Alle inzendingen over Ouddorp-aan-Zee

Ik ben er zeker twee keer iets van twee weken geweest. Ik weet alleen de volgorde niet meer. Ik vermoed dat de eerste keer met mijn ouders en jongste broer Gustaaf was. We mochten in het huis van de koster verblijven, terwijl mijn vader ter vergoeding daar voor preekte. Een prima deal. In de...

Ik heb wat met Ouddorp in Zeeland, ik heb er het een en ander beleefd toen ik volop wakker was. Allereerst zijn we er ooit als gezin op vakantie geweest, dat gebeurde heel slim, mijn vader preekte er dan in ruil voor overnachting in het huis van de koster. Hij preekte dan niet alleen in Ouddorp,...

...De film heb ik eens voor de helft bekeken in Ouddorp-aan-zee. Een vriend uit die tijd sloot toen perfect bij mij aan. In de pauze gingen we naar de zee, een groep bandeloze en grenzeloze jongeren achter ons latend. We zwommen in een fluorescerende zee, alsof we de Elyseese Velden tegemoet...

Met vijf andere jongeren werkte ik twee weken op een camping in Ouddorp aan Zee. We waren met drie heren en drie dames. We werden geacht om in een grote tent de kinderen te vermaken met christelijke liederen en leuke spelletjes. We zaten dan samen met de kinderen in een grote kring, terwijl één...

Eva Jinek, vrijdagavond 5 juni 2015. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar Monique Samuel schuift weer aan in een veelbekeken talkshow. Haar haar is als van een jongeman geknipt en ze probeert in haar fysieke houding wat boers over te komen. Eva kondigt alvast aan dat Monique heeft...

De blanke toppen gloeien nog na, het duin glooit mij zachtjes, doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt,...

Als een zwerm zeemeeuwen ronddartelt bij de boeg dan weet ik dat ik weer thuiskom. Als ik een mooie vrouw betraand op de wal schichtig zie zwaaien dan weet ik het zeker. Als de scheepshoorn ons vertelt dat zij de mensen aan de wal groet is het helemaal zeker. Thuis wacht op ons. Voorbij de...

Ik was alleen en zij waren met honderd plotseling zag ik er duizenden, het leek gisteren dat we hetzelfde dachten. en nu zijn ze mijn vijanden? landgenoten van De zee mij…ik wèèt het, ze ruiken mij alsof ze speurhonden zijn. ze zien met de scherpe blik van de adelaar. en ik ren, al...

Wij liepen, een beetje verloren, langs de vloedlijn. Glorend daglicht gleed warmlentend in mijn hand in jouw hand, de golven gingen kopje onder. Wij liepen verder dan het land, verder dan het strand, wij hadden alle tijd. Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.

Na inmiddels al weer één jaar en negen maanden in onze knusse gemeente op Goeree-Overflakkee wonend leren wij nog bijna elke dag meer de gewoonten, leefwijze en gezegden van de oorspronkelijke bewoners kennen. Een groot aantal personen en vooral die van de jongere generatie praat gewoon...

Geen In de nacht heb ik getracht je zinnen te verbinden met die van mij. Als vlinders liet ik ze binnen, alleen het koppelwoord kon ik niet vinden. Je vlinders bleven vreemdelingen maar hun donkere geuren gaven onbekende kleuren op mijn wezen. Ik ben nooit meer die ik ben...

Als ik goed kijk, zie ik hem staan. Zie ik de rijzige gestalte van de sterke man zomaar voor me opdoemen. Als ik over het strand wandel volgen zijn voeten me. Hoor ik de zandkorrels zachtjes knisperen onder zijn zware schoenen. Als ik in de duinen vrij met een prachtig meisje, priemen zijn ogen me...

een lied van Violeta Parra Om je te vergeten bewerk ik de aarde en in haar vind ik de troost voor mijn verdriet Voor mijn verdriet een blauw viooltje voor mijn passie een rode anjer om te weten wat mij toekomt pluk ik de blaadjes van een witte kamille uit 'weerzien met...

Toen de kapitein van het eerste uur voor langdurige tijd op missie vertrok, was hij in de overtuiging dat zijn schip de ingeslagen weg moeiteloos zou aanhouden. Het was de trots der zeeën. Enig in zijn soort en voer haar vaandel hoog. Het schip bestuurde haast zichzelf, dus achtte hij het...

Oceanen die zo moeilijk te bevaren zijn omdat de nevel de wereld verbergt. Tijd die stil schijnt blijven te staan. Zeemannen die legendes waarheid zien worden terwijl de angst met de golven meegroeit. De oceaan die in razernij het schip met zijn bemanning laat weten wie de baas is. Machteloos...

