerp van graaf Diederik. Hij maakt ze soms zo mooi, dat hij er maar nauwelijks…
Israël houdt niet op met moorden
bewering
5.0 met 6 stemmen 85 Israël doodt 20 Gazanen bij luchtaanvallen op Gaza-stad.
Waarom is genoeg doden niet genoeg, moordenaars in de Israëlische regering?
Ik weet zeker dat als een ander land 20 Nederlanders zou doodschieten, onze verontwaardiging en de verontwaardiging van bondgenoten gigantisch zou zijn.
Nu lijken we deze brute moordpartijen gelaten te aanvaarden zoals we regen, sneeuw en onweer aanvaarden: we kunnen er toch niets aan doen. We moeten ermee leren leven...
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
