Alle inzendingen over 969-Beweging

Het is zaterdag en we gaan naar de markt. Links ruik ik vis. Een enorme man met behaarde armen houdt met moeite een glibberige haring met veel uitjes in zijn grote knuisten. Mond open en….hap. Hiervan nog een keer een herhaling en weg visje. Rechts van mij ruik ik kip. Druipend in zijn...

Met een terloopse beweging tik ik de sliert verdorde bladeren van mijn hordeur. Het volgende moment realiseer ik me dat dit niet logisch is. Verdorde bladeren midden in de zomer. Noch de plaats, in het midden van het gaas. Op het plankier van mijn balkon ligt een slak. Samen met een pluk...

De T'ai-Chi-lerares was ongetwijfeld vervuld van de beste bedoelingen maar ik kon nooit begrijpen wat ik moest doen als ik mijn behasluiting in een flukse horizontale draai vijfenveertig graden moest verplaatsen in de ruimte of als ik mijn linkerpols in mijn verbeelding moest omwikkelen met...

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare...

Het is me een compleet raadsel waarom het Nederlandse publiek - dat normaal gesproken nogal chauvinistisch reageert - amper in beweging komt nu onze landgenoot Jean-Julien Rojer de finale herendubbel bij de UD Open heeft gewonnen. Wat een succesvol sportsman is die Jean-Julien!

Zet die Sven Kramer in een Friese staartklok, geef er geen slinger aan maar wind 'm aan z'n veertje op - hij moet vrij kunnen bewegen en toch rechtop blijven staan. Voordelen: de man is de stress kwijt slagen over te slaan en wij weten in een oogopslag hoe laat 't is.

De eend zwom in de loop van een dag heel wat af in de vijver van het park. Alle hoeken en gaten waren haar bekend. Ze beschouwde deze vlek water dan ook als haar domein. Hier speelde het leven zich af. Rond de vijver stonden een paar laaghangende treurwilgen. Weerspiegeld in het water, daar waar...

''Zeg Wim, weet jij misschien of het waar is, dat teveel alcohol dronkenschap veroorzaakt.'' ''Dat zeggen ze wel, maar er zijn verschillende soorten van dronkenschap, beste vriend.'' ''Kom, we nemen er nog één'', zei Wouter. ''De fles is nu half leeg, Wim.'' ''Dat is...

Ik doorkruiste stomtoevallig het stadje, zou het wellicht niet eens herkend hebben. Eigen schuld dat ik er terechtkwam; ik was met een vriend, ook een bezield collectioneur, nog even langs Peters geweest. Een goed oog voor porselein heeft Peters, en dit Loosdrechtse porselein... maar leg dat maar...

Als organizer kom ik veel mensen tegen die moeite hebben om te beginnen met opruimen. Juist die start is vaak lastig. Het is de wet van de traagheid: dat wat niet beweegt is moeilijk in beweging te krijgen, als je eenmaal in beweging bent gekomen is dat makkelijker voort te zetten. Dat geldt...

Een zomeravond neigt ten einde Een lichte bries zet het geboomte aan mijn venster in beweging De donder rommelt in de verte Vandaag ben ik achtenzestig jaar oud geworden De levensavond breekt aan maar het leven is rijk geweest rijk door leed en loutering Ik ben een kind van het warmste...

In het Nederland van weleer deed men een week met een preek. Men luisterde vaak aandachtig, dacht er nog eens over na en kwam er nog eens op terug. Verder werkte men hard, en zorgde men voor zijn gezin. Een schril contrast met de hedendaagse cultuur, waar men in handen is geraakt van de...

Ineens subsidieerde ik volgens het journaal Vitesse. Een mogelijkheid waar deze mens nooit bij stil had gestaan. Voetbalclub uit Arnhem. Van bikkelbacks die Willy Dullens (beter dan Cruijff) voor altijd in elkaar trapten. Aandachttrekkend met Karel Aalbers die Arnhem een topclub zou verschaffen....

Ik heb altijd vakantie en ik geniet nooit vakantie! Een uitspraak van een drukke geest, die zich ernstig sterk betrokken voelt bij al wat gaande is in de wereld. Dichtbij en vlakbij om mij heen richt ik me op aanschouwen, beschouwen en ook op iedere beweging die mij iets aanduidt. Ik ben altijd...

De stille en eenzame mens die niet vraagt of roept, zal álle wenselijke en waardige energie van mij ontvangen, die in al haar schone zuiverheid in dit heelal bestaat! De kwetsbare, eenvoudige mens ontroert mij diep en doet mij sterk bewegen èn ontwikkelen! Ik leef voor minderheidsgroeperingen...