Zacht en grijs krult zij om mijn voeten, ik laat haar begaan, er gaat rust uit van deze oude dame en ik dein mee op haar ritme, zij weet als geen ander van wat er was. Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen. De oude...

Dijkdoorbraken staan los van verwachtingen. Neem de overstroming van Tuindorp-Oostzaan vandaag vijftig jaar geleden. De tienduizend bewoners werden in de koude ochtend 14 januari 1960 verrast en per roeiboten over volgelopen straten geëvacueerd. Schrijnend waren de beelden. De opluchting was groot...

De zee is paars bij Piraeus. Een vlag kruipt uit de klokkentoren als de wind draait. Een man stapt over een hond. Een vrouw wrijft gebogen over haar ooglid. In een parapluwinkel valt een paraplu van de toonbank. Op een smalle tak zit een duif die eraf valt, fladdert en opnieuw gaat...

Er zijn visjes genoeg in de zee.

Overgoten duinen, sidderend ruim water en een zon die stekend rode rimpels strekt naar het strand. Ultieme eenzaamheid, ondeelbaar licht, zand smelt onder mijn blote voeten, stralend liefkoos ik de genadige golven. Dag...

We halen de Veerdienst van half drie nog net. Stormachtig weer is voorspeld, niets van te merken. De boottocht is korter dan ik dacht. De meeuwen vliegen met ons mee. Zoon kijkt gefascineerd naar de vogelkoppen op ooghoogte. Een Duits meisje van zijn leeftijd houdt ze een stuk brood voor. Rap grist...

Even is de rit boven de zeevriendin maar op een gegeven moment, verdwijnen we onder water, waar ik niet de minste moeite heb met ademen, ik kijk verbaasd opzij en hij lacht en zegt, "geregeld door zee-anna" ik wist dat je zou komen en zij wist dat ook en omdat je nu alleen was, durfde ik me aan je...

Onlangs vernam ik van mijn tante dat haar kleindochter als lifeguard werkt. In Zeeland maakt ze deel uit van een reddingsteam aan de kust. Hoe stoer is dat. Omdat ik ben opgegroeid in een plaats vlakbij Hoek van Holland, lopen het strand en de zee als een rode draad door mijn jeugd. Afgelopen maand...

...met Roelienke. Foto 9: Locatie: camping in Ouddorp-aan-Zee. Ik sta tussen mijn campingvermakers voor kinderen en we zijn allemaal verkleed om door de kinderen te worden herkend. Iemand is een troubadour gelijk Bob Dylan, iemand speelt een boerin, iemand speelt een bokkig kind en de destijds...

Hoeveel keer liep ik al langs het strand? En elke keer ontdek ik iets nieuws, het gat dat werd gemaakt in de zeewering bij Bergen aan zee. De doorgang naar de Parnassia vallei. Een schitterend natuurgebied. Egmond aan zee, het strand waar mijn broer zo graag kwam. We wandelden naast elkaar of...

Ik kijk vanaf het strand naar de horizon. Kerstmis zonder jou. De eerste. De eerste kerstmis zonder jou bedoel ik. Vergeten doe ik niet. Kan ik niet. De pijn in mijn ziel verhindert dat. Waarom moest het zo zijn? Waarom al die pijn? Maar ik weet dat als het ooit mijn tijd is dat jij me zult...

Hij daalde de zeedijk af, stapte over een hekje en liep naar de kwelder. Zo'n honderd meter daarachter lag de Waddenzee. Het was laagwater, hij moest ver lopen voordat hij de waterlijn bereikte. Op de rand van het wad, met een eindeloze grijze lucht boven hem, bleef hij staan. Dromerig staarde hij...

Het Bijbelboek Openbaring 15:2 maakt melding van een heugelijk en veelbelovend beeld: Onze Heiland, die zichzelf offerde en de afschuwelijke kruisdood stierf, ging na zijn verrijzenis naar het Hemelse Rijk om te heersen over het heelal. Daar zit hij als zegevierende Vorst aan een geweldig groot...

Vlakbij de zee, misschien in Katwijk, Domburg of Oostende, woonde een oude man. Joost heette hij. Gelukkig voor hem had hij veel vrienden. Maar vrouw en kinderen waren nooit in zijn leven gekomen. Joost vermaakte zich elke dag. Vaak voer hij wat met zijn roeibootje heen en weer langs het...

(voor Arrigo Fugassa (1896 - 1940)) Tijdens mijn bezoek aan Alassio liep ik geheel onverwachts langs jouw geboortehuis. Als een triomfantelijke ontdekkingsreiziger zag ik de plaquette op jouw voormalige woning. Jij bent geboren op 7 november 1896 in Alassio, in het oude familiehuis tegenover het...