(voor Gloria Maria Milagrosa Fajardo Garcia de Estefan (1 september 1957)) Je bent geboren in Havana, Cuba. Je vader heet Jose en je moeder Gloria. Je hebt een jongere zus. Je opa Leonardo Garcia verhuisde ooit van Pola de Siero (Spanje) naar Cuba en zijn vrouw was afkomstig uit Logroño...

Zomaar een oproep in de krant: vrijwilligers gezocht voor zwerfvuilactie! Op een regenachtige zaterdagochtend ga ik met een handjevol fanatiekelingen op pad. Ik val van de ene verbazing in de andere. Ik schrijf er een stuk over. Het haalt de voorpagina van Zevenaar Post. Leefklimaat Zevenaar...

Op 29 november 2022 was ik getuige van de voorstelling 'Silenzio' door het dansgezelschap LeineRoebana. Joseph Beuys' kijk op de verhouding tussen mens en natuur diende als inspiratie voor dit kunstwerk. Het concept en de choreografie is in handen van Andrea Leine en Harijono Roebana. Hun...

Nu de wind de bomen aan mijn venster in beweging zet en de blaadjes weer vallen, heb ik eindelijk het kaartje verstuurd waarop ik al zo lang geleden je Afrikaanse adres had genoteerd. Het kaartje toont een welige weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in...

Ik heb mezelf leren lopen in het donker. Als overlevingsmechanisme sloop ik stil, zonder énige vorm van beweging kenbaar te maken. Enkel in het uiterste geval kon en kan ik zeer snel handelen. Dit is een natuurlijke wijze van leven geworden, overdag, die ik dagdagelijks toepas. Ik ben er goed...

Een lichte verkleuring vertoont zich nu aan het geboomte aan mijn venster. De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het...

De wereld schudt op haar grondvesten nu de vierde feministische golf als een tsunami van misbruikbekentenissen over haar heen spoelt, waarbij alle conservatieve weerstand van het patriarchaat niet zal wegnemen dat deze beweging een nieuwe mores leert over de seksuele vrijheid van de mens, die door...

Het aroma van chips, zweetvoeten en zoete medicinale drank hangt als een warme deken in de kamer. Gemiddeld een meter vijfentachtig, hangend, boerend, zappend, een hand in de broekzak en commentaar gevend hebben ze bezit genomen van de zithoek inclusief kijkkast. Motto van vandaag: je mega, giga...

Quo vadimus? Waarheen zijn wij onderweg? Op een dag breekt het besef helder en klaar tot je door: de mensheid is op het ruimteschip aarde bezig aan een vele generaties omspannende reis door ruimte en tijd. Het vertrekpunt ligt in een ver en ongekend verleden, de bestemming in een verre en...

Sport is een merkwaardig verschijnsel. Sport op tv is dat zeker. De essentie van sport is bewegen, al zal het competitie-element ook wel een rol spelen. Ik sport om te bewegen. Om me beter te voelen. En soms om beter te spelen dan de tegenpartij. Sommigen noemen dat spelen om te winnen. Winnen en...

Tsjee, moeilijk hoor, een stukkie schrijven. Ruim- danwel engdenkend, moet dat deftig of hoogdravend ? Als ik beweer dat Avon en Litera zusjes zijn van Regilio, neem ik dan heel ruim een loopje met u ? Afsluitend verneem ik dat de besneden mens zeer in z'n nopjes is met de fiets met verlaagde...

Als ik vroeg in de avond terug naar huis reed van mijn vorige werk, luisterde ik graag op de autoradio naar het programma van Petra Possel, Frénk van der Linden en Jellie Brouwer. Dat was - en is nog altijd - interessant. Kunststof heet 't. Bijna altijd gaan de gesprekken -met door de...

Veel vroom denken en redetwisten kan leiden tot kleinzielig en enghartig denken. In de geestelijke wereld staat Nederland dan ook bij uitstek bekend als het land van verdeelde groepjes en afgescheiden bewegingen. Wat kunnen deze geestdriftige groeperingen elkaar ook over de hekel halen en...

Voor mijn ogen verschijnen sterren. Het scherm vol cijfertjes verandert in een zee van kristallen met vele hoeken,het lijkt een bewegend kubistisch schilderij. De gezichten van mijn collega’s missen een oog of een mond. Het vermoeden dat Picasso ook last had van aura’s is terecht. Mijn vingers...

Je portret in grijstinten staart me als het ware aan vanaf de wand alsof je mond ieder moment zou kunnen gaan bewegen in een gesprek en je woorden tot me zou kunnen richten; alsof je je handen nog een keer uit zou kunnen strekken; je blauw-dooraderde handen die mij eens hebben gestreeld.... Maar...